کاسبی عجیب و غریب در بیمارستان‌های خصوصی

یکی از شهروندان تهرانی به علت عارضه آپاندیسیت، کارش به بیمارستان می کشد و چون بیمه طلایی دارد، از همین رو نگرانی بابت رفتن به بیمارستان خصوصی ندارد و راهی یکی از همین بیمارستانها می شود.

او با اشاره به بیمه طلایی که دارد، می گوید: بر اساس قراردادی که داریم، می بایست ۸۰ درصد هزینه های بستری و درمان را بیمه طلایی بدهد. من هم چون اینطوری فکر می کردم، به محض اینکه درد آپاندیسیتم عود کرد، به بیمارستان آمدم و بستری شدم. اصلا فکر نمی کردم که بخواهم هزینه زیادی بابت درد آپاندیسیت بدهم.

البته گلایه این شهروند بیشتر متوجه روشهای نادرست و غیرمنطقی است که در نظام سلامت کشور ما جاری است. زیرا، وقتی یک نفر بیمه می شود، می بایست همه هزینه های درمانی او تا زمان ترخیص از بیمارستان، به طور کامل پوشش داده شود و اینگونه نباشد که بابت همراه بیمار ۶۷۰ هزار تومان بدهد.

این شهروند، هزینه عمل آپاندیسیت را یک میلیون و ۸۲۳ هزار تومان اعلام کرد و گفت: بر اساس تعرفه بیمه طلایی، سهم من از این مقدار، در حدود ۳۵۰ هزار تومان می شد که می بایست پرداخت کنم و البته راضی هم بودم. اما مسئله ای که باعث شد تا هزینه های من در زمان ترخیص بیشتر شود، مربوط به هزینه های خارج از تعهد بیمه است.

او می گوید: وقتی ترخیص شدم، دو تا برگه تسویه حساب دستم دادند. اولی مربوط به هزینه های بیمه ای عمل آپاندیسیت بود که هیچ گلایه ای از مقدار آن نداشتم. اما مشکل من با برگه دوم ترخیص بود که یک میلیون و ۶۲۷ هزار تومان هزینه برای من تراشیده بودند.

این شهروند به مواردی همچون هزینه لباس بیمار، همراه بیمار، ساک بهداشتی و... اشاره می کند و می گوید: چرا بابت لباس بیمار باید ۱۴۵ هزار تومان فاکتور کنند. یا اینکه برای ساک بهداشتی که شاید تنها وسیله مورد استفاده آن مسواک بود، ۶۶ هزار تومان از من بگیرند.

او معتقد است که این شیوه دریافتهای غیرمتعارف بیمارستانهای خصوصی از مردم، باعث بدگمانی و بی اعتمادی به بیمه ها می شود.

در همین حال دکتر مسعود پزشکیان وزیر اسبق بهداشت و عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس نیز بر این عقیده است که بیمه تکمیلی همان رومیزی و زیرمیزی است.

وی می گوید: مسئولان امر باید صندوقهای بیمه را یکی کنند، منابع را نیز درست ببینند تا همه مردم بیمه شوند.

وزیر اسبق بهداشت با بیان این جمله که ما فقط با لغات بازی می‌کنیم، ادامه داد: عدالت در سلامت آن زمان محقق می‌شود که وقتی یک فرد بی پول در بیمارستان بستری می‌شود، به او خدمات بدهیم.