به گزارش
پایگاه 598، متن قرائت شده توسط امین کیانی، مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه قم در همایش بزرگ غدیر قم که در راستای آسیب شناسی جنبش های دانشجویی کشور می باشد تقدیم حضور خوانندگان می گردد.
با سلام و عرض ادب و احترام به محضر مبارک قطب عالم امکان:حضرت بقیه الله اعظم(روحی و ارواحنا له الفداء) و سلام و درود بی پایان به روح بزرگ و ملکوتی امام عظیم الشان راحل مان که مصداق کامل مجاهدت و ایستادگی و اسطوره ی بی بدیل مبارزه با ظلم ، تبعیض و بی عدالتی بودند.
گرامی میداریم یاد و خاطره ی شهدای گران سنگ انقلاب اسلامی بویژه شهدای فتنه ی سیاه 88 را که جان خود را برای حفظ جمهوریت نظام مقدس جمهوری اسلامی نثار کردند.
جایگاه شهر مقدس و انقلابی قم را نه تنها در طول عمر انقلاب بلکه باید در سال های متمادی پیش از آن جستجو کرد که مطمئنا در این نوشتار نمی گنجد و شرح آن نیز نیاز به صدها دفتردارد.
اما برای بیان جایگاه این ام القرای جهان اسلام چه سخنی از این بیان گرم و شیوایی ولی امر مسلمین جهان به جا تر که فرمودند:قم،پایگاه انقلاب اسلامی است.
حرکت مجاهدانه ای امام بزرگوارمان در چند دهه ی قبل برای نیل به اهدافی بزرگ بود که می توان به اهم آنها اشاره کرد از جمله:
- بسط عدالت اجتماعی
- آماده کردن زمینه برا ظهور حجت الهی
- ظلم ستیزی
- استقلا طلبی
- بحث ارائه الگویی حکومتی بر گرفته از مبانی معرفت دینی در مقابل انسان محورلایک
این قیام دست جمعی برای زنده کردن هویت اسلامی بابرکات فراوانی همراه بود که می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1-احیای دین درسطح جوامع بین المللی
2-حرکت به سوی عدالت اجتماعی مبتنی بر آموزه های دینی
3-ارائه الگویی موفق ازمردم سالاری دینی
واکنون پس ازگذشت 30سال برکات پایان ناپذیراین انقلاب الهی را دربیداری کشورهای اسلامی و حتی غیر اسلامی پالرزه بر ارکان نظام سرمایه داری شاهد هستیم.
اما دشمنان قسم خورده ی مان با تمام توان پلید و شیطانی شان حتی لحظه ای درنگ نکردند و با به راه انداختن:کودتاها ، غائله های قومی و مرزی ، دامن زدن به اختلاف های مذهبی، حتی سوئ استفاده از جایگاه مرجعیت برای تقابل با امام و انقلاب و تحمیل جنگ همه جانبه و جهانی که در آن تمام کفر در مقابل تمام اسلام ایستاد و شکست خورد(جنگ تمام شد اما دفاع همچنان باقیست)
اگر چه ارتحال آن امام عزیز ما را به یاد داغ امت اسلامی در فراغ پیامبر رحمت انداخت اما تاریخ تکرار نشد وخلف صالح و وصی امام عشق ، سکان زعامت امت اسلامی را بر عهده گرفت.
در مقابل نیز دشمن زخم خورده پس از شکست در جنگ سخت جبهه ی جدیدی گشود که سلاحش :استحاله ی فرهنگی ، ترویج اشرافیت و دنیا طلبی، سربازانش تکنوکرات ها ،دگراندیشان و حتی برخی از همراهان امام و انقلاب بودند و تلفاتش:نه شهید بلکه مشتی نوکیسه ،زیاده خواه که ادای سازندگی کشور و پیشرفت اقتصادی را داشتند اما باکی از خورد شدن استخوان مستضعفین درلابلای چرخ دنده های توسعه ی لیبرالی نداشتند.
تربیت یافته گان مکتب سازندگی طراحان افساداتی شدند که واژه ی زیبای اصلاحات را ذبح کردند که در عملکرد هشت ساله ی خود پروژه ی همچون استحاله ی فرهنگی با شعار: آزادی،تساهل و تسامح،فتح سنگر به سنگر ارکان کلیدی نظام و القای حاکمیت دوگانه را دنبال کردند.
