کد خبر: ۲۴۱۴۷۱
زمان انتشار: ۱۴:۵۸     ۲۰ مرداد ۱۳۹۳
در حاشيه صدمين سالگرد تولد كمدين فرانسوي
وقتی که من او را در فيلم معروف «آشپزباشي» محصول سال 1976 ملاقات کردم، به من گفت:«من در فيلم كاملا سكوت مي‌كنم.»/ لوئی به نقاشی و نواختن پیانو علاقه‌ داشت و كمتر به درس و كلاس توجه مي‌كرد‌ او همواره از مدرسه فراري بود و عاقبت هم درس را رها كرد و مشغول به‌کار در مشاغل مختلف شد اما اغلب به‌عنوان پیانیست جاز در پاريس كارمي‌كرد همزمان به‌عنوان شومن مشتریان خود را با جك‌هاي بامزه به خنده وا مي‌داشت

به گزارش سرویس نقدرسانه پایگاه 598؛ ژان ژاک بلان ژولو نویسنده و روزنامه‌نگاري است كه با همکاری دانیل فونس، پسر ارشد كمدين فرانسوي «لویی دوفونس» برنده جایزه اسکار، شرح حال زندگي اين كمدين را نوشت. او قبل از اين هم شرح حال بسیاری ازکمدین‌ها را به رشته تحرير درآورده بوده است سعي كرده تا به بررسي زندگي بزرگان سينماي و عوامل موفقيتشان بپردازد. «لوئیس دوفونس» كمدين معروف و محبوب فرانسوي است كه در 31ژانويه 1914 در شهر كوربوا متولد شد

لوئی به نقاشی و نواختن پیانو علاقه‌ داشت و كمتر به درس و كلاس توجه مي‌كرد‌ او همواره از مدرسه فراري بود و عاقبت هم درس را رها كرد و مشغول به‌کار در مشاغل مختلف شد اما اغلب به‌عنوان پیانیست جاز در پاريس كارمي‌كرد همزمان به‌عنوان شومن مشتریان خود را با جك‌هاي بامزه به خنده وا مي‌داشت. او در هر زماني كه اراده مي‌کرد مردم را با ادا و اصول‌هایش می‌خنداند؛ تا اين‌كه مطلع شد يك كارگردان به دنبال هنرپيشه‌اي کوتاه قامت، با سرطاس و جثه‌اي لاغر مي‌گردد. در بین سال‌های 1946 تا 1956 حدود 100 فیلم کوتاه و بلند سینمایی بازی کرد، که اغلب نقش‌هایی مکمل و کوتاه بودند و گاه درعنوان‌بندی فیلم هم نامی از او ذکر نمی‌شد. به‌طوركلي نوع کمدی لويي بسیار خاص بود. وی با اجرای نقش آدم‌های عصبی و پرتحرک خاطرات ماندگاری را در اذهان سینما دوستان به‌جا گذاشته است. يكي دو روز قبل به مناسبت سالروز تولد وي‌ فيگارو ويژه‌نامه‌اي منتشر كرد و درهمين رابطه با ژان ژاک بلان ژولو گفت‌وگوي كوتاهي داشت.

چرا هنوز فيلم‌هاي لويي دو فونس به‌خصوص ميان بچه‌ها با استقبال مواجه مي‌شود؟

درست مثل چارلی چاپلین، باستر کیتون، لورل و هاردی، لویی دو فونس هم یک کمدین واقعی است. او در رديف دلقك‌هاي بزرگي است كه درسينماي آمريكا هم مطرح بوده است. لويي دو فونس درطول حیات خود در بیش از یکصد فیلم سینمایی و مجموعه تلویزیونی شرکت کرد و از این نظر یک هنرپیشه پرکار به‌شمار می‌آید.

وقتی که من او را در فيلم معروف «آشپزباشي» محصول سال 1976 ملاقات کردم، به من گفت:«من در فيلم كاملا سكوت مي‌كنم.» و او هرگز كار خاصي در فيلم انجام نداد اما من فکر می‌کنم او در فيلم کار کرد و همين باعث اثرگذاري فيلم بود. از طرف دیگر، او دلقکي بود كه از عبارات جالبي استفاده مي‌كرد و ميميك خوبي داشت كه برای بچه‌ها لذت‌بخش و شيرين است. به‌عنوان مثال؛ راه رفتن او و حركاتش همچنين شكل بيني و ميميك صورتش يك كاريكاتور جذابي از او ساخته بود. لويي كوتاه قد و لاغر اندام و عصبی بود، یک شخصیت واقعی که با همه نسل‌ها صحبت می‌کند و مهمتر از همه، او قدرت زيادي داشت و قادر بود تا به تنهايي يك صحنه نمايش را اداره كند.

خارج از بازي در فیلم، چگونه شخصيتي داشت؟

در زندگی خصوصی، لوئیس دوفونس فردي شوخ‌طبع و كميك نيست. همكاران سينمايي و بازيگران زياد او را دوست نداشتند اما برعكس مخاطبانش به او علاقه‌مند بودند. دو فونس خيلي خجالتی و اقتصادي بود. بعد از یک روزكاري، با ديگران در جشن و شادي‌ها شركت نمي‌كرد.

او عاشق گل و گياه به‌خصوص گل رز بود و سرگرم پرورش آن در باغ خودش بود در اواخرعمر از اين كار با رضايت‌خاطر حرف مي‌زد و به عنوان يك موفقيت از آن ياد مي‌كرد زيرا بعد از 25 سال نوازندگي پيانو و كارهاي متعدد، باغباني برايش لذتبخش بود اوهميشه مي‌ترسيد همه توفيقات بازيگري‌اش يك شبه تمام شود اين‌كه یک روز صبح پوسترش را بالا مي‌برند و درمعرض ديد همه قرار بدهند و معروف است اما بعد از مدتي كوتاه همه چيز متوقف شود اين برايش آزار دهنده بود. یک روز پسر بزرگ او دانیل به من گفت: به قدري با پدرم يكي بوديم كه اصلا نمي‌توانستم پدرم را بابا صدا كنم و به او لويي مي‌گفتم. وي قطعا‌ پدر با محبتي بوده است و مثل او اين روزها خيلي كم است.

گفته مي‌شود كه كريستين كلاور وارث او در سينماي كمدي فرانسه است

ما اغلب از كريستين كلاور حرف مي‌زنيم كه او مثل لويي دوفونس عصبي است و جثه كوچكي دارد حرکات و ميميك صورتش مانند اوست. چیزی که خيلي هم مورد نقد و انتقاد بوده است من فکر نمی‌کنم امروز او با لويي دوفونس قابل مقایسه باشد. زيرا برخي كمدين‌ها تكرار نشدني هستند توجه داشته باشید که من از اين مسئله ناراحت نیستم. بدون هيچ تعصبي مي‌گويم. كمدين‌هاي قبل بهتر از امروز بودند او شبيه لويي دوفونس است، اما لويي دوفونس استثناء بود.

وقتي مي‌بينيم او سال‌هاي زيادي را در مساحت كوچك‌ 4متري يك كافه در پاريس پيانو مي‌نواخته و كار مي‌كرده درعين حال براي سی نفر حرف مي‌زده و ادا درمي‌آورده و باعث خنداندن آنها مي‌شده، همان زمان همانجا غذا مي‌خورده و زندگي مي‌كرده تصورش خيلي سخت است او براي ديده شدن خيلي تلاش كرد. البته موفق هم شد حالا امروز بيايند و شخصيت جعلي را به جاي او معرفي كنند قابل قبول نيست. امروز ستاره‌ها سريع رشد مي‌كنند و به شهرت مي‌رسند و به سرعت هم فراموش مي‌شوند و از يادها مي‌روند.

*معصومه طاهري

.


اخبار ویژه
نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
انتشاریافته:
در انتظار بررسی: ۱
* نظر:
جدیدترین اخبار پربازدید ها