به گزارش پایگاه 598 به نقل از باشگاه خبرنگاران،
حَجّاج بن يوسف ثقفى پس از آنكه كعبه را با منجنيق خراب كرد، به بازسازى
آن پرداخت و درى را كه اِبن زبير در پشت كعبه گشوده بود بست و درِ اصلى را
مانند گذشته بلندتر از زمين قرار داد كه از آن هنگام تاكنون به همان حال
باقى مانده است. در دورانهاى بعد، درهاى بسيار زيبايى براى كعبه ساختند و
آن را، پس از آنكه تزيين و مذهّب مىكردند، بر كعبه مى نهادند.
در
فعلي در سال ۱۳۵۷ شمسي از طلاي خالص ساخته و بر روي كعبه معظمه نصب شد.
اين در داراى دو جدار يا دو قسمت خارجى و داخلى است. باب داخلى آن، به «باب
التوبه» معروف است و از لحاظ شكل و نوع تزيين، با باب خارجى يكسان و مشابه
است. وزن باب كعبه ۲۸۰ كيلوگرم مىباشد كه از عيار ۱۰۰٪ تهيه شده است.
طول
باب كعبه ۱۰/ ۳ متر، عرض آن ۹۰/ ۱ متر، پهناى آن ۵۰ سانتىمتر، ارتفاع
آن از كف، ۲۵/ ۲ متر است. روى در كعبه به طرز بسيار زيبايى آيات قرآن در
چهار دايره و شش مربع مستطيل به خط ثلث منقوش شده است. اين در به وسيله
قفلى كه آيات قرآن بر آن نقش بسته، قفل مىگردد. قفل موجود به جاى قفل قديم
كه هفتاد سال قدمت داشته، نصب شده است.