انتصاب های رابطه ای مشکل اصلی قم

یکی از مسائل و مشکلاتی که در فرآیند تغییر و تحول مدیران استانی به خصوص در استان قم تبدیل به «معضل» شده است، دخالت و سفارش برخی نمایندگان مجلس شورای اسلامی و شخصیت های دیگر، در عزل و نصب مدیران استانی می باشد.

به گزارش پایگاه 598، هفته گذشته مدیر درمان سازمان تامین اجتماعی قم با فشار های نامتعارف از سوی برخی از سیاسیون به دکتر رحمت اله حافظی(رئیس سازمان تامین اجتماعی کشور) برکنار و فرد جایگزین منصوب گردید.

طی اخبار رسیده به این پایگاه این انتصاب در حالی صورت گرفت که نظر استاندار قم به عنوان نماینده هیات دولت در استان نادیده گرفته شده است.

عزل دکتر جعفری(مدیر پیشین درمان سازمان تامین اجتماعی قم) در حالی می باشد که بنا بر نظر قاطبه مسئولان استانی، این مدیر خدمات بسیار ارزنده ای را برای استان قم به همراه داشته است.

لازم به ذکر است که انتصاب مذکور با فشارهای یکی از نمایندگان مجلس استان قم و فرزند روحانی یکی از مراجع درگذشته، برای انتصاب یکی از بستگان درجه یک خود انجام گرفت و این در حالي است كه دخالت نمايندگان و شخیت های غیر مرتبط در انتصاب‌ها، جايگاه قانوني ندارد.

و همچنین با نزدیک شده به ایام انتخابات مجلس شورای اسلامی تحرکات برخی از سیاسیون در قم برای جلب نظر شخصیت های مختلف تشدید پیدا کرده است که این عزل و نصب نیز در همان راستا می باشد.

نگاهی بر سخنان اخیر رهبر معظم انقلاب در تبیین احزاب و گروه های و جریانات اجتماعی می تواند تصویری شفاف را برای همگان نمایان سازد:

 ما دوجور حزب داريم: يك حزب عبارت است از كانال‌كشى براى هدايتهاى فكرى؛ حالا چه فكرى به معناى سياسى، چه فكرى به معناى دينى و عقيدتى. اگر چنانچه كسانى اين كار را بكنند، خوب است. قصد عبارت از اين نيست كه قدرت را در دست بگيرند؛ ميخواهند جامعه را به يك سطحى از معرفت، به يك سطحى از دانائى سياسى و عقيدتى برسانند؛ اين چيز خوبى است. البته كسانى كه يك چنين توانائى‌اى داشته باشند، به طور طبيعى در مسابقات قدرت، در انتخابات قدرت هم آنها صاحب رأى خواهند شد، آنها برنده خواهند شد؛ ليكن اين هدفشان نيست. اين يك جور حزب است؛ اين مورد تأييد است. ميدان باز است؛ هر كس ميخواهد بكند، بكند.

 يك جور حزب، تقليد از احزاب كنونى غربى است - حالا من گذشته را كارى ندارم - احزاب كنونى غربى به معناى باشگاه‌هائى براى كسب قدرت است؛ اصلاً حزب يعنى مجموعه‌اى براى كسب قدرت. يك گروهى با هم همراه ميشوند، از سرمايه و پول و امكانات مالىِ خودشان بهره‌مند ميشوند، يا از ديگران كسب ميكنند، يا بندوبست‌هاى سياسى ميكنند، براى اينكه به قدرت برسند. يك گروه هم رقيب اينهاست؛ كارهاى مشابه اينها را انجام ميدهد تا آنها را از قدرت پائين بكشد، خودش بشود جايگزين.