وی ادامه داد: البته که قدرت خرید مردم در حدی نیست که بتوانند با پساندازهای خودشان خانه تهیه کنند و طرحهای تولید مسکن هم از قبیل مسکن مهر یا طرحهایی که در دولتهای گذشته بوده با توجه به نبودن یک طرح جامع درکشور قاعدتاً تأمین کننده نیازها و رشد جمعیت کشورمان نبوده است پس لاجرم با درآمدهایی که مردم دارند نمیتوان خانه خرید و حتی در بحث تأمین اجاره بها نیز مشکل دارند. پس قاعدتاً حاکمیت و دولت باید به این حوزه ورود پیدا کند و باتولید مسکن و تسهیلات بانکی بتواند این موضوع را پوشش دهد.
عقبایی تأکید کرد: تسهیلات بانکی خیلی خوب است اما اینکه با یک فرمول بخواهیم این تسهیلات بانکی را براساس کل ایران در نظر بگیریم کار درست و منطقی نیست، در شهر تهران قیمت آپارتمان 75 متری بهطور متوسط متری 4 میلیون تومان است که در نهایت 300 میلیون تومان میشود، حال اگر 80 میلیون تومان آن را وام تأمین کند قاعدتاً با 80 میلیون تومان آن فرد قدرت خرید خانه را ندارد، اگر بخواهد قسط وام را هم با همین درصدهایی که اعلام میکنند بپردازند خیلی زیاد است، در نتیجه 80 میلیون تومان در شهر بزرگی مثل تهران به هیچ عنوان تأمین کننده نیست و کمکی برای خرید خانه به مردم نمیکند.
رئیس مشاوران املاک کشورتصریح کرد: البته ممکن است این میزان تسهیلات در شهرهای کوچک کمکی بر تأمین بخش زیادی از قیمت مسکن باشد اما در کلان شهرهایی مثل تهران این مبلغ جوابگو نخواهد بود.
وی افزود: تسهیلات باید با توجه به موقعیت بومی کشور طبقه بندی شود و به نسبت اندازه شهرها میزان این تسهیلات درجه بندی شود. وهمچنین شرایط دهکهای مختلف جامعه نسبت به بازپرداخت آن باید سنجیده شود زیرا عدالت اجتماعی تفاوت میان اقشار مختلف جامعه از نظر بازپرداخت وام را تأکید میکند.
عقبایی یادآور شد: فردی که ماهانه 4 تا 5 میلیون درآمد دارد ممکن است بتواند1.500.000 قسط در ماه بپردازد اما یک کارمند با مدرک فوق لیسانس در یک اداره، که همین مقدار حقوق میگیرد چطور میتواند این مبلغ را بپردازد؟ به منظور ساماندهی این شرایط لازم است، مجلس، شورای پول و اعتبار و دولت به سمت و سوی تأمین منابع بروند. شاید هم دولت بگوید منابعی در این خصوص ندارم، اما باید در این رابطه برنامه ریزی درازمدت صورت دهیم سپس این تسهیلات را بصورت دیر بازده با سود پایین در اختیار مردم قرار دهیم زیرا این ظرفیتها را در کشورمان داریم.
رئیس مشاوران املاک کشوراظهار داشت: با سپرده گذاریهای مردم در بانکها و ایجاد شدن بانکهای جدید دراین سالها منابع یاد شده در جهت منافع و سودجویی بانکها شده است در حالی باید این پولها را به بحث ارائه تسهیلات بانکی به مردم با سود پایین اختصاص دهند.
وی اضافه کرد: بانکهایی که منابع خود را به تولید آوردند و توقع سود 80،90 درصد دارند تسهیلات 22 درصد به سپرده گذار میدهند و به 4 درصد کارمزد قانع نیستند، اگر این پولها با سود کمتر با نظارت بانک مرکزی، مجلس و سازمان بازرسی به عرصه تولید مسکن، ارائه تسهیلات به مردم برود این فرصت برای حاکمیت ایجاد میشود تا تسهیلات بانکی دیربازده با مدت بیشتر به متقاضیان اختصاص یابد. اما تا زمانیکه بانکها دنبال منافع خود باشند و نظارتی هم در آنها نباشد دولت هم منابعی نخواهد داشت.
به گزارش بازارخبر، این کارشناس مسکن در ادامه با اشاره به برخی راهکارها برای حل فرمول مسکن در جامعه یادآور شد: در فضای فعلی با فرمولهایی مانند مسکن اجتماعی، مسکن مهر، تسهیلات به سازنده و تسهیلات به متقاضی نمیتوان مشکل مسکن را حل کرد، بلکه باید با راههای متفاوتی همچون پرداخت تسهیلات بانکی و نظارت بر روی آن در اختیار مصرف کنندگان واقعی قرار گیرد تا تبعیض و رانت نیز ایجاد نشود و بررسی سود تسهیلات و مدت بازدهی و از همه مهمتردر خصوص مناطقی لازم به این تسهیلات باید متفاوت باشد تا کمکی به مردم برای ایجاد سرپناه باشد.
به گفته عقبایی اگر تولید و تسهیلات در اختیار مردم قرار گیرد همچنین این توازن میان عرضه و تقاضا برقرار شود و پولهای درشتی که مردم در اختیار مؤسسات بانکی قرار دادهاند وارد این عرصهها نشود مطمئناً ما افزایش قیمت مسکن را هم شاهد نخواهیم بود و رونق بازار مسکن را نیز خواهیم داشت که این موضوع به ایجاد اشتغال، افزایش سرانه ملی کشور و افزایش گردش مالی کمک میکند چراکه در تمام کشورهای دنیا که با رکود مواجه شدند اولین کلید خروج از رکودشان پرداختن به بازار مسکن است.
رئیس اتحادیه مشاوران املاک کشور ایجاد فرصت برای مردم در جهت سرمایهگذاری در حوزه مسکن بهواسطه اوراق را نکته مثبتی در جهت بهبود مشکلات بخش مسکن دانست و افزود: در این صورت اگر در فرابورس یا صندوقهای پسانداز یک بوروکراسی اداری ایجاد کنیم که بخواهید 30 میلیون تسهیلات بگیرید 6 میلیون هم پول اوراق بدهید اگر 60 میلیون وام بگیری 15 میلیون پول اوراق بدهی این امر برای مردم بازدارنده است و خود ایجاد هزینه میکند بدین معنا که مردم با تسهیلات 23-22 درصدی که به وام بدهد و 15 یا 16 میلیون نیز هزینه کنند و وام را بگیرند سود آن بالای 40 درصد میافتد که قاعدتاً باید این بروکراسی را کم کنیم و با کاهش پول و بدون واسطه مردم را با بانکها ارتباط دهیم تا اینها بتوانند از تسهیلات واقعاً برای مردم تسهیلات قائل شوند.
وی خاطرنشان کرد: بهطورکلی با ایجاد فرصتهای سرمایهگذاری در حوزه مسکن موافقم اما باید فازبندی کنیم که مثلاً به آقا یا خانمی که درآمد 1 میلیون دارد بگوییم 5 سال در اجاره قرار بگیرد بدین ترتیب که فرصت پسانداز برای آن ایجاد کردیم سپس در مسکن قرار بگیرد که در آن فرصت فازبندی شده جاماندههای بازار مسکن مورد پوشش قرار بگیرند.