کد خبر: ۲۵۰۲۳۹
زمان انتشار: ۱۱:۴۷     ۲۲ شهريور ۱۳۹۳
در آستانه بازگشایی مدارس، یکی از دغدغه‌های اصلی خانواده‌ها بحث لباس مدرسه فرزندان است. با رعایت چند نکته ساده می‌توان با خیالی آسوده اقدام به خرید کرد.
به گزارش پایگاه 598 ؛ به نقل از بازار خبر ماه مهر و شروع سال تحصیلی کم‌کم به مشام می‌رسد، دانش آموزان به در جنب‌وجوش خرید لوازم موردنیازشان و خانواده‌ها هم به فکر تأمین هزینه تحصیل فرزندان خود هستند.

یکی از ملزومات بیش از 90 درصد مدارس پوشیدن اونیفورم مدرسه یا لباسی هماهنگ میان دانش آموزان است دخترها با مانتو و شلوار و پسرها با پوشیدن روپوش راهی مدارس می‌شوند.

نکته مهم قبل از رفتن به مدرسه و در راه تهیه آن داشتن اطلاعات کافی برای خرید یک مانتو یا روپوش مناسب برای فرزندانمان است تا در سرما بیش‌ازحد سرد و در گرما بیش‌ازحد گرمشان نشود ضمن اینکه دقت کنیم که جنس پارچه به‌گونه‌ای باشد که جوابگوی نشستن روی نیمکت‌ها یا گوشه و کنار حیاط مدرسه را بدهد جنس کتان نسبتاً ضخیم برای مانتو خوب است.

بچه‌ها ساعت‌های طولانی را در مدرسه می‌گذرانند. به همین دلیل از تهیه مانتوهایی با جنس نایلون یا الیاف مصنوعی برای آن‌ها خودداری کنید. این مانتوها احتمال عرق کردن و عرق‌سوز شدن پوست بدن آن‌ها را افزایش می‌دهد.

حتماً برای فرزند خود، دو دست مانتو و شلوار تهیه کنید تا در صورت زمین خوردن و پاره شدن لباس یا ایجاد هر نوع مشکل دیگری در مانتو و شلوارش، او یک دست لباس مدرسه اضافی داشته باشد. می‌توانید از پارچه‌های سبک و نخی برای تهیه مانتو و شلوار اضافی مدرسه کمک بگیرید.

اگر قوانین مدرسه به شما اجازه می‌دهند، مانتوی مدرسه فرزندتان را آستین‌کوتاه بدوزید و آن را با یک آستینک نخی مناسب هماهنگ کنید. معمولاً بیشترین آسیب و کثیفی مانتوهای مدرسه در قسمت آستین آن‌ها که بچه‌ها برای نوشتن مشق‌های خود، مدام آن‌ها را روی میز می‌مالند اتفاق می‌افتد. در صورت استفاده از آستینک، هم لباس مدرسه همیشه تمیز خواهد ماند و هم عمر مانتوها بیشتر خواهد شد.

قد مانتوی مدرسه نباید پایین‌تر از کشکک زانوی بچه‌ها باشد. معمولاً مانتوهای خیلی بلند، سنگین هستند و بچه‌ها در آن‌ها به‌خصوص هنگام بازی در زنگ تفریح احساس راحتی نمی‌کنند.

روپوش‌های پسرانه باید روی پیراهن یا بلوز پوشیده شوند. به همین دلیل باید سایز آن‌ها یک سایز بزرگ‌تر از سایز بچه‌ها باشد. ازآنجایی‌که پسرها روپوش را روی لباس خود می‌پوشند، بهتر است از جنس‌های خنک و نخی برای تهیه روپوش‌های پسرانه کمک بگیرید.

معمولاً پسرها به مرتبی دخترها نیستند و ممکن است روپوش خود را در مدرسه دربیاورند و هرجایی بیندازند از کف زمین گرفته تا داخل جامیزی! به همین دلیل معمولاً عمر روپوش مدرسه آن‌ها چندان طولانی نیست. پس سعی کنید از پارچه‌های ارزان‌قیمت‌تر برای تهیه روپوش آن‌ها استفاده کنید و در عوض حداقل، ۳ روپوش مختلف برایشان بدوزید.

بهتر است برای بچه‌های دبستانی، روپوش‌های زیپ‌دار تهیه و برای بچه‌های بزرگ‌تر هم از روپوش‌های دکمه‌دار استفاده کنید.

در همین راستا حبیب طهماسبی‌نیک رئیس اتحادیه خیاطان در گفتگو با بازارخبر گفت: در فصل تهیه و دوخت روپوش مدارس قیمت مصوب روپوش درجه‌یک برای اندازه دبیرستان 40 هزار تومان و درجه دو 30 هزار تومان به صنف‌های خیاطی پروانه‌دار ابلاغ شده است که این رقم برای سنین دبستان 25 درصد کمتر است.

وی ادامه داد: هم‌اکنون 3 هزار خیاط پروانه‌دار عضو این اتحادیه هستند که در صورت خطا بازرسان اتحادیه مراتب را به اماکن گزارش کرده و از اخطار کتبی تا ضبط پروانه یا پلمب واحد صنفی برخوردار خواهند شد.

رئیس اتحادیه خیاطان ضمن اشاره به تخلف برخی از مدارس افزود: برخی مدیران مدارس به‌صورت خودسرانه با واحدهای خیاطی بدون پروانه کسب قرارداد می‌بندند که به نظر می‌رسد چیزی جز منافع شخصی پشت آن نیست.

خیاطان افغانی در زیرزمین‌ها فعالیت می‌کنند

طهماسبی‌نیک فعالیت زیرزمینی خیاطان افغانی را یکی دیگر از مشکلات پیش ‌روی صنف خیاطان عنوان کرد و گفت: این افراد هزینه‌ای بابت مالیات یا بیمه نپرداخته و قیمت تمام‌شده آن‌ها پایین‌تر است، مضاف بر اینکه نظارتی بر کیفیت کار آن‌ها نیست و درنهایت موجب اختلال در کسب‌وکار خیاطان پروانه‌دار می‌شوند.

وی ادامه داد: متأسفانه مسئولین مدارس بدون مشورت با اتحادیه با افرادی بدون توجه به مجوز آن‌ها قرارداد دوخت لباس فرم مدارس را منعقد می‌کنند که در برخی مواقع قیمت لباس برای خانواده‌ها خارج از عرف تولید است.

طهماسبی با بیان این‌که حرکت برخی مدیران در مسیر غیرسالم نشان از منفعت‌طلبی آن‌ها دارد، افزود: رفع نیاز پوشاک مدارس 100 درصد به‌صورت تولید داخلی تأمین می‌شود که در تأمین مواد اولیه، تأمین زیپ از طریق واردات که حجم اعظم آن بی‌کیفیت است، صورت می‌گیرد.

این فعال صنفی خاطرنشان کرد: ادغام اتحادیه‌های همگن پوشاک همچون اتحادیه پیراهن، خیاط، کش‌باف و پوشاک کار درستی نیست و در حال حاضر که تداخل صنفی ایجاد شده بهترین کار تفهیم کار در راستای کار تولید و توزیع است. اتحادیه تولیدی و توزیعی به یکدیگر نیاز دارند، اما نباید توزیع‌کننده کار تولید و سفارش تولید را انجام دهد.

 

 

نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
انتشاریافته:
در انتظار بررسی: ۰
* نظر:
جدیدترین اخبار پربازدید ها