مسائلي در تيم ملي وجود دارد كه چندان خوب نيست

بانک ورزش – حمید یوسفی/ یکی از بازیکنانی که مدت‌هاست از او خبری در محافل ورزشی منتشر نشده، فرشید طالبی مدافع با اخلاق و محجوبی است که به گفته خودش چند وقتی را برای ریکاوری و آرامش از هیاهوی فوتبال کنار کشیده است. خبرنگار بانک ورزش با او در مورد وضعیت خود و مسائل روز فوتبال به گفتگو نشسته است.

چند ماهی می‌شود که از فوتبال دور هستید. از حال و هوای این روزهای خود بگو.

خدا را شکر. کم و بیش فوتبال را دنبال می‌کنم. هر چند یکی دو هفته ای می شود که فوتبال داخلی پخش نمی شود. فکر می کنم که این‌گونه با چراغ خاموش حرکت کردن در این فوتبال بسیار برایم بهتر است. این دوری موقتی از فوتبال، فوق العاده به من کمک کرد. در این خلوتی که برایم به وجود آمده است، تمرینات اختصاصی خودم را ادامه می دهم تا ببینم در آینده چه پیش می آید.

ماجرای جدایی شما از تیم تراکتور سوالات و حرف و حدیث های بسیاری را، مخصوصا در میان اهالی فوتبال تبریز به وجود آورد. می خواهی در این مورد توضیحاتی بدهی؟

تمایل زیادی برای دادن این توضیحات ندارم ولی به خاطر هواداران تراکتور این مساله را به روشنی بیان می کنم. خواسته قلبی من ماندن در تراکتور بود والبته این خواسته و تمایل نزد مسوولان تراکتور نیز بود. تا اینجای کار مشکلی نبود. مشکل از اینجا شروع شد که من از مدیریت تراکتور خواستم طلبی را که از باشگاه داشتم و مربوط به فصل قبل بود را به من پرداخت کنند و بعد از آن در مورد فصل جاری پای میز مذاکره برویم. حتی برای نشان دادن حسن نیت خود گفتم که با گرفتن یک چک هم ضمانت شما را قبول می کنم. ولی دوستان گفتند که حرف ما ضمانت ماست و ما هیچ چک و یا سندی به تو نمی‌دهیم. آن هم برای مبلغی حول و حوش 350 میلیون تومان! خدا وکیلی منطقی بود که این حرف را قبول کنم؟ آن هم پس از اینکه در سالیان اخیر میلیون ها تومان از سپاهان و ذوب آهن طلب دارم و هیچ‌کدام از مسوولان این تیم‌ها پاسخگوی خسارتی که بر من وارد شده نیست. البته این را هم بگویم که در همان مقطع زمانی آقایان استیلی و مرزبان به من پیشنهاد همکاری دادند، ولی ضمن تشکر از لطف این عزیزان، ترجیح دادم تا مدتی از استرس ها و فشارهای فوتبالی دور باشم.

وقتی با فرشید طالبی که سالها تجربه بازی در لیگ برتر را دارد چنین رفتاری می شود، آیا نباید نگران بازیکنان جوانی بود که در صورت کوچکترین غفلتی در دام دلالان بیفتند؟

مشکل فوتبال ما بسیار فراتر از موضوعی به نام دلال است. متاسفانه ما در طی این سالها هیچ مسیر فوتبالی درست و روشنی را طی نکرده ایم. فراموش نمی کنم روزی را که کاندیدای فوتباليست سال آسیا شدم، کوچکترین حمایتی از من نشد. انگار که من برای این مملکت فوتبال بازی نمی کردم. تمام محیط فوتبال ما پر شده از حرفهای مردم فریب. حرف هایی که ظاهر خوبی دارند، ولی در پشت پرده مردم و هوادار را از فوتبال فراری می‌دهد. خود من تا سال آخری که برای ذوب آهن بازی می کردم، با هیچ مدیر برنامه ای کار نکرده بودم. ولی بعد از اتفاقات عجیبی که در این باشگاه برایم به وجود آمد و رو دستی که بعد از 6 سال زحمت از آقایان خوردم و معاون باشگاه قرارداد مرا گم کرد، تصمیم به استفاده از مدیر برنامه گرفتم. متاسفم که باید بگویم، در این فوتبال و چنین فضایی جایی برای حرف زدن از جوانان نیست. چون جوان این فوتبال به بزرگترها نگاه می کند و تنها چیزی که می بیند و یاد می گیرد، بی حرمتی و بی احترامی است که بزرگان نثار همدیگر می کنند. چه چیز سازنده ای برای فوتبالیست جوان ما وجود دارد، زمانی که علی کریمی با این همه سابقه و محبوبیت برای گرفتن طلب و حق و حقوق خود از باشگاهش شکایت می کند و در آخر او را محکوم و به نوعی بدهکار هم می‌کنند؟

نظرت در مورد اختلاف تلویزیون و فدراسیون برای حق پخش بازی ها چیست؟

 این هم به عالم غیر حرفه ای فوتبال ما برمی گردد. آیا در بحبوحه بازی ها زمان انجام چنین دعواها و تصمیم گیری هایی است؟  تقریبا 3 ماه زمان بود که توافق بین طرفین حاصل شود. هر چند که اینها، مسائل کلان و دولتی است و من صرفا از دید یک ورزشکار در این رابطه صحبت می کنم. زمانی که فوتبال پخش می شود میلیون‌ها جوان در سراسر کشور به تماشای آن مشغول می شوند و قید خیلی از کارها را می زنند و از فساد و خلاف های احتمالی دور می شوند. حال با این دعواها و کنتاکت‌ها، یک مشت جوان، مخصوصا در مناطق محروم را از دیدن این بازی ها محروم می کنیم. حداقل می شد تا نیم فصل صبر می کردند و در فرصت 50 روزه نیم فصل به توافقات دست پیدا می کردند.

با این فضایی که از فوتبال وصف کردی آیا شانسی برای موفقیت تیم ملی در جام ملت ها قائل هستی؟

اگر نظر شخصی من را بخواهید خیر. ولی در این فضای ملتهب هر اتفاقی می تواند بیفتد. متاسفانه در این سالها چیزی در این فوتبال نکاشته‌ایم که بخواهیم برداشت کنیم. شما بازی‌های تیم ملی را در جام جهانی دیدید. فوتبالی کاملا تدافعی و نه چندان دلچسب. در حالی که امیدوار بودیم بازیکنان زیادی از فوتبال ما به لیگ های معتبر ترانسفر شوند، در این زمینه چه دستاوردی داشتیم؟ زمانی هم که کسی زبان به انتقاد باز می کند به بعضی از آقایان بر می‌خورد. شخصا امیدوارم که تیم ملی در این بازی‌ها نتیجه بگیرد ولی در صورتی که این اتفاق نیفتد شک نکنید مردم  دلایل این اتفاق را به خوبی می فهمند و درک می کنند. متاسفانه یک سری مسائل داخلی در تیم ملی هست که چندان جالب و خوب نیست و ترجیح می دهم که در این زمینه بیشتر از این صحبتی نکنم.

آیا به حضوری دوباره در تیم ملی، به منظور پایانی خوش بر دوران بازیگری ملی خود فکر کرده ای؟

در چنین فوتبالی شما نمی توانید برای آینده خود برنامه ریزی آنچنانی بکنید. زمانی که از انتخابات فوتبال آسیا در مالزی برگشتم امیدوار بودم که فصل جدیدی در تیم ملی برایم آغاز شود.چند بازی هم کردم و بسیار امیدوار بودم. ولی نمی دانم چرا بعد از چند جلسه تمرین با کیروش دیگر این مهم ادامه پیدا نکرد. به هر حال همیشه دلخوش به خدای خود بوده و هستم.