البته جای تعجب نیست. متون سکولار علوم دانشگاهی که کسی را حتی با الفبای
آموزه های توحیدی قرآن آشنا نمی کند تا بداند کمال مطلق نیازی به وسیله
برای رسیدن به کمال ندارد و چگونه هوالأول و الآخر که آخر همه کمالات و
کمال بی نهایت است، بزرگتر می شود؟ اگر جا برای بزرگتر شدن بود که دیگر
کمال بی نهایت معنا نداشت و در این صورت از کجا معلوم موجود دیگری در متصّف
شدن به صفتی چون بخشندگی با خدا رقابت نکند و بزرگتر از او نشود؟!
البته شاید این یک تبق و سوتی ساده باشد ولی یادم افتاد قبلاً هم در
رادیو جفنگ -ببخشید، یعنی رادیو جوان- شنیدم که یک مجری داشت با جوانی
درباره اعتماد به نفس مصاحبه می کرد که مضمون سؤالش این بود که وقتی
موفقیتی کسب می کنی چه احساسی داری؟ و سپس برای اینکه به آن جوان برای بیان
احساسش کمک کند گفت: "یعنی نفس مطمئنه ات ارضا میشه، درسته؟"
گویا یک مشاور توحید و خداشناسی هم باید در صدا و سیما باشد که این
جفنگیات را به خورد مردم ندهند!. آخه نفس مطمئنه ارضا میشه یعنی چی؟ مگه
شهوته که ارضا بشه؟ کسی که به مقام نفس مطمئنه می رسه دیگه موفقیت و عدم
موفقیت برایش فرقی نمی کند. او همه این ها را امتحانی می داند برای بندگی و
آنچه برایش مهم است این است که تکلیفش را تشخیص و به آن عمل کند، چه
موفقیت حاصل شود و چه نشود؛ و در پس این موفقیت ها و عدم موفقیت ها فقط
انجام تکلیف و رضایت حق برایش مهم است.