در تمام این سالها مدیریت امام گونه ی نایب امام زمان این سلاله ی پاک زهرای اطهر بود که نگذاشت انقلاب به دست نا اهلان و نامحرمان بیافتد.
امت اسلامی که با جوهری دینی خود بارها امتحان ولایت مداری را با کسب نمره ی قبولی پس داده بود،رهنمودهای داهیانه ی زعیم خود را با گوش جان شنید و تجربه ی تلخ دوره ی 8 ساله ی افسادات را پشت سر گذاشت.
در انتخابات سال 84 این ملت از میان تئوری هایی همچون:دولت امید جریان دموکراسی خواه ،دولت رفاه ،دولت عالیجنابان سرخ پوش،و وعده های پنجاه هزار تومانی تنها و تنها گفتمان امام و انقلاب را برگزیدند و به شعارهای همچون عدالت خواهی ،ساده زیستی، مبارزه با اشرافیت و استکبار ستیزی رای دادند.
سی و یک سال استقامت و پایداری مردم وانقلاب نظام استکباری را آنچنان تحقیر کرد که این بار با همه ی توان شیطانی خود برای براندازی نظام اسلامی به صحنه آمد.در عرصه ی داخل نیز برخی از همراهان سابق امام «ره»که بیش از بیست سال به کنج عزلت و عافیت خزیده بودند به صحنه آمدند و با همکاری بازیگران و بازیگردانان دیگر نقشه ی دشمن را بخوبی پیاده کردند.
عداوت و کج اندیشی این دسته ی خود فروخته به غرب و هیمنه ی پوشالی آن باعث شد که چشم عقل را بسته و نه تنها با عبور از ملت بزرگوار و عزیز بلکه با زیر پا نهادن ارزشهای اصیل اسلامی (که دلیل حیات آدمیست) و به سخره گرفتن ایام عزاداری خون خدا،هر چه زودتر همگان را به تشیع خود ترغیب کنند و این جا بود که حماسه ی عظیم 9 دی آفریده شد و این «نه»بزرگی بود به جریان لیبرال و فتنه گر که هشت ماه کشور را با چالش روبرو کرده بود ( و ما ادراک 9 دی )
و اما غدیر در قم:
تشریف فرمایی معظم له به شهر مقدس قم بعنوان اولین سفر استانی ایشان بعد از فتنه ی سیاه 88 بود و توجه فراوانی را اعم از دوستداران و حتی بد خواهان را به خود جلب کرده بود؛همچنین سفر ایشان با هدف تدوین نقشه ی علمی الهی برای آینده ی امت اسلامی و با مطالبات فرهنگی فراوانی بود.
حضرت خورشید آمد،قم قیام کرد،غدیر در قم رقم خورد و قیامتی دیگر برپا شد.
در میان این شور چشمگیر استقبال از سلاله ی پاک حسین بن علی (ع)حضور دو قشر بیش از همه خودنمایی می کرد 1- طلبه های با بصیرت 2 – دانشجویان : این افسران جوان جبهه ی جنگ نرم،طلایه داران بصیرت و فداییان ولایت .
در این جا لازم است نکاتی را برای تامل هر چه بیشتر دانشجویان از حرکت های جنبش دانشجویی عرضه داریم:
1- همگی مان اذعان داریم به کوتاهی و کم کاری جنبش دانشجویی در پیگیری و انجام مطالبات امام خود به خصوص در زمینه برگزاری کرسی های آزاد اندیشی
2- خطر وابستگی جنبش دانشجویی به احزاب و قرار گرفتن در زمین بازی جریان های سیاسی
3- محافظه کاری که باعث عدم پیگیری مطالبات امام امت اسلامی می شود
4- ضعف بنیه ی فکری و علمی و عدم اهتمام به مباحث معرفتی و نظری
5- پرهیز از افراط و تفریط در عرصه ی نظر و انتقاد
6- احساس مسئولیت و جدی بودن نسبت به مسائل اساسی و آینده کشور
7- عمق بخشیدن به معرفت دینی و پرداختن به مسائل معنوی
در آخر با یادی از سید شهیدان اهل قلم (شهید سید مرتضی اوینی) و صحبت خود را به پایان میبریم:
ما اهل ولایت هستیم و همه چیزمان در گرو همین اهلیت است و آنهایی که ولایت را درک نکرده اند سخت در کار ما درمانده اند.
«والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته»