وزارت خانه‌ای که در اختیار دولت نیست!

اما شاید مهم ترین وزارت خانه‌ای که اصلاح طلبان دولت را مجبور نمودند برای تصاحب آن در ابتدای کار خود  با مجلس درگیر شود و چالش جدی پیدا کند، وزارت علوم بوده است به صورتی که دولت تحت فشار عناصر تندرو اصلاح طلب، افراطی ترین گزینه ممکن که نقش جدی در فتنه داشته است یعنی دکتر توفیقی را به عنوان وزیر پیشنهادی معرفی نمود و با مخالفت مجلس روبرو شد؛ پس از آن میلی منفرد از عناصر افراطی و مارک‌دار اصلاح طلب را معرفی نمود و با این اقدام مجلس این پیام را از سوی اصلاح طلبان دریافت نمود که تندرو های داخل دولت حاضر نیستند این وزارت خانه مهم را از دست بدهند و از همین رو برای تصاحب آن هزینه می دهند و به همین جهت بود که وقتی این بار هم با مخالفت مجلس روبرو شد گزینه افراطی دیگر یعنی فرجی دانا معرفی شد تا این بار مجلس تحت فشار افکار عمومی مجبور باشد با وزارت وی موافقت نماید. فرجی دانا نیز در ابتدای کار در دهن کجی آشکاری به نمایندگان مردم، دکتر توفیقی را به عنوان مشارو خود انتخاب کرد! این انتخاب از همان ابتدا بیانگر آن بود که این وزارت خانه توسط یک فرد اداره نخواهد شد و تیم دانشگاهی اصلاح طلبان برای آن برنامه ریزی نموده اند.

فرجی دانا از همان ابتدای وزارت بدون توجه به تذکرات جدی مجلس، شورای عالی انقلاب فرهنگی، ائمه جمعه و حتی در یک مورد تذکر شخص رئیس جمهور  اقدامات افراط گرایانه اش را در وزارت خانه پی گرفت. تغییر اتوبوسی روسای دانشگاه ها و انتصاب چهره های سیاسی افراطی در دانشگاه ها، تغییر در مدیریت دانشگاه آزاد، اخراج دانشجویان بورسیه که در دولت قبل جذب شده بودند، تاسیس قارچ گونه تشکل های به اصطلاح دانشجویی اصلاح طلب، بازگرداندن دانشجویان اخراجی مساله دار به دانشگاه ها، تنها بخشی از اقدامات یک ساله فرجی دانا بوده است. بی توجهی به تذکرات جدی و تحدید به استیضاح مجلس، این پیام را به سیاسیون می دهد که اصلاح طلبان از این وزارت خانه حساس دست نخواهند کشید.

* میوه افراط در وزارت علوم چه زمانی چیده می شود؟

با توجه به این اقدامات احتمالا در سال تحصیلی جدید در دانشگاه ها باید میوه اقدامات فرجی دانا توسط اصلاح طلبان چیده شود. در ترم آتی تحصیلی که هم مسئولین دانشگاه‌ها حتی تا رده های میانی مدیریتی تغییر نموده اند و عناصر افراطی جایگزین آنها شده اند و هم تشکل هایی با نام دانشجویی اما مرام سیاسی و حزبی و غیر دانشجویی در دانشگاه ها ایجاد شده اند، اصلاح طلبان افراطی خوش بین هستند تا بتوانند بار دیگر دانشگاه را آبستن حوادثی از جنس آنچه در 18 تیر 87 اتفاق افتاد، نمایند و بار دیگر بتوانند از دانشگاه و دانشجو به عنوان یک پیاده نظام جهت فشار به نظام جمهوری اسلامی استفاده نمایند.

اصلاح طلبان حتی در پی مخفی کردن اقدامات خود نیز نیستند، در چند ماه گذشته با رد صلاحیت دانشجویان عضو انجمن اسلامی دانشگاه علامه مقدمات احیای انجمن افراطی طیف علامه که رسما فعالیت ضد انقلابی داشت را فراهم نموده اند، تشکلی جدید با نام انجمن فرهنگ و سیاست دانشجویان را در چندین دانشگاه از جمله دانشگاه علامه، علوم پزشکی شیراز  و دانشگاه شیراز شکل داده اند، در دفتر تحکیم وحدت انشقاق ایجاد نموده اند و بسیاری مجموعه های بی هویت دانشجویی نظیر تشکل" امید ایرانیان" را به وجود آورده اند تا نفوذ از دست رفته خود را در میان دانشجویان احیا نمایند.

جا دارد در این جا یادآوری نماییم که در زمان زمام داری اصلاح طلبان دانشگاه ها چه دورانی را تجربه نمودند. در آن دوران نشریات دانشجویی منتشر شد که وقیحانه اسلام و احکام اسلامی را مسخره می کرد، خوابگاه های دانشجویی هر روز شاهد تحصن و تجمع های غیر قانونی بود و حتی مسئولین دولت وقت نیز برای تحریک دانشجویان در میان آنها حاضر می شدند. تشنجش و التهاب فضای دانشگاه به حدی بود که بارها و بارها در طول یک ترم تحصیلی کلاس های درس به تعطیلی کشیده می شد و عملا دانشگاه های محلی برای علم آموزی نبود. در آن مقطع دانشگاه نه تنها بازوی علمی نظام جهت دسترسی به پیشرفت و توسعه به شمار نمی آمد بلکه سعید حجاریان از دانشگاه به عنوان یکی از ابزار های تئوری"فشار از پایین و چانه زنی در بالا" نام می برد.

حال جای این سوال است که اینگونه اقدامات با اعتدال چه رابطه ای دارند؟ امام خمینی(ره) فرموده بودند تا دانشگاه اصلاح نشود کشور اصلاح نمی شود؛ آیا دولت در پی اصلاح دانشگاه است یا بهره برداری سیاسی از آن به نفع جریانی خاص؟ در این میان باید از تمام دستگاه های مسئول در کشور خواست تا اجازه ندهند جو علمی دانشگاه ها تبدیل به فضای سیاست بازی شود و در برابر فتنه انگیزی در دانشگاه ها بایستند، مجلس محترم باید استیضاح وزیر خاطی و افراطی را به صورت جدی تر پیگیری نماید و شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز دقت بیشتری در انتصاب روسای پیشنهادی وزیر علوم در دانشگاه ها به خرج دهد.

همچنین باید به رئیس محترم دولت ماجرای 18 تیر 78 را یادآوری نمود که در جریان آن کشور چه هزینه گزافی را در برابر فتنه انگیزی عده ای که شخص حسن روحانی آنها را "ارازل و اوباش" خواند پرداخت. آقای رئیس جمهور نگذارید بار دیگر چنین حوادثی در کشور رخ دهد که در صورت وقوع دود آن اول از همه به چشم دولت خواهد رفت و در واقع شما هزینه اقدامات اصلاح طلبان افراطی را خواهید پرداخت و آنها میوه این هزینه را در انتخابات ریاست جمهوری بعدی با پشت پا زدن به شما خواهند چید.