تحلیل استراتژیهای محور مقاومت و غرب در تنشهای منطقهای؛
قاسم دهنوی می‌گوید: علی دایی از کارم راضی بود؛ اما مشکل این بود که تماشاگرپسند بازی نمی‌کردم و این یعنی باید بیرون بمانی.
به گزارش پایگاه 598 به نقل از مشرق،
یکی از بازیکنانی که در ابتدای لیگ چهاردهم از پرسپولیس جدا شد، قاسم
دهنوی بود. هافبک دفاعی دو فصل قبل تراکتورسازی تبریز که عملکردش در
پرسپولیس چندان به چشم نیامد.
دهنوی که این روزها در ترکیب ذوب آهن اصفهان جا افتاده، در گفتگو با مشرق به نکات جالبی از مسائل پشت پرده فصل قبل تیم سرخ ها اشاره کرد؛ از روزهایی که علی دایی علی رقم میل باطنی اش گرفتار فشار سکوها می شد و البته از جریمه پنجاه میلیون تومانی که ذوب آهن برایش در نظر گرفته است.
هفته گذشته بالاخره طلسم شکست و ذوب آهن رنگ پیروزی را دید اما دوباره باختید.
فقط می گویم لطف خدا بود که هفته پیش پیروزشدیم. هم ما بازی خوبی انجام دادیم و هم پیکان. آنها دو تا توپ به تیر ما زدند و در دقایقی عالی بودند. ذوب آهن هم نسبت به گذشته شرایط بهتری داشت. به نظرم بعد از سه شکست و چهار تساوی این بهترین اتفاقی بود که می شد برایمان رقم بخورد. متاسفانه در این مدت پشت سر هم بد آوردیم. محسن مسلمان را نداشتیم. سینا عشوری مشکل پیدا کرد .حالا هم قاسم حدادی فر سه اخطاره شده تا در بازی بعد (مقابل استقلال) غایب باشد. راستش دراین مدت گرفتار استرس زیادی بودیم. ترس از شکست عاملی شد که نتوانیم توانایی هایمان را نشان دهیم. در این بین حتی گل‌های بچه گانه هم دریافت کردیم که شاید هر ده سال یک بار به ثمر برسند. در مورد بازی با گسترش هم ترجیح می دهم حرفی نزنم، سوت‌هایی زده شد که روی اعصابمان تاثیر مستقیم گذاشت.
نمی خواهی از بازی با گسترش فولاد در تبریز حرفی بزنی؟
شک نداشتم که بازی سختی برای هر دو تیم خواهد بود. گسترش چند هفته ای نتیجه نگرفته بود و می خواست در خانه جبران مافات کند. درمقابل ما بعد از شکست دادن پیکان شرایط روحی مناسبی داشتیم و می خواستیم با دست پر به اصفهان برگردیم. بازی برابر آنها نیاز به استراتژی ویژه ای داشت که کادر فنی به دنبال اجرا کردنش بود. با این حال دو گل در شرایط ویژه به فاصله چهار دقیقه در وقت‌های تلف شده وارد دروازه ما شد تا پیروزی را با شکست عوض کنیم.
دهنوی که این روزها در ترکیب ذوب آهن اصفهان جا افتاده، در گفتگو با مشرق به نکات جالبی از مسائل پشت پرده فصل قبل تیم سرخ ها اشاره کرد؛ از روزهایی که علی دایی علی رقم میل باطنی اش گرفتار فشار سکوها می شد و البته از جریمه پنجاه میلیون تومانی که ذوب آهن برایش در نظر گرفته است.
هفته گذشته بالاخره طلسم شکست و ذوب آهن رنگ پیروزی را دید اما دوباره باختید.
