این نوع تیترزنی "غش" و حرام است

به گزارش598 به نقل از جهان،‌ بی شک مواضع و رفتارهای امام راحل در عرصه سیاست، اخلاق، اجتماع، خانواده، اقتصاد و مدیریت، مسائل شخصی و... مثال زدنی و راهگشا هستند. هرچند بخشی از آن ها کم و بیش بازخوانی شده اند اما شاید برخی باور نکنند که امام راحل(ره) حتی درباره شیوه "تیتر زنی" و قواعد شرعی آن در رسانه ها هم اظهارنظر کرده اند.

در این باره یک روایت خواندنی دارد که کمتر بیان شده و بسیاری از اهالی رسانه آن بی اطلاعند؛ روایتی که بازخوانی آن همزمان با نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاری ها برای اهالی رسانه هشدار دهنده و نیز راهگشاست.

رهبر کبیر انقلاب اسلامی ۱۲ خرداد سال ۱۳۶۰ در جمع كاركنان روزنامه كيهان به تبيين رسالت مطبوعات در نظام اسلامى پرداختند و در بخشی از سخنانشان موضوع مهم "غش در تیتر زنی" را مطرح کردند.

ایشان با اشاره به امكان وجود غشّ در تعيين تيترها، خطاب به حاضران عنوان کردند: اخبارى كه مى‏نويسيد، تيترهايى كه هست، اينها را كه در روزنامه‏ها آدم مى‏بيند، مى‏فهمد كه اين تيتر از كجا پيدا شده است، با چه مقصدى اين را گذاشته‏اند. و گاهى آدم بعد كه مى‏خواند، مى‏بيند مسأله اين طور هم نبوده است؛ تيترش يك جور ديگر است، مسأله‏اش يك جور ديگر! ابتدا همه مردم نمى‏توانند همه روزنامه را تا آخر بخوانند، اين تيترها را نگاه مى‏كنند مى‏بينند در تيترى كه هست، چه فسادى واقع شده است يا چه صلاحى واقع شده است. اما آدم وقتى خود متن را مى‏خواند، مى‏بيند مسأله اين طور نيست كه اين در تيتر هست. بايد توجه كنيد كه اين يك غِشّى است براى مسلمين كه انسان در تيتر يك چيزى بنويسد و محتوا آن جور نباشد.
ایشان تصریح می کنند که "(تیتر) نه به آن تندى باشد كه- مثلًا در اين تيتر هست، و نه به آن عظمت باشد كه در اين تيتر هست. اين يك نحو غشّ است براى مسلمين. همان طورى كه يك كاسبى روى متاعش يك چيز خوبى قرار مى‏دهد، روغن را روى آن يك مقدار روغن خوب مى‏ريزد [اما] آخرش فاسد است و اين حرام است و غش است، همين طور چنانچه روزنامه اين طور باشد كه انسان تيترها را كه نگاه كند ببيند اين روزنامه خيلى روزنامه خوبى است يا مسائلى هست، مسائل مهمى مطرح هست، از آن طرف، كسى را انتقاد مى‏كنند كه اين آدم خبيث است، اين طور است، اما وقتى آدم مى‏رود [متن را] نگاه مى‏كند، مى‏بيند مسأله اين طورها هم نبوده است يا اگر بوده، به اين شدت نبوده است. متن را اين يك نحو غشّى است كه شما با قلمهايتان‏ مى‏كنيد. همان طور كه اين فروشنده روغنِ رو و زيرش با هم فرق دارد و غشّ است و حرام، اين هم كه تيترش با واقعش مخالف است، اين هم غشّ است و حرام."