وزیر نفت در حالی از پایان بخور بخور در نفت خبر داده که روزنامه‌های مخالف، سخنان تند وی را ناشی از شکست در پرونده کرسنت دانسته‌اند.
به گزارش پایگاه 598 به نقل از تابناک، ابتکار یکی از چند روزنامه هوادار دولت است که سخنان زنگنه در برنامه پایش
را مورد توجه قرار داده و نوشته است: وزیر نفت که کمتر در جمع رسانه‌ها
حاضر می‌شود با حضور در برنامه‌ای تلویزیونی حرف‌های جنجالی زیادی را به
زبان آورد؛ از افشای نقش چند وزیر در واریز پول به حساب بابک زنجانی تا
انکار وجود توافقی برای تها‌تر نفتی با روسیه؛ از انتقاد شدید از حضور
افراد بی‌سواد و بدون بلیت در اتوبوس صنعت نفت تا حضور گروهبان‌ها در
جایگاه سرهنگ‌ها! از تداوم اعتقادش به بی‌فایده بودن پالایشگاه سازی تا
مخالفتش با افزایش قیمت بنزین و ده‌ها مورد دیگر... بیژن نامدار زنگنه که
بامداد سه شنبه در برنامه اقتصادی پایش در شبکه یک سیما سخن می‌گفت، افزود:
دو میلیارد و ۷۰۰ میلیون دلار در دولت قبل با امضای چند وزیر و رئیس کل
بانک مرکزی به حساب بانک جعلی بابک زنجانی در تاجیکستان واریز شد و کلا از
بین رفت.
ابتکار در پایان نوشته، زنگنه افزود: افرادی اموال نفت را بردند و قرار هم نداشتند که پول آن را پس بدهند و اشتباهی نکرده اندو در حقیقت تیم بابک زنجانی که اموال ما را بردند عملا می‌خواستند پول‌ها را ندهند. بابک زنجانی یک سری اموال در ایران دارد که قرار شده برای ارزیابی به دولت داده شود ولی این اموال خیلی کمتر از بدهی هشت هزار میلیارد تومانی است که بابک زنجانی به خزانه دارد.
بیژن زنگنه گفت: زنجانی یک بانک بی‌اعتبار را درست کرده بود که تمام دارایی‌اش شاید ۵۰۰ هزار دلار نبود ولی بیش از دو میلیارد دلار پول دولت با مصوبه کارگروه نفت و دولت که رئیس بانک مرکزی و چند وزیر امضا کردند به وی داده شد. این افراد امضا کردند که پول را به بانک (FIIB) بدهید در صورتی که معلوم نیست این بانک در تاجیکستان چه بود. زنجانی بعد به مالزی رفته و یک بانک دیگر درست کرد. برای بانکی که هیچ اعتباری نداشته روی چه حسابی این ریسک بزرگ را کردند. وی در پاسخ به این سؤال که آیا پول شما برمی گردد و میزان دارایی‌های زنجانی کافی است؟ گفت: میزان دارایی‌های وی در مقابل بدهی‌اش خیلی کم است. در مالزی هم چیزی ندارد. به گفته قاضی‌های دادگستری زنجانی یک پدیده بود.
زنگنه گفت: بیش از دو میلیارد و ۷۰۰ میلیون دلار پول بیت المال رفته تازه بعضی آقایان زبانشان یک متر و نیم دراز بوده و طلبکار هم هستند. ما نجابت می‌کنیم و حرف نمی‌زنیم ولی زبانشان دراز است. یعنی چه که این پول را برد؟ وی در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه آیا پول‌ها قابل ردیابی است گفت: چرا قابل ردیابی نباشد مگر می‌شود تنهایی چنین کاری را انجام دهد آیا می‌شود این همه اموال بیت المال را به تنهایی بخورد و برود؟ اصلا شدنی نیست. دوران بخور بخور تمام شده است.
در مقابل وطن امروز در مطلبی با تیتر «این وزیر اعصاب ندارد!» درباره چرایی سخنان زنگنه نوشته: «آیا باید کاری انجام می‌دادم که انجام ندادم و در کل تو چرا از کاهش صادرات خوشحالی؟... ۲ میلیارد و ۷۰۰ میلیون دلار پول بیت‌المال رفته تازه بعضی آقایان زبانشان یک متر و نیم دراز بوده و طلبکار هم هستند. ما نجابت می‌کنیم و حرف نمی‌زنیم ولی زبانشان دراز است. یعنی چه که این پول را برد؟... چرا پول‌ها قابل ردیابی نباشد؟ مگر می‌شود تنهایی چنین کاری را انجام دهد؟ آیا می‌شود این همه اموال بیت‌المال را به تنهایی بخورد و برود؟ اصلا شدنی نیست... این آقای مشرق که معلوم است سرش به کجا وصل است... این سؤالات برای همان مشرق و تسنیم هست...».
جملات بالا بخشی از اظهارات بیژن نامدار زنگنه، وزیر نفت در برنامه زنده تلویزیونی پایش ـ که بامداد سه‌شنبه پخش شد ـ بود. حضور زنگنه در یک برنامه زنده می‌توانست از آن جهت جذاب باشد که به تازگی رای دادگاه بین‌المللی کرسنت صادر شده و وزیر فعلی و اسبق نفت می‌توانست در این مورد روشنگری کند اما زنگنه در مورد تنها چیزی که صحبت نکرد همین مساله بود. غیر از این موضوع، نکته عیان در این برنامه تلویزیونی عصبانیت آقای وزیر بود. زنگنه که معلوم نبود برای چه چیزی این قدر عصبانی است رسانه‌های منتقد را که اتفاقا سؤالات بسیار مهم و مرتبط با حوزه کاری وی پرسیده بودند با جملاتی مانند فلانی معلوم است سرش به کجا وصل است، تحقیر کرد. البته زنگنه با همین ادبیات تند و لحن عصبانی خود از پاسخ دادن به برخی سؤالات طفره رفت و توضیح نداد موضوع تشکیل شورای ۵ نفره برای صادرات غیررسمی نفت چه بوده، لغو یک‌طرفه قراردادهای نفتی با سرمایه‌گذاران چینی در عسلویه چه هزینه‌ای خواهد داشت و آیا تبعات این اقدام را می‌پذیرد یا نه؟
ادبیات زنگنه که رئیس‌جمهور او را با عنوان شیخ‌الوزرای دولت یازدهم خطاب کرده آن‌قدر زننده بود که مجریان برنامه پایش سعی می‌کردند با سؤالات دلخواه زنگنه، وی را آرام کنند. زنگنه در این برنامه هرچه دلش خواست، گفت. اما نمی‌توان ادبیات تند و تیز و عصبانیت شیخ‌الوزرا را نادیده گرفت؛ زنگنه در مقابل دوربین‌های صدا و سیما از دایره ادب خارج می‌شد و معلوم نیست در مکان‌هایی که دوربین نیست وی در زمان عصبانیت با اطرافیان خود چگونه برخورد می‌کند.
این روزنامه همچنین درباره «سانسور رأی پرونده کرسنت» نوشته است: بالاخره شایعات تأیید و حکم دادگاه کرسنت صادر شد. دیروز بیژن زنگنه، وزیر نفت این موضوع را تأیید کرد. او در پاسخ به این سؤال که آیا رأی داوری بین‌المللی لاهه درباره پرونده کرسنت اعلام شده است، گفت: بله، اما من در حال حاضر نمی‌توانم در این باره اطلاع‌رسانی کنم. وی در پاسخ به این سؤال که آیا رأی این داوری به‌نفع ایران بوده یا خیر، به تسنیم گفت: مسئول اطلاع‌رسانی درباره نتیجه داوری لاهه در پرونده کرسنت مرجع دیگری است.
به گفته زنگنه، مرکزی در ریاست‌جمهوری باید نتیجه داوری بین‌المللی لاهه درباره پرونده کرسنت را اعلام کند. براساس اظهارات وزیر نفت، رأی صادر شده است؛ اما در ایران کسی درباره آن اطلاع‌رسانی نمی‌کند. به گزارش «وطن‌امروز» وزیر نفت که فساد بزرگ کرسنت در زمان وزارت او در دوره اصلاحات صورت گرفته، درباره محتوای حکم دادگاه لاهه چیزی نمی‌گوید. مرکزی در ریاست‌جمهوری که زنگنه ادعا کرده باید درباره حکم دادگاه کرسنت اطلاع‌رسانی کند، مشخص نیست. نمایندگان مجلس که در موضوع فساد بزرگ کرسنت پیگیر بوده‌اند نیز از محدودیت‌هایی می‌گویند که آن‌ها را نسبت به اطلاع‌رسانی درباره این فساد بزرگ و حکم آن محدود کرده است. شورایعالی امنیت ملی نیز رسانه‌ها را از انتشار جزئیات مربوط به پرونده کرسنت منع کرده است! و براساس این فرمول مردم نمی‌دانند دادگاه لاهه درباره فساد بزرگ کرسنت چه حکمی داده است. برجسته شدن موضوع رأی دادگاه کرسنت در روزهای اخیر هم پس از آن صورت گرفت که شرکت دانا گاز، شرکت مادر کرسنت (کرسنت بخش عمده‌ای از سهام دانا گاز را خریداری کرده است) روز یکشنبه با صدور بیانیه‌ای از صدور رأی دادگاه لاهه به نفع کرسنت خبر داد. پس از انتشار این خبر فشارهایی برای عدم انتشار آن در داخل ایران به‌عمل آمد، فشارهایی که تاکنون منجر به سانسور شدن حکم دادگاه لاهه در ایران شده است.
ابتکار در پایان نوشته، زنگنه افزود: افرادی اموال نفت را بردند و قرار هم نداشتند که پول آن را پس بدهند و اشتباهی نکرده اندو در حقیقت تیم بابک زنجانی که اموال ما را بردند عملا می‌خواستند پول‌ها را ندهند. بابک زنجانی یک سری اموال در ایران دارد که قرار شده برای ارزیابی به دولت داده شود ولی این اموال خیلی کمتر از بدهی هشت هزار میلیارد تومانی است که بابک زنجانی به خزانه دارد.
بیژن زنگنه گفت: زنجانی یک بانک بی‌اعتبار را درست کرده بود که تمام دارایی‌اش شاید ۵۰۰ هزار دلار نبود ولی بیش از دو میلیارد دلار پول دولت با مصوبه کارگروه نفت و دولت که رئیس بانک مرکزی و چند وزیر امضا کردند به وی داده شد. این افراد امضا کردند که پول را به بانک (FIIB) بدهید در صورتی که معلوم نیست این بانک در تاجیکستان چه بود. زنجانی بعد به مالزی رفته و یک بانک دیگر درست کرد. برای بانکی که هیچ اعتباری نداشته روی چه حسابی این ریسک بزرگ را کردند. وی در پاسخ به این سؤال که آیا پول شما برمی گردد و میزان دارایی‌های زنجانی کافی است؟ گفت: میزان دارایی‌های وی در مقابل بدهی‌اش خیلی کم است. در مالزی هم چیزی ندارد. به گفته قاضی‌های دادگستری زنجانی یک پدیده بود.
زنگنه گفت: بیش از دو میلیارد و ۷۰۰ میلیون دلار پول بیت المال رفته تازه بعضی آقایان زبانشان یک متر و نیم دراز بوده و طلبکار هم هستند. ما نجابت می‌کنیم و حرف نمی‌زنیم ولی زبانشان دراز است. یعنی چه که این پول را برد؟ وی در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه آیا پول‌ها قابل ردیابی است گفت: چرا قابل ردیابی نباشد مگر می‌شود تنهایی چنین کاری را انجام دهد آیا می‌شود این همه اموال بیت المال را به تنهایی بخورد و برود؟ اصلا شدنی نیست. دوران بخور بخور تمام شده است.
در مقابل وطن امروز در مطلبی با تیتر «این وزیر اعصاب ندارد!» درباره چرایی سخنان زنگنه نوشته: «آیا باید کاری انجام می‌دادم که انجام ندادم و در کل تو چرا از کاهش صادرات خوشحالی؟... ۲ میلیارد و ۷۰۰ میلیون دلار پول بیت‌المال رفته تازه بعضی آقایان زبانشان یک متر و نیم دراز بوده و طلبکار هم هستند. ما نجابت می‌کنیم و حرف نمی‌زنیم ولی زبانشان دراز است. یعنی چه که این پول را برد؟... چرا پول‌ها قابل ردیابی نباشد؟ مگر می‌شود تنهایی چنین کاری را انجام دهد؟ آیا می‌شود این همه اموال بیت‌المال را به تنهایی بخورد و برود؟ اصلا شدنی نیست... این آقای مشرق که معلوم است سرش به کجا وصل است... این سؤالات برای همان مشرق و تسنیم هست...».
