به گزارش پایگاه 598 به نقل از جام نیوز، حدود سه سالی میشود که خود را بهعنوان یکی از ستارههای ملیپوش والیبال ایران مطرح کرده است و به همراه نسل موفق حال حاضر ایران در سطح والیبال جهان نامی برای خود دست و پا کرده است.
صحبت از امیر غفور، بازیکن 23 ساله تیم ملی والیبال ایران است که به همراه شهرام محمودی، تیم ملی والیبال ایران را در پست قطر پاسور بیمه کردهاند.
غفور که بعد از درخشش سال گذشته در شروع لیگ جهانی، امسال خیلی در ترکیب اصلی قرار نداشت رفتهرفته جای خود را بین بازیکنان اصلی پیدا کرد و حتی درخشش او در مرحله نهایی لیگ جهانی به حدی بود که عنوان امتیازآورترین بازیکن این مرحله را به خود اختصاص داد.
حالا ستاره شماره 10 تیم ملی والیبال ایران راهی لهستان شده تا به درخشش خود در برابر غولهای جهان ادامه دهد. با امیر غفور در آستانه مسابقات قهرمانی جهان گفتگو کردیم، بازیکنی که نشان داده حالاحالاها قصد دارد در سطح اول والیبال جهان بدرخشد.
* به چند ماه قبل بازگردیم. لیگ جهانی در شرایطی برای تو آغاز شد که جزء شش نفر اصلی نبودی.
- خب به هر حال تصمیمگیرنده اصلی در این زمینه سرمربی تیم ملی است و کواچ است که تعیین میکند چه کسانی به میدان بروند. در آن مقطع، کواچ تازه به تیم ملی ایران ملحق شده بود و از نظر او در شروع مسابقات لیگ جهانی شهرام محمودی شرایطش برای حضور در جمع بازیکنان اصلی از من بهتر بود.
* ویژگی خوبی که داری این است که بهعنوان بازیکن ذخیره خیلی به همتیمیهایت انرژی و انگیزه میدادی. واقعا از ته دل دوست داشتی همتیمیهایت موفق باشند؟
- قطعا هر کسی بگوید که برایش فرقی نمیکند که در جمع نفرات اصلی یا ذخیره باشد، دروغ گفته است. ولی مساله اینجاست که وقتی من در نفرات اصلی هم حضور نداشتم به همان اندازه موفقیت تیم ملی والیبال ایران برایم مهم بود. وقتی تیم پیروز میشود سودش به همه مجموعه میرسد و من هم به همین خاطر همیشه از کنار زمین به همتیمیهایم انگیزه میدادم و از موفقیت همتیمیهایم از ته دل خوشحال میشدم.
* رفتهرفته فیکس شدی و حتی عنوان امتیازآورترین بازیکن لیگ جهانی در مرحله نهایی را هم از آن خود کردی.
- من هر وقت و تحت هر شرایطی که به میدان بروم چیزی از انگیزهام کم نمیشود. اگر هم این موفقیتهای فردی به دست میآید حاصل کار کل گروه است و این موفقیت با کمک بقیه به دست آمد. واقعا تیم ملی ایران متکی به شش نفر نیست و همه در شکست و پیروزی سهیم هستند.
* شاید خیلیها فکر میکردند که بعد از درخشش ملیپوشان در لیگ جهانی سیل پیشنهادهای خارجی به سوی شما روانه شود. چرا هنوز بعد از این همه درخشش هیچ قراردادی از سوی بازیکنان تیم ملی با تیمهای خارجی منعقد نشده است؟
- پیشنهاد که قطعا برای اکثر بچهها بوده است. اما باید دید هدف از لژیونر شدن چیست. اگر واقعا شرایط را کلی بسنجیم به نظر من فعلا شرایط برای حضور در تیمهای اروپایی مهیا نیست. پیشنهادات مالی ارائهشده به بازیکنان آنقدر بالا نیست که ما را راضی به حضور در لیگهای اروپایی بکند و در حال حاضر شرایط قراردادهای مالی در ایران برای ما بهتر است و اینگونه دیگر دوری از خانواده را هم تحمل نمیکنیم. این نکته را هم در نظر بگیرید که لیگ ایران یکی از بهترین لیگهای دنیاست و خیلی از بازیکنان با کیفیت اروپایی در چند سال گذشته در باشگاههای ایرانی بازی کردهاند.
* حالا نوبت به مسابقات جهانی رسیده است. آیا میتوانیم انتظار ادامه شگفتی را از تیم ملی والیبال ایران مانند لیگ جهانی داشته باشیم؟
- اول در مورد مسابقات قهرمانی جهان بگویم که شرایط این مسابقات با لیگ جهانی بسیار متفاوت است. ما در لیگ جهانی شش بازی را در تهران انجام دادیم و یکی از عوامل اصلی موفقیت و صعود ما از مرحله مقدماتی حمایت فوقالعاده تماشاگران در سالن 12 هزار نفری بود. اما مسابقات جهانی بسیار فشردهتر از لیگ جهانی برگزار میشود و واقعا بدن بازیکنان در این مدت تحلیل رفته و واقعا خسته شدهایم.
