پیامهای مغرضانه، خطرات تحلیلگرانه!
حسين هدايتي در حالي خريد باشگاه ختافه را تمام شده مي داند که سايت اين باشگاه نه خبري در اين رابطه منتشر کرده و نه هر شخص حقيقي اي مي تواند به راحتي مالک اين باشگاه اسپانيايي شود.
به گزارش " ورزش سه" در ادامه
حضور عرب ها در فوتبال اروپا، چند ماه پیش یک گروه اماراتی برای خرید
باشگاه ختافه پیشقدم شدند. آنها به اسپانیا رفتند و برای خرید این باشگاه
با مدیران این تیم به مذاکره پرداختند. نتیجه مذاکرات، توافق بر سر رقمی در
حدود 90 میلیون یورو بود. این توافق به مرحله اجرا نرسید تا مسئولان این
باشگاه همچنان به فکر فروش درصدی از امتیاز این باشگاه باشند.
حسین هدایتی در یک کنفرانس مطبوعاتی از مذاکره با مدیر فنی ختافه پرده برداشت. صحبت با مدیر فنی برای خرید نیمی از سهام ختافه. به نظر که یک شو بود تا واقعیت. چون مدیر فنی نقشی در فروش یک باشگاه اروپایی ندارد. یک باشگاه حرفه ای مدیر دارد و اعضای هیات مدیره ای که تصمیمات کلان را می گیرند. یک مدیر فنی در جایگاهی نیست که بتواند در مورد فروش باشگاه حرفه ای مذاکره کند.
نکته بعدی اما رقمی است که برای خرید این باشگاه باید پرداخت شود. اگر فردی حقوقی تمام سهام این باشگاه را بخواهد باید مبلغی در حدود 90 میلیون یورو یا 450 میلیارد تومان هزینه کند. هدایتی اگر نیمی از سهام را می خواهد ( البته فقط در حرف) باید 225 میلیارد در همان ابتدای کار بپردازد.
این از خرید. حالا می رسیم به هزینه هایی که یک باشگاه در سطح ختافه متحمل می شود. در فصل 2013-2012 ، هزینه حقوق بازیکنان این تیم مبلغی بالغ بر 23 میلیون یورو تخمین زده شده است. یعنی در حدود 115 میلیارد تومان. برای فصل 2014-2013 ، این تیم برای حقوق بازیکنان مبلغی در حدود 26 میلیون یورو هزینه کرده است. سه میلیون یورو بیشتر از فصل قبلش. یعنی 130 میلیارد تومان به پول ایران. مثلا پدرو لئون، بازیکنی که از رئال مادرید به این تیم پیوست در ماه حقوق 45700 یورویی می گیرد که در سال می شود 548 هزار یورو. این فقط مبلغ قرارداد یک بازیکن است در یک فصل.
اگر با همان هزینه فصل قبل حساب کنیم، هدایتی برای حقوق و خرید نیمی از سهام باید مبلغی در حدود 355 میلیارد هزینه کند. اگر بخواهد کل سهام را هم بخرد باید 580 ملیارد از جیب خارج کند و بگذارد جلوی مسئولان این تیم تا بتواند امتیازی را بخرد. این مبلغ هزینه ها بدون احتساب کادر فنی، تیمهای پایه، تیمهای ورزش های دیگر، رفت و آمد، نگهداری از زمین و البته حقوق کارمندان باشگاه در نظر گرفته شده است. البته از این موضوع نگذریم که باشگاه درآمدزایی دارد و از انواع و اقسام راه ها می تواند بخشی از هزینه های خود را تامین کند.
