ایرانی‌ها برای خارج رفتن چقدر می‌پردازند؟

به گزارش پایگاه 598 به نقل از خبر آنلاین ؛ ایرانی ها سالیانه منابع ارزی بسیاری را صرف هزینه مسافرت و دریافت اقامت خارج از کشور می کنند.

عکس گرفتن در کنار دیدنی های جهان غرب چقدر برای شما ارزش دارد؟ برخی افراد برای دریافت ویزا حاضرند تا دو میلیون تومان اضافه بپردازند آن هم بدون اینکه کسی دریافت ویزا را تضمین کرده باشد.

پشت ویترین بسیاری از عکاسی ها می توان عبارتی را دید مبنی بر اینکه عکاسی مربوط به لاتاری یا گرین کارت آمریکا در این محل انجام می شود. دلیل این آگهی ها هم مشخص است؛ دوره زمانی ثبت نام لاتاری مربوط به دریافت اقامت آمریکا مدتی است که آغاز شده و تا چند هفته دیگر ادامه دارد و در این میان بسیاری از ایرانی ها تلاش می کنند تا شانس خود برای دریافت اقامت آمریکا را از طریق یک قرعه کشی بیازمایند، قرعه کشی ای که گفته می شود توسط رایانه انجام می شود.

هر سال نزدیک به 15 میلیون نفر از سرتاسر جهان در قرعه کشی دریافت اقامت آمریکا که برای تنوع بخشیدن به ساختار جمعیتی این کشور انجام می شود شرکت می کنند و حدود 50 هزار نفر از آن ها برنده می شوند. تازه ترین آمار نشان می دهد که سهم ایرانی ها در میان برنده ها حدود 6 هزار نفر است.

اما در کنار افرادی که همزمان با ثبت نام خود را در میدان تایمز نیویورک تجسم می کنند، گروهی هم هستند که از این رویاپردازی درآمد کسب می کنند. ثبت نام لاتاری اقامت آمریکا کاملا رایگان است با این حال در ایران بسیاری از وبسایت ها و حتی مغازه ها با دریافت پول خدمات ثبت نام را ارایه می دهند.

بهایی که برای ثبت نام دریافت می شود نیز بین 30 تا 70 هزار تومان است آن هم در شرایطی که کمی آشنایی با زبان انگلیسی، داشتن عکسی مطابق با ویژگی های خواسته شده و دسترسی به اینترنت برای ثبت نام در این طرح کافی است.

اما علاوه بر شرکت در قرعه کشی مربوط به اقامت آمریکا، ایرانی ها حتی حاضرند که برای دریافت ویزای چند روزه برخی از کشورهای خارجی نیز پول بپردازند و در این میان افرادی هستند که ادعا می کنند می توانند فرآیند دریافت ویزا را تسهیل کنند.

جوانی حدودا سی ساله که به تازگی از سفر اروپا بازگشته می گوید: "من یک بار درخواستم برای دریافت ویزای فرانسه با پاسخ منفی مواجه شده بود و پس از آن چند سال صبر کردم تا تاریخ اعتبار گذرنامه ام به پایان برسد و سپس با گذرنامه جدید برای دریافت ویزا از یک کشور دیگر اقدام کردم."

البته او برای دریافت ویزا از یکی از کشورهای اروپای شرقی یک میلیون و هشتصد هزار تومان هزینه کرده است. این پول به فردی پرداخت شده که ادعا می کرده می تواند شرایط را طوری فراهم کند که به درخواست ویزای فرد پاسخ مثبت داده شود.

جوان سی ساله می گوید: "شرایط به این صورت است که شما نزدیک به دو میلیون تومان پرداخت می کنید و امور مربوط به ترجمه مدارک و گرفتن وقت از سفارت برای ویزای توریستی با فردی است که پول را گرفته. یک روز پیش از وقت سفارت باید به دفتر این فرد بروید و در آنجا او پاسخ پرسش های احتمالی در سفارت را با شما تمرین می کند. برای مثال به من در مورد جاذبه های توریستی کشوری که می خواستم به آن سفر کنم اطلاعاتی به من دادند."

البته دریافت کننده پول تضمین نمی کند که شما حتما موفق به دریافت ویزا بشوید و در صورتی که پاسخ منفی باشد، از پولی که پرداخت کرده اید مبلغ 600 هزار تومان کسر می شود و بقیه پول را به شما پس می دهند. گفته می شود که این 600 هزار تومان برای ترجمه مدارک هزینه شده هرچند که به نظر می رسد که کمی اغراق آمیز باشد.

حتی مشخص نیست که این افراد واقعا روابطی با داخل سفارت خانه ها دارند یا اینکه تنها به واسطه آشنایی با فرآیند مربوط به دریافت ویزا از متقاضیان سفر به خارج پول دریافت می کنند. به خصوص که سفارتخانه ها ارتباط با چنین افرادی را تکذیب می کنند و به متقاضیان ویزا نسبت به برقراری ارتباط با این افراد هشدار می دهند.

این جوان خوش شانس بوده که در نهایت موفق به دریافت ویزای شینگن شده و با همان ویزا از سه کشور اروپایی بازدید کرده اما همه افرادی که برای دریافت ویزا پول های غیرمتعارف پرداخت می کنند به این اندازه خوش شانس نیستند. فرد دیگری که برای دریافت ویزای یکی از کشورهای اروپایی حوزه مدیترانه اقدام کرده می گوید که به رغم اینکه او ابتدا با افرادی تماس گرفته که ادعا می کردند می توانند پاسخ مثبت سفارت را فراهم کنند اما در نهایت درخواست ویزای او رد شده است. او می گوید: "فردی که به او پول پرداخت کرده بودم یک روز با من تماس گرفت و گفت که خبر بدی برایم دارد و آن اینکه موفق به دریافت ویزا نشده ام".

در واقع به درستی مشخص نیست که این افراد چقدر می توانند واقعا در فرآیند پاسخ دهی به درخواست ویزا موثر باشند. اما واضح است که آن ها در این میان نه تنها چیزی از دست نمی دهند بلکه در هر دو صورت، یعنی چه مشتری موفق به دریافت ویزا بشود یا خیر، آن کسب درآمد می کنند، هرچند که این درآمد در صورت مثبت بودن پاسخ درخواست ویزا بیشتر خواهد بود.

در واقع فعالیت این افراد شاید شبیه ماجرایی باشد که ژان لوک گدار، کارگردان فرانسوی، در فیلم "زن، زن است" به آن اشاره می کند: داستان مردی که در ازای دریافت پول از زنان باردار برای آن ها پیش بینی می کند که فرزندشان دختر است یا پسر و اگر پس از زایمان مشخص شد که پیش بینی اش نادرست بوده، آنگاه پول را به مادر باز می گرداند.

همانطور که در فیلم گفته می شود، این پیشگوی قلابی حدودا در 50 درصد موارد درست پیش بینی می کرد و پولی که گرفته بود را نزد خود نگه می داشت