امسال اما به نظر می سید با جدایی خلعتبری و بازگشت مسلمان به ذوب آهن شرایط برای نوری بهتر شود و او حداقل در ابتدای فصل بازیکن ثابت پرسپولیس باشد چرا که با وجود یک عالیشاه تازه از مصدومیت رها شده و بازیکنانی مثل هادی نوروزی و مهدی طارمی – با در نظر گرفتن مصدومیت دغاغله – بازی کردن در خط میانی سه نفره پرسپولیس مثل قبل چندان سخت به نظر نمی رسید.
حالا می توان احتمال داد که محمد نوری در پست خودش در مرکز این مثلث و به عنوان مهاجم سایه به میدان برود و مثل گذشته در گلزنی و گلسازی موفق باشد.
در عین حال از بین دیگر نفرات که قابلیت بازی در این پست را دارند تنها پیام صادقیان می تواند در پست نوری به میدان برود اما با در نظر گرفتن اینکه پیام در کنارها و به عنوان بال هم می تواند بازی کند احتمال بازگشت نوری به ترکیب اصلی بیشتر می شود.
البته این پست را همه با آمار و عملکردش می سنجند، در حالی که نوری در ترکیه و سه بازی تدارکاتی تیمش نه گل زد نه گل ساخت تا نشان دهد روند فصل پیش او - كه گل نزد و تنها یک گل ساخت تا افتی وحشتناک نسبت به فصول قبل داشته باشد - همچنان ادامه دارد.
دایی در دو بازی ابتدایی نوری و صادقیان را به صورت توامان در ترکیب قرار داد و البته در نیمه دوم صادقیان را از کنار به مرکز برد تا جای نوری بازی کند. در بازی سوم مقابل دینامیک گرجستان اما نوری نیمه اول و صادقیان نیمه دوم به میدان رفتند تا سرانجام مشخص نشود دایی روی پیام به عنوان بال حساب باز کرده یا یک بازیساز و پاسور.
صادقیان که فصل قبل آمار خوبی در گلسازی به جای گذاشت، در سه بازی تدارکاتی تیمش در ترکیه هم دو پاس گل داد (بازی اول و سوم) تا حداقل از این حیث از نوری جلو بیافتد و شاید اگر قرار بر انتخاب یکی از این دو نفر در پست بازیساز باشد این آمار رای به بازی کردن پیام بدهد.
به هر حال به نظر می رسد صادقیان و نوری جنگ مخفیانه ای برای قرار گرفتن در ترکیب اصلی دارند و فیکس بودن آنها تا روز آخر محل ابهام خواهد بود.
البته شاید مثل دو بازی اول در ترکیه هر دو نفر با هم در ترکب باشند و دایی با بازی دادن به صادقیان در بال چپ نوری را هم با بازوبند کاپیتانی به میدان بفرستد.