* یعنی امیدی به کسب عنوان در لهستان نداشته باشیم؟
- قطعا ما برای درخشش و موفقیت در این مسابقات به میدان میرویم اما قبول کنید که نتایج ما در یکی، دو سال اخیر انتظارات را خیلی بالا برده و توقعات مردم و علاقهمندان به والیبال در حال حاضر از تیم ملی بیش از حد بالاست. البته این توقعات بهجاست و امیدوارم این روند رو به رشد ما ادامه داشته باشد. ما در دورههای قبلی مسابقات قهرمانی جهان هیچ موفقیتی کسب نکردیم اما نتایجمان در این رقابتها بستگی به این دارد که در صورت صعود به دور بعد در چه گروهی قرار بگیریم.
* اردوی آمریکا چطور بود؟ خیلی از بازیکنان از این برنامه فشرده تدارکاتی ناراضی بودند.
- هدف از این اردو بالا رفتن تجربه ما در مسابقات برونمرزی بود و قرار بود در برابر تماشاگران غیرخودی محک بخوریم اما استقبال ایرانیان مقیم آمریکا از چهار مسابقه ما در برابر قهرمان لیگ جهانی آنقدر زیاد بود که احساس میکردیم ما میزبان هستیم و به همین خاطر حس بازی بیرون از خانه به ما دست نمیداد. امکانات آنجا هم عالی بود اما خب واقعا دوری مسافت و اختلاف زمانی کمی کار را سخت کرده بود.
* فقدان حسین معدنی هم یکی دیگر از مشکلات تیم است. آیا کمکهای جدید کواچ توانستهاند جای معدنی را پر کنند؟
- درگذشت حسینآقا واقعا از نظر روحی به بچههای تیم خیلی ضربه زد. حسین معدنی واقعا در ابتدای راه در اوایل سال 93 و تا قبل از ورود کواچ به تیم خیلی در آمادگی ملیپوشان نقش داشت و به شناخت کواچ از بچهها خیلی کمک کرد. اما الان دیگر کواچ از شاگردانش شناخت پیدا کرده و شرایط بهتر از گذشته است. البته رحمان محمدیراد و رضا تندروان در حال حاضر بهعنوان دستیاران کواچ مدتهاست که در کادر فنی حضور دارند و از زمان ولاسکو در کنار بازیکنان بودهاند.
* سطح والیبال ما از آسیا خیلی فاصله گرفته است. آیا این مورد انگیزه شما را برای حضور در بازیهای آسیایی اینچئون که بلافاصله بعد از مسابقات قهرمانی جهان برگزار خواهد شد، کم نمیکند؟
- شرایط ما در حال حاضر در آسیا خیلی خوب است و واقعا میخواهیم فاصله خود با رقبای آسیایی را بیشتر کنیم. اما نکته اینجاست که ما تاکنون در بازیهای آسیایی مدال طلا در والیبال کسب نکردهایم و بعد از کسب نایبقهرمانی دور قبل این رقابتها حالا فقط کسب یک مدال طلا میتواند ما را راضی کند. همین باعث میشود که در رویارویی با حریفان آسیایی انگیزهمان کم نشود و ما میخواهیم فصل موفقمان در سال 2014 را با قهرمانی در آسیا به پایان ببریم.
* فکر میکنی این نسل تا چند سال دیگر به درخشش خود ادامه دهد؟
- فکر میکنم که اگر بچهها واقعا پشتکار داشته باشند و اتفاق خاصی برای ستارههای حال حاضر تیم ملی رخ ندهد شاید با یکی، دو تغییر، این نسل والیبال بتواند حدود هفت، هشت سال بدرخشد.
* اما در یکی، دو پست اوضاع نگرانکننده است. آیا واقعا جانشینی در حد و اندازههای میرسعید معروف و فرهاد ظریف بعد از خداحافظی آنها وجود دارد؟
- قرار نیست در همه مقاطع زمانی ما ستارهای در سطح معروف داشته باشیم. میرسعید در حال حاضر بهترین پاسور جهان است و این توقع بالایی است که انتظار داشته باشیم جانشینان میرسعید یا فرهاد ظریف به اندازه آنها بدرخشند. البته هستند بازیکنانی که بتوانند در پست این دو نفر حضور پیدا کنند اما قرار نیست آنها هم مثل این دو 100 باشند و اگر سطح آنها 80 هم باشد به موفقیت تیم ملی کمک خواهند کرد. اما قطعا دیگر در والیبال ما کسی مثل میرسعید را نخواهیم داشت اما در پستهای دیگر آنقدر این اختلاف به چشم نخواهد آمد.