نخستین واکنش دایی به خداحافظی جادوگر از مستطیل سبز

به گزارش پایگاه 598 به نقل از روزنامه نود، برخلاف فصل گذشته که علی دایی در مورد تمام اتقاقات ورزشی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی مصاحبه می‌کرد و روزی نبود که روی جلد نشریات ورزشی نرود. اما امسال شهریار روزه سکوت گرفته.

از همان روز نخستین که قرار به ماندن شد از رسانه‌ها دوری کرد. نه حرفی، نه حدیثی، حتی وقتی پای خرید و فروش پرسپولیس هم به میان آمد از شهریار خبری نشد، به طوری که آخرین دیالوگی که از علی دایی به یاد داریم نزاع او با پروین در جلسه با خادم بود.

* سکوت محض شهریار

دیگر به مصاحبه نکردن و نشنیدن حرف‌های دایی عادت کرده‌ایم. حالا اگر مصاحبه کند سورپرایز و متعجب می‌شویم. با این حال خداحافظی علی کریمی آنقدر اتفاق مهمی در فوتبال ایران و آسیاست که منتظر واکنش از سوی شهریار باشیم. تک جمله‌ای، خاطره‌ای، نقدی، بیتی!

اما انگار حتی این اتفاق نیز نمی‌تواند نطق دایی را باز کند و زبان شهریار حرف دلش را بیرون بریزد. شاید دایی هم بدش نمی‌آید که انگ کدورت و زاویه‌ او با کریمی قرص و محکم سرجایش بماند و دستی به آن نرود. حداقل شاید در ظاهر این گونه می‌خواهد و دلش چیز دیگری.

در هر صورت واکنش دایی به خداحافظی جادوگر دو حالت دارد. حالت اول این که سکوت کند و اوضاع به همین منوال پیش برود و حالت دوم این خواهد بود که شهریار حداقل برای یک بار هم که شده حرف دلش را روی زبانش بیاورد و باعث رفع کدورت‌ها شود. این تصمیمی است که احدی جز دایی نمی‌تواند در آن دستی و دخالتی داشته باشد.

* پازل تاکتیکی و حرف دل

تا همین چندی پیش و پس از آن که بحث بازگشت کریمی به پرسپولیس دوباره سر زبان‌ها افتاد، دایی برای آن که عدم پذیرفتن جادوگر را توجیه کند عنوان کرد که او در پازل تاکتیکی اش جایی ندارد!

اظهارنظری که یک بار دیگر شماره 8 را از پرسپولیس دایی دور کرد تا سیل عظیم هواداران جادوگر دوباره از جولان ستاره محبوبشان با پیراهن پرسپولیس محروم بمانند.

اما این اظهارنظر دایی یک روی سکه بود. روی دیگر اعتقاد قلبی بود که شهریار در جمع دوستانه‌ای در خصوص جادوگر آن را به زیان آورده بود. دایی پس از آن که بحث حضور علی کریمی در پرسپولیس را وتو کرد به دوستانش گفته بود که به لحاظ فنی به بازی کریمی اعتقاد و باور دارد و تنها از لحاظ اخلاقی با یکدیگر همخوانی ندارند!

در واقع دایی در شرایطی این اعتراف را می‌کند که تنها دغدغه‌اش از حضور کریمی در پرسپولیس خلق و خوی خاص دو طرف بود.

 موضوعی که می‌توانست خیلی زودتر از تصورات بار دیگر رابطه دایی و کریمی را به بن‌بست و پرسپولیس را به سمت پرتگاهی پرخطر بکشاند.