جملات بالا بخشی از اظهارات بیژن نامدار زنگنه، وزیر نفت در برنامه زنده تلویزیونی پایش ـ که بامداد سه‌شنبه پخش شد ـ بود. حضور زنگنه در یک برنامه زنده می‌توانست از آن جهت جذاب باشد که به تازگی رای دادگاه بین‌المللی کرسنت صادر شده و وزیر فعلی و اسبق نفت می‌توانست در این مورد روشنگری کند اما زنگنه در مورد تنها چیزی که صحبت نکرد همین مساله بود. غیر از این موضوع، نکته عیان در این برنامه تلویزیونی عصبانیت آقای وزیر بود. زنگنه که معلوم نبود برای چه چیزی این قدر عصبانی است رسانه‌های منتقد را که اتفاقا سؤالات بسیار مهم و مرتبط با حوزه کاری وی پرسیده بودند با جملاتی مانند فلانی معلوم است سرش به کجا وصل است، تحقیر کرد. البته زنگنه با همین ادبیات تند و لحن عصبانی خود از پاسخ دادن به برخی سؤالات طفره رفت و توضیح نداد موضوع تشکیل شورای ۵ نفره برای صادرات غیررسمی نفت چه بوده، لغو یک‌طرفه قراردادهای نفتی با سرمایه‌گذاران چینی در عسلویه چه هزینه‌ای خواهد داشت و آیا تبعات این اقدام را می‌پذیرد یا نه؟
ادبیات زنگنه که رئیس‌جمهور او را با عنوان شیخ‌الوزرای دولت یازدهم خطاب کرده آن‌قدر زننده بود که مجریان برنامه پایش سعی می‌کردند با سؤالات دلخواه زنگنه، وی را آرام کنند. زنگنه در این برنامه هرچه دلش خواست، گفت. اما نمی‌توان ادبیات تند و تیز و عصبانیت شیخ‌الوزرا را نادیده گرفت؛ زنگنه در مقابل دوربین‌های صدا و سیما از دایره ادب خارج می‌شد و معلوم نیست در مکان‌هایی که دوربین نیست وی در زمان عصبانیت با اطرافیان خود چگونه برخورد می‌کند.
این روزنامه همچنین درباره «سانسور رأی پرونده کرسنت» نوشته است: بالاخره شایعات تأیید و حکم دادگاه کرسنت صادر شد. دیروز بیژن زنگنه، وزیر نفت این موضوع را تأیید کرد. او در پاسخ به این سؤال که آیا رأی داوری بین‌المللی لاهه درباره پرونده کرسنت اعلام شده است، گفت: بله، اما من در حال حاضر نمی‌توانم در این باره اطلاع‌رسانی کنم. وی در پاسخ به این سؤال که آیا رأی این داوری به‌نفع ایران بوده یا خیر، به تسنیم گفت: مسئول اطلاع‌رسانی درباره نتیجه داوری لاهه در پرونده کرسنت مرجع دیگری است.
به گفته زنگنه، مرکزی در ریاست‌جمهوری باید نتیجه داوری بین‌المللی لاهه درباره پرونده کرسنت را اعلام کند. براساس اظهارات وزیر نفت، رأی صادر شده است؛ اما در ایران کسی درباره آن اطلاع‌رسانی نمی‌کند. به گزارش «وطن‌امروز» وزیر نفت که فساد بزرگ کرسنت در زمان وزارت او در دوره اصلاحات صورت گرفته، درباره محتوای حکم دادگاه لاهه چیزی نمی‌گوید. مرکزی در ریاست‌جمهوری که زنگنه ادعا کرده باید درباره حکم دادگاه کرسنت اطلاع‌رسانی کند، مشخص نیست. نمایندگان مجلس که در موضوع فساد بزرگ کرسنت پیگیر بوده‌اند نیز از محدودیت‌هایی می‌گویند که آن‌ها را نسبت به اطلاع‌رسانی درباره این فساد بزرگ و حکم آن محدود کرده است. شورایعالی امنیت ملی نیز رسانه‌ها را از انتشار جزئیات مربوط به پرونده کرسنت منع کرده است! و براساس این فرمول مردم نمی‌دانند دادگاه لاهه درباره فساد بزرگ کرسنت چه حکمی داده است. برجسته شدن موضوع رأی دادگاه کرسنت در روزهای اخیر هم پس از آن صورت گرفت که شرکت دانا گاز، شرکت مادر کرسنت (کرسنت بخش عمده‌ای از سهام دانا گاز را خریداری کرده است) روز یکشنبه با صدور بیانیه‌ای از صدور رأی دادگاه لاهه به نفع کرسنت خبر داد. پس از انتشار این خبر فشارهایی برای عدم انتشار آن در داخل ایران به‌عمل آمد، فشارهایی که تاکنون منجر به سانسور شدن حکم دادگاه لاهه در ایران شده است.
اخبار ویژه
قربانی کردن قانون به نفع فرد!
شایعه دیدار ایلان ماسک با سفیر ایران:
بررسی سندرم «خودتحقیری» در جریان سازش؛
نظرات بینندگان
فیلم و عکس
جدیدترین اخبار پربازدید ها
