مخالفت بنیادشهید با شهید خواندن خلیلی

به گزارش پایگاه 598 به نقل از تسنیم، سه سال پیش بود که در 25 تیرماه سال 90 طلبه 19 ساله‌ای به خاطر امر به معروف و نهی از منکر مورد حمله اشرار قرار گرفت و شاهرگ گردنش به شدت آسیب دید. بیش از 2سال و نیم درد و رنج این مجروحیت را تحمل کرد و از بیمارستانی به بیمارستان دیگر تحت معالجه پزشکان قرار گرفت. اما نهایتا روز سوم فروردین 1393 درد ناشی از این مجروحیت او را از پای درآورد و به شهادت رسید.

 

 

هزینه درمان مجروحیت شهید علی خلیلی، سنگین بود. و خانواده او بدون توقع خاصی با کمک قرض از دیگران و فروختن لوازم منزل هزینه‌های او را پرداخت می‌کردند. در این میان برخی مسئولان وعده دادند که بخش عمده‌ای از هزینه‌های او را پرداخت خواهند کرد. اما این قول و وعده مسئولین فراز و نشیب هم داشته است. مهدی پناهی یکی از دوستان شهید علی خلیلی و مسئول پایگاه بسیج مقاومتی که شهید عضو آن بوده است در گفتگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، دراین باره می‌گوید: من از ابتدا که علی خلیلی مجروح شد پیگیر کارهایش بودم. تمام مدارک بیمارستانی ایشان را در طول دو سال مجروحیتش جمع کرده‌ام. فقط چیزی حدود 100 میلیون تومان جمع فاکتورهای بیمارستانی علی در طول مجروحیت است که عمده آن برای بیمارستان عرفان تهران است. هزینه‌هایی همچون هزینه آزمایشات و MRI و ... بحثی جداگانه از هزینه بیمارستان است.

 

او در ادامه می‌گوید: دو مرتبه از بستری شدن‌ها علی در بیمارستان هزینه‌های قابل ملاحظه داشت. سری اول بیش از 30 میلیون تومان بود که در زمان وزارت دکتر مرضیه دستجردی، وزارت بهداشت و درمان پرداخت آن را قبول کرد. به همین دلیل در قبال فاکتورها چنین هزینه‌ای را وزارتخانه با بیمارستان عرفان تسویه کرد. سری دوم هزینه‌ای بیش از 40 میلیون تومان است که در بهمن ماه سال 92 مادر شهید خلیلی آن را مجدد با وزارت بهداشت در میان گذاشته بود. در ملاقاتی که با دکتر امامی رضوی معاون وزیر بهداشت داشت، ایشان گفته بود: "ما هزینه را پرداخت می‌کنیم. اما چون وزارتخانه مستقیما به شخص هزینه‌ای پرداخت نمی‌کند آن را به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی داده و از طریق آنان پرداخت خواهیم کرد." علی خلیلی شهید شد و چند ماهی گذشت. طی پیگیری‌های خانواده و دوستان، آخرین سخنی که از طرف دکتر امامی رضوی مطرح شد، این بود که دستور پرداخت به دانشگاه علوم پزشکی داده شده است. اما وقتی نزد رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی رفتیم، گفتند: "من اصلا خبر ندارم و مکاتبه و دستوری به من نرسیده است." احتمالا کار در امور مالی وزارتخانه گیر کرده است اما حقیقتا هنوز نمی‌دانیم مشکل از کجاست؟

 

 

پناهی که در ارتباط مستمر با خانواده شهید خلیلی است درباره وضعیت سخت مالی این خانواده به خاطر تحمل هزینه‌های درمان فرزندشان می‌گوید: خانواده شهید خلیلی برای آنکه بتوانند هزینه‌های درمان فرزندشان را بپردازند مبالغ بسیاری قرض گرفته‌اند. وسیله‌های خانه‌شان را فروخته‌اند.پدر شهید بیمار است و چند سالی است که از کار افتاده شده و اگرچه خانواده برای دریافت این هزینه‌ها هیچ گاه اصراری نکرده است و همچنان آرام و صبورانه با مشکلات عدیده طلب‌های مالی‌اش به خاطر قرض‌هایی که طی دو سال و نیم مجروحیت فرزندش گرفته، می‌جنگند، اما ما می‌گوییم که انتظار زیادی نیست که مبلغی که چندین ماه پیش قول پرداختش به آن‌ها داده شده، به دستشان برسد. خانواده علی به قدری نجیب هستند که هنوز هم که هنوز هست این مسأله را به آن صورت بیان نمی‌کنند.

 

 

6 ماه از شهادت شهید علی خلیلی می‌گذرد. با وجود اینکه پیکر او به خاطر پیگیری‌های فراوان اطرافیان در گلزار شهدا به خاک سپرده شده اما هنوز شهادت او قانوناً در بنیاد شهید و امور ایثارگران به ثبت نرسیده است. این هم یکی از نگرانی‌هایی است که از روز شهادت تا کنون خانواده و عزیزان شهید را آزار می‌دهد. مهدی پناهی در مورد وضعیت احراز شهادت علی خلیلی می‌گوید: ما از همان ابتدا پیگیر وضعیت پرونده احراز شهادت علی بودیم. مسئولین بنیاد شهید گفتند باید کمیسیون 135 در سپاه تشکیل شود و احراز شهادت علی به تصویب برسد و این نتیجه را به بنیاد شهید مکاتبه کنند تا برای او پرونده تشکیل شود. در کمیسیون گفته شده افراد مختلفی شرکت می‌کنند. کسانی همچون نمایندگانی از سپاه، مسئولین رده بالا و نماینده بنیاد شهید. سپاه مستندات مربوط به پرونده احراز شهادت علی خلیلی را تکمیل کرد. مدارکی از جمله پرونده پزشکی قانونی که اعلام کرده بود علت فوت جراحات دو سال پیش او در جریان حادثه بوده است. همچنین حکم ماموریت او برای امر به معروف و نهی از منکر در این پرونده موجود بود. کمیسیون 135 دو هفته پیش تشکیل شد. در این جلسه نماینده بنیاد شهید و امور ایثارگران به 2 بند پرونده اشکال وارد می‌کند و وارد بحث می‌شود. طبق بحث‌های انجام شده کمیسیون به نتیجه نمی‌رسد.

 

پناهی که مسئول پایگاه بسیج مقاومتی است که شهید خلیلی عضو آن بوده است، می‌گوید: حکمی وجود دارد که چنانچه چنین کمیسیونی به نتیجه نرسید، نتایج به محل بررسی مسائل ایثارگران در مرجعی بالاتر ارسال شود تا نظر نهایی داده شود. پرونده به آن مرجع ارسال شده و از آنجا نامه زده‌اند به سپاه که ایشان باید کارت ضابط داشته باشد. این کارت را برای ما ارسال کنید. این در حالیست که مسئولان بسیج می‌دانند، کارت ضابط به ندرت در هر پایگاه دیده می‌شود و شاید نهایتاً یک کارت که دست فرمانده پایگاه بسیج است، بیشتر موجود نباشد. حرف ما اینست که آیا هر کس که می‌خواهد در جامعه امر به معروف و نهی از منکر کند باید کارت ضابط داشته باشد؟ ضمن اینکه شهید علی خلیلی حکم ماموریت داشت و زیر اینگونه حکم‌ها نوشته شده: "دارنده این حکم ضابط قضائی محسوب می‌شود".

 

باید دید که آیا اعتبار شهادت علی خلیلی که صداقت و اقدام او مشهود بود به یک کارت وابسته می‌ماند؟ این موضوع پیگیری می‌شود.