فقط می گویم لطف خدا بود که هفته پیش پیروزشدیم. هم ما بازی خوبی انجام دادیم و هم پیکان. آنها دو تا توپ به تیر ما زدند و در دقایقی عالی بودند. ذوب آهن هم نسبت به گذشته شرایط بهتری داشت. به نظرم بعد از سه شکست و چهار تساوی این بهترین اتفاقی بود که می شد برایمان رقم بخورد. متاسفانه در این مدت پشت سر هم بد آوردیم. محسن مسلمان را نداشتیم. سینا عشوری مشکل پیدا کرد .حالا هم قاسم حدادی فر سه اخطاره شده تا در بازی بعد (مقابل استقلال) غایب باشد. راستش دراین مدت گرفتار استرس زیادی بودیم. ترس از شکست عاملی شد که نتوانیم توانایی هایمان را نشان دهیم. در این بین حتی گل‌های بچه گانه هم دریافت کردیم که شاید هر ده سال یک بار به ثمر برسند. در مورد بازی با گسترش هم ترجیح می دهم حرفی نزنم، سوت‌هایی زده شد که روی اعصابمان تاثیر مستقیم گذاشت.
نمی خواهی از بازی با گسترش فولاد در تبریز حرفی بزنی؟
شک نداشتم که بازی سختی برای هر دو تیم خواهد بود. گسترش چند هفته ای نتیجه نگرفته بود و می خواست در خانه جبران مافات کند. درمقابل ما بعد از شکست دادن پیکان شرایط روحی مناسبی داشتیم و می خواستیم با دست پر به اصفهان برگردیم. بازی برابر آنها نیاز به استراتژی ویژه ای داشت که کادر فنی به دنبال اجرا کردنش بود. با این حال دو گل در شرایط ویژه به فاصله چهار دقیقه در وقت‌های تلف شده وارد دروازه ما شد تا پیروزی را با شکست عوض کنیم.
انگار از طرف باشگاه پنجاه میلیون تومان جریمه شدی؟
بله. این جریمه را می پذیرم چون مقصر بودم. خصوصا
هفته اول که نتوانستم درست سر تمرینات حاضر شوم.
به نظر می رسد در تیم یحیی گل محمدی حسابی جا افتاده ای در حالی که فصل پیش در پرسپولیس به چشم نمی آمدی.
اتفاقا فصل قبل کم بازی نکردم و علی دایی از کارم راضی بود؛ اما مشکل این بود که تماشاگرپسند بازی نمی‌کردم. وقتی هم به چشم سکوها نیایی باید بیرون بمانی. علی دایی از من راضی بود؛ اما برخی روی سکوها نه!
واقعا؟
بله. مگر مهدی سیدصالحی بد کار می کرد؟ مهاجم بود؛ اما دوندگی فوق العاده ای داشت. روی خط دفاعی حریفان فشار فوق العاده ای می آورد. دیدید چند بازی آخر حتی به لیست 18 نفره هم نرسید.
به چه دلیل؟
علی دایی کارش را قبول داشت؛ اما فشار تماشاگر نمی‌گذاشت باز هم از او استفاده کند. می دانید سکوها بی رحم هستند و فراموشکار. فقط زمانی به چشمشان می آیی که گل بزنی.
انگار خاطرات تلخ از یادت نمی روند؟
یک هفته مانده به پایان لیگ -مقابل راه آهن- یکی از بهترین بازی های عمر فوتبالی ام را به نمایش گذلشتم. حتی علی دایی هم این را تایید کرد؛ اما هفته آخر بیرون ماندم. اگر بپرسید چرا؛ می گویم به خاطر سکوها.
می توانی خط هافبک امسال پرسپولیس را با فصل گذشته مقایسه کنی؟
دوست ندارم راجع به تیم فعلی پرسپولیس حرف بزنم که حمل بر انتقاد شود. نمک خوردن و نمک دان شکستن در ذات من نیست؛ هرچند هنوز 410 میلیون چک برگشتی از آنها دارم و به هیچ جایی هم در این رابطه نرسیده ام. به خاطر دایی به پرسپولیس رفتم؛ اما علی آقا پای من نایستاد.
و حالا خود علی دایی هم از تیم بیرون مانده.
