حکم‌ارشاد برای داوران جشنواره‌های ضدایرانی

پس از انتخابات سال 88 ، چند موسسه اروپایی با پشتیبانی سازمان گزارشگران بدون مرز و همچنین سازمان عفو بین الملل از طراحان گرافیک سراسر دنیا خواستند تا برداشت خود را از سیمای "سرکوب آزادی" به تصویر بکشند. عنوان این نمایشگاه « پوستر برای فردا » بود.

برگزار کنندگان، دربارۀ دلیل برپایی این نمایشگاه با موضوع "سرکوب آزادی" گفتند : «طراحان گرافیک دنیا در این مورد حرف برای زدن زیاد دارند. ما با انجام این مسابقه در عمل به آنها نشان خواهیم داد که ما به عهدمان وفاداریم و صدایشان را چه از طریق کتاب و چه از طریق نمایشگاه به گوش دنیا می رسانیم.»

طبق اعلام برگزار کنندگان، جرقه برپایی این نمایشگاه، اعتراض به نتایج انتخابات در ایران بود و این مسئله در آن زمان، نام ایران را در سایت رسمی نمایشگاه بسیار برجسته و پررنگ کرد. وب سایت رسمی این نمایشگاه از قول مرجان ساتراپی ، سازنده فیلم ضد ایرانی پرسپولیس و یکی از داوران همان نمایشگاه نوشت : « سی سال است که در ایران می گویند زنان اگر حجاب نداشته باشند کشور به سمت دموکراسی می چرخد. اما بزرگترین مشکل نبود سیمای آزادی بیان از همیشه تا هنوز است.»

موضوعی که در پوستر اصلی این نمایشگاه تصویر شد، قلبی سبزرنگ بود با یک عینک. به گفته اروه متین یکی از برگزارکنندگان نمایشگاه ، این تصویر، حمایت از چیزی بود که در ایران " جنبش سبز" نامیده شد. او در این باره اینطور توضیح میدهد: « اینکه نمایشگاه پوستری برای فردا حتی آرم خود را به رنگ سبز طراحی کرده است نشان دهنده حمایت از حرکت آزادی خواهانه در ایران برای آزادی بیان است.»

داور جشنواره‌های ضد ایرانی ؛دبیر یازدهمین دوسالانه جهانی پوستر ایران

این فستیوال بین المللی در حالی برگزار شد که جمعی از گرافیست های ایرانی همزمان با رخدادهای پس از انتخابات ریاست جمهوری، دهمین دوسالانه گرافیک ایران را به خاطر نتیجه انتخابات تحریم کردند. به اعتقاد اروه متین ، برگزاری این نمایشگاه موجب تولد یک جریان آلترناتیو برای دهمین نمایشگاه پوستر ایران در سال 88 شد. در آن زمان او به تحریم کنندگان دوسالانه پوستر ایران این پیام را داد:« کسانی که به عنوان اعتراض تصمیم دارند در بی‌ینال ایران شرکت نکنند این امکان را دارند که حرفشان را در تریبون پوستری برای فردا در پاریس بزنند».

عده ای از طراحان ایرانی در آن سال نه تنها در بی ینال پوستر ایران شرکت نکردند بلکه به عنوان داور به همراه جماعتی دیگر در نمایشگاه اعتراضی و ضد منافع ملی، در پاریس حاضر شدند. ساعد مشکی در کنار مرجان ساتراپی سازنده فیلم ضد ایرانی "پرسپولیس" به همراه چند طراح خارجی دیگر، از جمله داورانی بودند که آثار این نمایشگاه را با محتوای "سرکوب آزادی بیان" و در حمایت از "جنبش سبز" در پاریس داوری کردند.

داور جشنواره "لغو مجازات اعدام و کشتار"؛ عضو شورای سیاستگذاری

اکنون مدیرکل دفتر هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی طی حکمی ساعد مشکی را به عنوان دبیر یازدهمین دوسالانه جهانی پوستر ایران منصوب کرده است. اعتراض به انتخابات 88 (به حق یا ناحق) در داخل کشور یک چیز است و داوری در نمایشگاهی در پاریس با موضوع سرکوب آزادی در ایران و حمایت از جنبش سبز در کنار مرجان ساتراپی چیزی دیگر.

در سال 1389 همان نمایشگاه در پاریس پروژۀ حقوق بشری دیگری را علیه ایران کلید می زند با موضوع "لغو مجازات اعدام و کشتار"؛ و ایران را با حداقل 388 کشته در سال در راس کشورهای ضد حقوق بشری قرار می دهد. تنها طراح ایرانی که در این نمایشگاه به عنوان داور حاضر می شود پریسا تشکری است که متاسفانه او نیز با حکم مدیرکل دفتر هنرهای تجسمی وزارت ارشاد جزء اعضای شورای سیاستگذاری یازدهمین دوسالانه جهانی پوستر ایران شده است.

