خبرگزاری شبستان: به دنبال شکلگیری انقلاب در کشورهای تونس، مصر و لیبی، مردم بحرین نیز در اعتراض به وضعیت موجود به خیابانها آمدند و اصلاحات سیاسی در کشور را خواستار شدند، اما آل خلیفه که نتوانست این اعتراضات را تاب بیاورد با همدستی آلسعود توپ و خمپاره بر سر مردم ریخت و تعداد بسیاری از تظاهرکنندگان را بازداشت کرد که به دنبال این اقدام هماکنون آمار زندانیان در بحرین افزایش یافته و روز به روز نیز در حال افزایش است.
مرکز حقوق بشر بحرین به دنبال اطلاع از وضعیت اسفناک زندانیان به ویژه در زندان مرکزی«جو» اعلام نگرانی کرده و اظهار داشت: با زندانیان به شکل نامناسبی رفتار میشود، مجازات سنگینی برای آنان در نظر گرفته می شود و به آنها تجاوز میکنند.
زندانیان که به دلایل واهی و تنها به خاطر اعتراض نسبت به عملکرد حکومت در زندان به سر میبرند از وضعیتشان بسیار ناراحت هستند زیرا تعداد افرادی که در یک سلول هستند زیاد است و فضا کم. در یک زندان تنها یک حمام و دستشویی وجود دارد که آن هم جوابگوی جمعیت زندانیان را نمیدهد. یک اتاق مملو از جمعیت مکان خوردن، خوابیدن و انجام شعائر دینی است که همین امر باعث آزار زندانیان میشود.
زندانیان از قشرها و سنین مختلف در یک سلول هستند و بیشتر آنان به دلیل مسایل سیاسی و امنیتی در زندان به سر میبرند.
زندانیان از کمبود تعداد قرآن مجید، کتابهای دینی مرتبط با شعائر دینی روزانه رنج میبرند و دستیابی به کتابهای فرهنگی و عمومی برای آنها بسیار مشکل است.
با وجود آنکه در زندانها روزنامههای هوادار دولت توزیع میشود همان روزنامه هایی سانسور شده نیز از زندانیان منع شده است و آنها حق خواندن و گوش دادن و دیدن برنامه های رادیو و تلویزیون و کسب اطلاع از اخبار بیرون از زندان را ندارند.
زندانیان در زندانهای بحرین برای دیدار با خانوادههای خود با سختیهای بسیاری مواجه هستند، مسئولان زندان بنا به درخواست مقامات دولتی حق برقراری ارتباط با خانوادهشان را ندارند و نمیتوانند تا از اخبار داخل زندان و وضعیت خود به خانوادههایشان خبر دهند، زیرا در غیر این صورت با مجازات سنگین از جمله رفتن به سلول انفرادی، اهانت، سوء رفتار و آزار و اذیت بدنی مواجه میشوند.
افراد بازداشت شده به محض ورود به زندان با آنها با اهانت و سوء رفتار استقبال میشود و پس از آن به نوع جرم و عملکرد زندانبانان مربوط میشود که اگر به دلایل سیاسی و طائفهای باشد از گزند اهانتها دور نخواهند بود.
با این وضعیت، زندانیان نیازمند نظام تفتیش و ضبط تجاوزات هستند تا بلاهایی را که بر سر زندانیان میآورند، یکجا ثبت شود اما به دلیل نبود و ممنوع بودن ورود افراد غیر و حقوق بشری به زندان، تنها راهحل زندانیان در نشان دادن وضعیت نابسامانشان به جهانیان، اعتصاب غذا است که نیروهای آل خلیفه آن را نیز تاب نیاورده و با نیروهای مبارزه با آشوبگری سعی کردند تا جلوی اعتصاب غذای آنان را بگیرند.
زندانیان زمانی که پس از مشقتهای فراوان میتوانند برای مدتی به دیدار خانوادههایشان در خارج از زندان بروند پس از بازگشت مجبورند تا تفتیش بدنی شده و دوباره اهانتها و آزار اذیت روحی و جسمی را تحمل کنند.
زندانیان در زندانهای همچون القرین، القلعه و جو زندانی هستند که بر اساس آمار غیر رسمی 816 نفر پیش از این در زندان به سر میبردند که در طول دو ماه گذشته به ویژه پس از اعتراضات آمار آنان به شدت افزایش یافته است.
در این میان زندان مرکزی«جو» زندانی است که با هدف زندانی کردن زندانیان سیاسی تأسیس شده است که به دلیل فشارهای بینالمللی و بازدید نیروهای صلیب سرخ در دهه 90 اوضاع در زندان یک مقدار بهبود یافت اما پس از تظاهرات در بحرین بار دیگر وضعیت زندان به شدت اسفبار شد.
مرکز حقوق بشر بحرین به دنبال آغاز تظاهرات بارها گزارشهایی را مبنی بر شکنجه زندانیان ارایه داده است. به نظر میرسد برخورد بد زندانبانان با زندانیان به عدم نظارت مسئولان مستقل برمیگردد و به هیچ مقام حقوقی مستقلی نیز اجازه بازدید از زندان را نمیدهند.
در همین راستا، سازمان حقوق بشر بحرین به منظور رعایت حقوق زندانیان در زندانها از مقامات مربوطه درخواست کرده است تا 1- اجازه تفتیش منظم به سازمانهای بینالمللی را بدهند. 2- بر اساس مواد قانون 31، بحرین از برخوردهای نامناسب با زندانیان و هرگونه سوء رفتار جلوگیری کند. 3. زندانیان را برحسب نسبت جرمشان در سلولها نگه دارند 4. وضعیت زندانها را بهبود بخشیده و شرایط زندان را مساعد کنند.
باید دید درخواست سازمان حقوق بشر بحرین تا چه حد کارساز خواهد بود و مقامات بحرین چقدر به درخواست حقوق بشر توجه نشان خواهند داد؟