از این بابت ناراحتم. فصل قبل به چند دلیل موفق شدیم با نایب قهرمانی در لیگ مجوز حضور در لیگ قهرمانان را بگیریم. فصل قبل محمدرضا خلعتبری و پیام صادقیان از ارکان اصلی فاز تهاجمی ما بودند. می دانید چرا؟ چون در خط هافبک با دوندگی زیاد برایشان شرایط مناسبی را فراهم می کردیم. این به چشم تماشاچی نمی آمد. طبیعی است که وقتی شرایط قبلی تغییر کرد، نتایج گذشته هم رقم نخورد.
یعنی به طور غیرمستقیم خروج چند مهره از تیم را عامل نتایج نه چندان مطلوب این فصل می دانی؟
فصل قبل ما حتی در روزهای بدمان هم میانه میدان را دست هیچ حریفی نمی دادیم. برای اینکه گل بزنی باید در خط حمله پویا باشی. برای اینکه از سوی حریفان تحت فشار قرار نگیری باید در خط هافبک حضوری پررنگ داشته باشی. از کریم باقری بپرسید خط هافبک پرسپولیس فصل قبل چقدر دوندگی داشت؟ بپرسید قاسم دهنوی چطور بود؟ آیا مستحق کنار گذاشته شدن بود؟ آقا کریم در تمام دیدارها با توجه به اینکه پست مشترکی داشتیم، بازی‌هایم را آنالیز می کرد و خیلی رک حرف هایش را می زد. ایشان هر چه در مورد عملکردم بگوید می پذیرم.
از اینکه در پرسپولیس نیستی ناراحتی؟
خواست خدا این بود. این روزها زیر نظر یحیی گل محمدی در ذوب آهن برای موفقیت این تیم تلاش می کنم. حرف من چیز دیگری است. اگر تیم سال قبل حفظ می شد و دو سه نفر به آن اضافه می شد، پرسپولیس در فصل جدید لیگ قهرمانان حداقل دو دور بالا می آمد و مدعی می شد. تیم سال قبل اصلا نیازی به تغییر نداشت. سنگ خودم را به سینه نمی زنم؛ بلکه از هوادارانی حرف می زنم که در گوشه گوشه این کشور نگران تیم محبوبشان هستند.
از نگاه تو چه آینده ای در انتظار پرسپولیس است؟
علی دایی برای این تیم زحمت کشید. حمید درخشان هم بازیکن بزرگی بوده است. امیدوارم آنها که از بیرون فوتبال آمده و ادعا می کنند قصدشان کمک به پرسپولیس است فقط حرف نزنند و واقعا اقدامات موثری انجانم دهند تا دل هواداران میلیونی این تیم را شاد کنند. پرسپولیس راه آهن را برد و شرایطش کمی بهتر شد، امیدوارم در ادامه راه موفق باشند.
از بازی بازی این هفته با استقلال هم بگو.
استقلال تیم بزرگی است با یک مربی بزرگ. آنها هفته قبل به فولاد باختند و ما هم مقابل گسترش شکست خوردیم. به نظرم هر دو تیم انگیزه زیادی برای جبران شکست هایشان دارند.
اتفاقا فصل قبل کم بازی نکردم و علی دایی از کارم راضی بود؛ اما مشکل این بود که تماشاگرپسند بازی نمی‌کردم. وقتی هم به چشم سکوها نیایی باید بیرون بمانی. علی دایی از من راضی بود؛ اما برخی روی سکوها نه!
واقعا؟
بله. مگر مهدی سیدصالحی بد کار می کرد؟ مهاجم بود؛ اما دوندگی فوق العاده ای داشت. روی خط دفاعی حریفان فشار فوق العاده ای می آورد. دیدید چند بازی آخر حتی به لیست 18 نفره هم نرسید.
به چه دلیل؟
علی دایی کارش را قبول داشت؛ اما فشار تماشاگر نمی‌گذاشت باز هم از او استفاده کند. می دانید سکوها بی رحم هستند و فراموشکار. فقط زمانی به چشمشان می آیی که گل بزنی.
انگار خاطرات تلخ از یادت نمی روند؟
یک هفته مانده به پایان لیگ -مقابل راه آهن- یکی از بهترین بازی های عمر فوتبالی ام را به نمایش گذلشتم. حتی علی دایی هم این را تایید کرد؛ اما هفته آخر بیرون ماندم. اگر بپرسید چرا؛ می گویم به خاطر سکوها.