داور نمایشگاه ضد حجاب؛ عضو شورای سیاستگذاری یازدهمین دوسالانه جهانی پوستر ایران

درسال 1391 در مقدمه ی فراخوان چهارمین دوره همین نمایشگاه سیاسی "پوستر برای فردا" اعلام شد : « ما در دنیایی مردانه هستیم؛جهانی که در آن زنان مورد استثمار و تبعیض قرار می‌گیرند. هزاران سال است که چنین بوده و بر خلاف قدم‌های بی‌شماری که در مسیر درست برداشته شده است، شرایط نشان دهندۀ این است که هنوز همان وضعیت قدیمی مرد سالار برقرار است »؛ و با طرح این شعارها بیش از هر چیز موقعیت زنان محجبه و مشخصاً حجاب و پوشش اسلامی را سوژه پوسترها قرار دادند.

نکته جالب اینکه وقتی موضوع نمایشگاه زنان می شود و صحبت از برابری و آزادی آنها با مردان و هجوم به مساله حجاب اسلامی ؛ نام مجید عباسی طراح ایرانی در فهرست داوران این نمایشگاه پاریسی به چشم می خورد که او نیز از اعضای منصوب وزارت ارشاد در شورای سیاستگذاری یازدهمین دوسالانه جهانی پوستر ایران است !

و نکتۀ جالب تر اینکه این نمایشگاه پاریسی در دوره هایی که سوژه های آن موضوعاتی مثل "مسکن" یا "تحصیلات" است؛ "هیچ" داور ایرانی در ترکیب هیات داوران آنها وجود ندارد! اما وقتی موضوع شان "سرکوب آزادی" و "لغو جهانی مجازات اعدام" یا تساوی حقوق زنان است طراحان ایرانی به عنوان داورحاضرند. !

مخالفت مدیران با موضوع «نسل کشی و مظلومیت مردم غزه»

چند نکتۀ درخور تامل دیگر : اول اینکه پیشنهاد شده "موضوع اصلی" یازدهمین دوسالانه جهانی پوستر ایران، نسل کشی و مظلومیت مردم غزه باشد که متاسفانه با امتناع و مقاومت حضرات این مهم از نمایشگاه کنار گذاشته شده است !

مسئولین ذیربط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای این مماشات با مخالفان موضوع غزه برای نمایشگاه چه توجیهی دارند؟ اگر حذف این عنوان مهم هیچ ربطی به شعار "نه غزه نه لبنان ، جانم فدای ایران" نداشته باشد اما باید پذیرفت که کمترین حاصلش حذف جهت گیری سیاسی جمهوری اسلامی ایران در یک رویداد فرهنگی و بین المللی است آن هم فقط برای مشارکت "ایکوگرادا" و امثال آن و شاید هم جذب هنرمندان جهانی گرافیک که باید نرم و آهسته به سراغ شان بروی مبادا که ترک بردارد چینی نازک تنهای شان.

وقتی رژیم اشغالگر قدس بی‌نظیرترین جنایات بشری را مرتکب می‌شود و کشتار کودکان و زنان بی دفاع غزه داغی بر دل هر انسان آگاه و آزاده است ، حذف غزه از موضوع اصلی نمایشگاه بین المللی پوستر ایران چه معنایی می تواند داشته باشد؟ در جایی که دنیا شاهد واکنش صریح و شجاعانۀ هنرپیشۀ هالیوودی " خاویر باردم" و استعفای تحسین‌برانگیز یک خانم وزیر در کابینه دولت انگلیس است، آیا سکوت در برابر این موضوع آن هم در نمایشگاهی که با هزینه جمهوری اسلامی ایران سازماندهی ، اداره و حمایت می شود ، چیزی شبیه به سکوت حاکمان بعضی از کشورهای اسلامی دور و برمان نیست؟

احتمال حضور گرافیست ضد ایرانی

نکتۀ درخور تامل دوم : " آلن لوکرنه " گرافیست فرانسوی که غالب کارهای او نیز سیاسی است پای ثابت هیات داوران تمامی دوره های نمایشگاه "پوستری برای فردا" بوده است، بعلاوه هم او مجموعه پوسترهای ایرانی را در دورۀ دولت اصلاحات با عنوان سیاسی "فریاد ایرانی" به اروپا برد و پس از آن رفت و آمدش به تهران و پاریس شروع شد. امیدواریم این حدس و گمان به واقعیت تبدیل نشود که دوباره او را در گروه میهمانان یا داوران یازدهمین دوسالانه پوستر در تهران ببینیم.

و نکتۀ آخر اینکه ماجرای حضور برخی حامیان فرهنگی فتنه 88 در شورای سیاستگذاری یازدهمین دوسالانه جهانی پوستر ایران به همین جا ختم نمی شود و در صورتی که ضرورت داشته باشد پرداختن به آنها میسر است.

با ادامه چنین سیاست‌هایی از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی احتمالاً باید منتظر محسن مخملباف و مرجان ساتراپی و ... در جشنواره های بعدی مان باشیم.