هفته گذشته بود که خبری مبنی بر برگزاری شو لباس زنانه در حضور آقایان به میزبانی خانه مد ایرانی! منتشر شد؛ شو لباسی که مدلهای آن دختران جوانی بودند با پوشش مانتوهای مورد نظر و ساپورت که در حضور مردان، وسیله جلوهگری این مانتوهای بودند. البته تصاویر گویا ترند.
اما سوال اصلی اینجاست که خانه مد و لباس ایرانی که تحت مجوز رسمی از وزارت ارشاد فعالیت میکند، اولین باری است که چنین اقداماتی را انجام میدهد؟
با مراجعه با تارنمای این موسسه، به راحتی میتوان فهمید که روند و ماهیت اصلی آن چیزی غیر از این دست اتفاقات و اقدامات نیست؛ تصاویری که در ادامه میآید، بخشی از فعالیتها و رویههای خانه مد و لباس ایرانی است.
واقعیت این است که از خانه مد و لباس ایرانی نمیتوان انتظار داشت که در راستای انتشار پوشش متناسب و پسندیده یک زن مسلمان و محجبه ایرانی، پرچمداری کند، حالآنکه نهادی به نام وزارت ارشاد در این میان حضور دارد و واکنشی نسبت به این اتفاق ندارد.
جالب اینجاست نقدهایی که امروز از اردوگاه موافقان دولت و وزارت ارشاد فعلی برمیخیزد، نه تنها مهر تایید بر اقدامات و رفتارهای چنین موسسات و خانههای مد و لباسی که این روزها قارچگونه در حال تکثیرند میزند، بلکه به سازوکارهایی مثل گشت ارشاد که در راستای برقراری امنیت اخلاقی و اجتماعی و مقابله با ناهنجاریهای اینچنینی جامعه در تلاشند، بعضا انتقاد و حتی صراحتا حمله میکنند.
نگاهی کوتاه به منشور اخلاق عفاف و حجاب نشان میدهد که بحث گشت ارشاد و نهی از منکر و امر به معروف، در آخرین بند از این منشور اخلاقی آمده است؛ الباقی بندهای این منشور اما به بیان وظایف نظارتی نهادهای متولی این امر از قبیل وزارت ارشاد میپردازد.
میشود گفت تا زمانی که نهادهای متولی این امر در کشور از حرمت حجاب و عفاف پاسداری نکنند و اجازه جولان به موسساتی مثل خانههای مد و لباس را صادر کنند، نمیتوان انتظار داشت تا کسی به گشت ارشاد انتقاد نکند و یا درخواست حضور زنان در ورزشگاهها را داشته باشد؛ تا مسئولین به فکر نباشند، نمیتوان از منتظر ماند تا نهادهای تهاجم فرهنگی غرب و اروپا، کاری نکنند و دست روی دست بگذارند؛ از قدیم گفتهاند که «حرمت امامزاده به متولی آن است».