می توانی خط هافبک امسال پرسپولیس را با فصل گذشته مقایسه کنی؟
دوست ندارم راجع به تیم فعلی پرسپولیس حرف بزنم که حمل بر انتقاد شود. نمک خوردن و نمک دان شکستن در ذات من نیست؛ هرچند هنوز 410 میلیون چک برگشتی از آنها دارم و به هیچ جایی هم در این رابطه نرسیده ام. به خاطر دایی به پرسپولیس رفتم؛ اما علی آقا پای من نایستاد.
و حالا خود علی دایی هم از تیم بیرون مانده.
از این بابت ناراحتم. فصل قبل به چند دلیل موفق شدیم با نایب قهرمانی در لیگ مجوز حضور در لیگ قهرمانان را بگیریم. فصل قبل محمدرضا خلعتبری و پیام صادقیان از ارکان اصلی فاز تهاجمی ما بودند. می دانید چرا؟ چون در خط هافبک با دوندگی زیاد برایشان شرایط مناسبی را فراهم می کردیم. این به چشم تماشاچی نمی آمد. طبیعی است که وقتی شرایط قبلی تغییر کرد، نتایج گذشته هم رقم نخورد.
یعنی به طور غیرمستقیم خروج چند مهره از تیم را عامل نتایج نه چندان مطلوب این فصل می دانی؟
فصل قبل ما حتی در روزهای بدمان هم میانه میدان را دست هیچ حریفی نمی دادیم. برای اینکه گل بزنی باید در خط حمله پویا باشی. برای اینکه از سوی حریفان تحت فشار قرار نگیری باید در خط هافبک حضوری پررنگ داشته باشی. از کریم باقری بپرسید خط هافبک پرسپولیس فصل قبل چقدر دوندگی داشت؟ بپرسید قاسم دهنوی چطور بود؟ آیا مستحق کنار گذاشته شدن بود؟ آقا کریم در تمام دیدارها با توجه به اینکه پست مشترکی داشتیم، بازی‌هایم را آنالیز می کرد و خیلی رک حرف هایش را می زد. ایشان هر چه در مورد عملکردم بگوید می پذیرم.
از اینکه در پرسپولیس نیستی ناراحتی؟
خواست خدا این بود. این روزها زیر نظر یحیی گل محمدی در ذوب آهن برای موفقیت این تیم تلاش می کنم. حرف من چیز دیگری است. اگر تیم سال قبل حفظ می شد و دو سه نفر به آن اضافه می شد، پرسپولیس در فصل جدید لیگ قهرمانان حداقل دو دور بالا می آمد و مدعی می شد. تیم سال قبل اصلا نیازی به تغییر نداشت. سنگ خودم را به سینه نمی زنم؛ بلکه از هوادارانی حرف می زنم که در گوشه گوشه این کشور نگران تیم محبوبشان هستند.
از نگاه تو چه آینده ای در انتظار پرسپولیس است؟
علی دایی برای این تیم زحمت کشید. حمید درخشان هم بازیکن بزرگی بوده است. امیدوارم آنها که از بیرون فوتبال آمده و ادعا می کنند قصدشان کمک به پرسپولیس است فقط حرف نزنند و واقعا اقدامات موثری انجانم دهند تا دل هواداران میلیونی این تیم را شاد کنند. پرسپولیس راه آهن را برد و شرایطش کمی بهتر شد، امیدوارم در ادامه راه موفق باشند.
از بازی بازی این هفته با استقلال هم بگو.
استقلال تیم بزرگی است با یک مربی بزرگ. آنها هفته قبل به فولاد باختند و ما هم مقابل گسترش شکست خوردیم. به نظرم هر دو تیم انگیزه زیادی برای جبران شکست هایشان دارند.
اخبار ویژه
رهبر انقلاب در دیدار اعضای مجلس خبرگان:
یادآوری/ بازنشر
در پاسخ به رسانههای مدعی اصلاحات بیان شد:
نظرات بینندگان
فیلم و عکس
جدیدترین اخبار پربازدید ها