البته در اسپانیا به همین راحتی نیست که مالکیت یک تیم را به فردی حقوقی بسپارند. فردی که سهام می خرد باید پشتوانه های مالی بزرگ و مطمئنی داشته باشد. آنجا شبیه ایران نیست که هر کسی بیاید و در فوتبال سرمایه گذاری کند، فقط به این دلیل که سرمایه ای در اختیار دارد. درست مثل حسین هدایتی که یک دوره آمد، استیل آذین را خرید، شکست خورد و هنوز بدهی های آن برایش باقی مانده و خبری از پرداخت هم نیست که نیست. این سرمایه دار ایرانی باید بداند خرید باشگاهی لالیگایی مثل ختافه به همین راحتی ها نیست. شاید هدایتی می داند اما این نمایش را بازی می کند تا مسئولان، از او بخواهند تا به جای اسپانیا در ایران سرمایه گذاری کند. او اینگونه می تواند به آرزو و هدف دیرینه خود برسد. می دانید که از کدام تیم حرف می زنیم؟
حسین هدایتی در یک کنفرانس مطبوعاتی از مذاکره با مدیر فنی ختافه پرده برداشت. صحبت با مدیر فنی برای خرید نیمی از سهام ختافه. به نظر که یک شو بود تا واقعیت. چون مدیر فنی نقشی در فروش یک باشگاه اروپایی ندارد. یک باشگاه حرفه ای مدیر دارد و اعضای هیات مدیره ای که تصمیمات کلان را می گیرند. یک مدیر فنی در جایگاهی نیست که بتواند در مورد فروش باشگاه حرفه ای مذاکره کند.
نکته بعدی اما رقمی است که برای خرید این باشگاه باید پرداخت شود. اگر فردی حقوقی تمام سهام این باشگاه را بخواهد باید مبلغی در حدود 90 میلیون یورو یا 450 میلیارد تومان هزینه کند. هدایتی اگر نیمی از سهام را می خواهد ( البته فقط در حرف) باید 225 میلیارد در همان ابتدای کار بپردازد.
این از خرید. حالا می رسیم به هزینه هایی که یک باشگاه در سطح ختافه متحمل می شود. در فصل 2013-2012 ، هزینه حقوق بازیکنان این تیم مبلغی بالغ بر 23 میلیون یورو تخمین زده شده است. یعنی در حدود 115 میلیارد تومان. برای فصل 2014-2013 ، این تیم برای حقوق بازیکنان مبلغی در حدود 26 میلیون یورو هزینه کرده است. سه میلیون یورو بیشتر از فصل قبلش. یعنی 130 میلیارد تومان به پول ایران. مثلا پدرو لئون، بازیکنی که از رئال مادرید به این تیم پیوست در ماه حقوق 45700 یورویی می گیرد که در سال می شود 548 هزار یورو. این فقط مبلغ قرارداد یک بازیکن است در یک فصل.
اگر با همان هزینه فصل قبل حساب کنیم، هدایتی برای حقوق و خرید نیمی از سهام باید مبلغی در حدود 355 میلیارد هزینه کند. اگر بخواهد کل سهام را هم بخرد باید 580 ملیارد از جیب خارج کند و بگذارد جلوی مسئولان این تیم تا بتواند امتیازی را بخرد. این مبلغ هزینه ها بدون احتساب کادر فنی، تیمهای پایه، تیمهای ورزش های دیگر، رفت و آمد، نگهداری از زمین و البته حقوق کارمندان باشگاه در نظر گرفته شده است. البته از این موضوع نگذریم که باشگاه درآمدزایی دارد و از انواع و اقسام راه ها می تواند بخشی از هزینه های خود را تامین کند.
البته در اسپانیا به همین راحتی نیست که مالکیت یک تیم را به فردی حقوقی بسپارند. فردی که سهام می خرد باید پشتوانه های مالی بزرگ و مطمئنی داشته باشد. آنجا شبیه ایران نیست که هر کسی بیاید و در فوتبال سرمایه گذاری کند، فقط به این دلیل که سرمایه ای در اختیار دارد. درست مثل حسین هدایتی که یک دوره آمد، استیل آذین را خرید، شکست خورد و هنوز بدهی های آن برایش باقی مانده و خبری از پرداخت هم نیست که نیست. این سرمایه دار ایرانی باید بداند خرید باشگاهی لالیگایی مثل ختافه به همین راحتی ها نیست. شاید هدایتی می داند اما این نمایش را بازی می کند تا مسئولان، از او بخواهند تا به جای اسپانیا در ایران سرمایه گذاری کند. او اینگونه می تواند به آرزو و هدف دیرینه خود برسد. می دانید که از کدام تیم حرف می زنیم؟
اخبار ویژه
روایت صحیح از نحوه مدیریت انرژی در دولت شهید رئیسی؛
در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران؛
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
پر طرفدار ترین ها
