به گزارش پایگاه 598، «فراتر از یک استیضاح»عنوان یادداشت روز روزنامه جوان به قلم حسن رشوند است که در آن میخوانید؛استیضاح فرجی دانا، وزیر علوم در حالی انجام شد که فشار سنگین بر نمایندگان ملت و استفاده از ادبیات بسیار سخیف توسط برخی رسانه های همسو با فتنه و حتی اظهارات برخی افراد و شخصیت ها می رفت تا نمایندگان را از وظیفه ای که بر اساس تکلیف و مستندات، آنها را مجبور به این اقدام کرده بود، منصرف نماید.
استیضاح فرجی دانا، وزیر علوم در حالی انجام شد که فشار سنگین بر نمایندگان ملت و استفاده از ادبیات بسیار سخیف توسط برخی رسانه های همسو با فتنه و حتی اظهارات برخی افراد و شخصیت ها می رفت تا نمایندگان را از وظیفه ای که بر اساس تکلیف و مستندات، آنها را مجبور به این اقدام کرده بود، منصرف نماید. تا آنجا که برخی افراد محترم و شاخص مجلس، متهم به رانت خواهی از وزارت علوم برای عضویت در هیئت علمی دانشگاه ها یا بورسیه برای نزدیکان خود شدند. این در حالی بود که هم وزیر به کذب بودن چنین اخباری- که به گفته نمایندگان از درون وزارتخانه به بیرون داده شده بود- اعتراف کرد و هم نمایندگان با ادله محکم این ادعاها را رد کردند. استیضاح وزیر علوم را از چند منظر باید مورد بررسی قرار داد:
1- اینکه بر اساس اصل 57 قانون اساسی جمهوری اسلامی، تفکیک قوا را در نظام جمهوری اسلامی یک اصل و مفروض دانسته و هر گونه دخالت در امور قوای دیگر را قانون شکنی و موجب انحراف از مسیر قانون و به نوعی دیکتاتوری رأی دانست. با این نگاه همه آن فشار ها و اتهام زنی های عناصر سیاسی و رسانه ای اصلاح طلبان حرکت در مسیر خلاف قانون و رفتار دیکتاتورمنشانه است.
از این حیث، ایستادگی مجلس در مقابل زیاده خواهی ها و هرگونه اتهام زنی عناصر سیاسی و حامیان فتنه را باید به جهت صیانت از حیثیت مجلس ستود. در این زمینه تفاوتی نمی کرد چرا که اگر وزیر علوم رأی اعتماد هم از مجلس می گرفت، باز مجلس سربلند از رسالت و وظیفه خویش بیرون آمده بود.
مؤید این نگاه ایستادگی نمایندگان از خواسته خود، آن هم باوجود انتشار برخی اخبار دروغ و جوسازی سیاسیون مبنی بر اینکه تنها اقلیتی تند به دنبال استیضاح هستند و اکثریت نمایندگان طیف افراطی مجلس را حمایت نمی کنند، می باشد.
مجلس در این استیضاح نشان داد بر خلاف این برداشت غلط، قاطبه نمایندگان از عملکرد وزیر علوم رضایت نداشته و به طور مستند و مستدل دلیل استیضاح خود را به دور از هر گونه جوسازی و باآرامش بیان کردند. این استیضاح نشان داد نمی توان با برچسب «عده ای اقلیت افراطی» نمایندگان را از وظیفه قانونی شان باز داشت.
از این منظر استیضاح فرجی دانا قابل تأمل است. اصلاح طلبان تصور می کردند نمایندگان مجلس نهم از جنس نمایندگان مجلس پنجم که قاطبه آنها را کارگزاران تشکیل می دادند، است و فرجی دانا نیز همچون مهاجرانی، وزیر فرهنگ خاتمی می تواند سخنان و سؤالات نمایندگان را شنیده و با لبخندی ملیح و داستان سرایی از دوران کودکی خود به مدد داستان سرایان خانه کتاب وزارتخانه فرهنگ و مشاورانی از قبیل دولت آبادی و... داستان را در ذهن خود مرور و نمایندگان نه چندان مصمم بر استیضاح را وادار به عقب نشینی در مواضع و سخنان خود نماید. غافل از آنکه مجلس نهم صرفنظر از برخی اشتباهات یا حرکت های زیگزالی برخی نمایندگانش، غالباً افرادی دلسوز منافع امنیت ملی بوده و برعهدی که با مردم خویش بسته اند، پایبندند و اصولگرایی را نه در حرف، بلکه در عمل بارها به اثبات رسانده اند.
2- از منظر دوم رفتار رئیس جمهور و بخشی از دولت پس از استیضاح وزیر علوم قابل تقدیر است. رئیس جمهور در اولین واکنش به عدم رأی اعتماد نمایندگان به فرجی دانا، عنوان داشت که استیضاح حق قانونی نمایندگان و مجلس است و این استیضاح بر روابط بین دولت با مجلس خدشه ای وارد نخواهد کرد. این سخن رئیس جمهور ناشی از پذیرش قانون و عدم تأثیر پذیری وی از جوسازی های روزهای منتهی به استیضاح است. طبیعی است که در چنین شرایطی زمینه برای همگرایی و همکاری مجلس با دولت مهیاتر خواهد بود و جریان تند سیاسی را که سعی دارد با مه آلود کردن فضای تعامل قوا، آستانه تحمل مسئولان را کاهش دهد، ناامید خواهد کرد.