شما يادتان نميآيد، يک خانم شاقول بود، «ايران شاقول»، اخبارگوي
تلويزيون، با روسري اخبار ميگفت، محکم و متين و با وقار، تا همين اواخر
هم بود، بازنشست شد يا هرچي ديگر نميدانم، دهه هفتاد و هشتاد، مجريها
خوديتر شدند – به جز حياتي که حق آب و گلش در رسانه ملي به قرينه معنوي،
جاي محاسن نشسته است-، مجريهاي محجبه و با ظاهر استاندارد در قاب
تلويزيون بيشتر و بيشتر شدند، کسي هممخالفت نکرد.
گذشت و گذشت تا اينکه همين دوسال پيش اول اسم مجريان مونث را از زيرنويس
اخبار حذف کردند و بعد اسم کوچک آقايان را هم حتي! حالا دليلش چه بود
نميدانيم، اينکه مثلا جلوگيري کنند از اينکه کسي با ديدن اسم مهناز يا
اکبر توي تلويزيون اتفاقي برايش بيفتد يا... معلوم نبود، بازهم کسي چيزي
نگفت و مخالفتي نکرد، گذشت و گذشت تا اينکه سيستم تلويزيون ديجيتالي آمد و
مردم داخل هم توانستند-اولين بار بهطور قانوني و نه يواشکي- شبکههاي
برون مرزي را هم ببينند.
اما حالا يک سوال پيش آمده است... سوال هم که ميدوني؟ نپرسيدن و ندونستن
جوابش عيب است، سوال خيلي ساده است، اگر شبکههاي داخلي –با هر توجيه درست
يا نادرست-اين لايف استايل رسانهاي را انتخاب کردند براي خودشان، پس چرا
شبکههايي مثل جام جم و پرس.تي.وي و العالم و...هواي ديگري دارند در اين
بام مشترک؟خارجی
ها به ما محرم تر هستند؟ ایرانیان خارج کشور چشم پاک تر هستند؟
اشکالي ندارد خارجيها و ايرانيان مقيم خارج اسم کوچک بانوان و آقايان
مجري رسانه ملي را بدانند؟ قضيه چيست؟ به قول بچههاي واحد مرکزي خبر در
دهه شصت: «چه کسي پاسخگوست؟»
تهران امروز