بامیه، سودمندبرای درمان عوارض مجاری ادرار

«محسن پویان» در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه‌ی خراسان‌جنوبی، با بیان اینکه «بامیه» گیاهی از خانواده پنیرک است، گفت: «بامیه» گیاهی گرمسیری است که برگ‌هایی با بریدگی عمیق و بریده بریده دارد.

وی ادامه داد: میوه‌ی «بامیه» کپسول بلند و نوک تیز و سبز رنگ است، گل‌های آن نیز زرد یا سفید است.

این پژوهشگر گیاهان دارویی افزود: بامیه گیاهی لعاب‌دار است و در میوه‌ی آن به میزان زیادی لعاب وجود دارد، لعاب میوه‌ی بامیه، برای افزایش حجم خون مؤثر است، در این لعاب مواد «دی‌گالاکتوز»، «ال رامنوز» و «دی‌گالاکتو رونیک اسید» یافت می‌شود.

پویان اظهار کرد: بامیه، گیاهی معطر است و در گل‌های آن مواد «گوسی‌پتین» و «کوورستین» وجود دارد. جوشانده‌ی میوه نارس بامیه، مقوی و نرم‌کننده و لطیف‌کننده پوست است.

وی افزود: در هر 100 گرم میوه‌ی خام نارس بامیه 520 واحد ویتامین A و حدود 31 میلی‌گرم ویتامینC ، یک میلی‌گرم ویتامین B3 ، حدود 0.21 میلی‌گرم و ریبوفلاوین B2، ویتامین B1، به مقدار 0.17 میلی‌گرم وجود دارد.

این پژوهشگر گیاهان دارویی گفت: در میوه‌ی نارس و خام بامیه علاوه‌بر ویتامین‌های فوق، مواد پروتئین، قند، کلسیم، فسفر، آهن، سدیم و پتاسیم گزارش شده است.

پویان تصریح کرد: مصرف بامیه برای بیماری سوزاک، سوزش مجاری ادراری و برطرف کردن درد در موقع ادرار سودمند است و ضماد برگ آن نرم‌کننده است و این خاصیت در میوه و دانه آن نیز وجود دارد، دانه‌ی بامیه محرک قلب و ضداسپاسم است.

این پژوهشگر گیاهان دارویی با اشاره به اینکه ریشه‌ی بامیه نیز خواص دارویی دارد، گفت: جوشانده‌ی بامیه برای بیماری سیفلیس تجویز می‌شود.

پویان ادامه داد: اندام‌های گیاهی بامیه به‌صورت ضماد و استعمال خارجی درمان‌کننده‌ی زخم‌های بدن است و جوشانده‌ی میوه آن برای زخم گلو و گرفتگی صدا کاربرد دارد و مصرف آن نیروی جنسی را زیاد می‌کند.

وی در خصوص مصرف این گیاه دارویی تصریح کرد: بامیه به صورت‌های مختلف مصرف غذایی دارد.

این پژوهشگر گیاهان دارویی خاطرنشان کرد: بامیه، گیاهی زراعی است و در برخی مزارع کاشته می‌شود.