"افق" ذائقه ساز باشد نه برنامه ساز

در این سال های اخیر که در ارگان های فرهنگی انقلاب سهم بودجه از ایده خوب در کار فرهنگی پیشی گرفته، سندرم تصرف ایده های خوب و موفق دیگران به نفع انقلاب به شدت شایع شده است. حتی اگر این ایده ها متعلق به غیرخودی ها و بدتر از آن، جبهه دشمن باشد.

به طور مثال کارگزار فرهنگی جبهه حزب الله که قربه الی الله ماهواره را رصد می کند تا از آخرین ورژن تهاجم فرهنگی مطلع باشد، خیلی زود در محاصره انبوهی برنامه خوش ساخت و جذاب، با این پرسش روبرو می شود که پس چرا ما نتوانیم چنین برنامه ای تولید کنیم؟ و فاجعه وقتی رخ می دهد که کارگزار فرهنگی جبهه حزب الله با شعار "ما می توانیم" وارد میدان سفارش فرهنگی شده و از روی فوران دغدغه، دستور بازتولید همان برنامه های خوش ساخت ماهواره ای را این بار در سر وشکل و محتوایی انقلابی صادر می کند...

بر همین سبیل، اگر سروکارتان با ارگان های فرهنگی این چنینی افتاده باشد، حتما به وفور با مدیرانی برخورد داشته اید که در آرزوی انتشار یک مهرنامه حزب اللهی، برپایی یک شهر کتاب مذهبی، ساخت یک نود فرهنگی یا دانشجویی در پازل نظام، روی آنتن بردن یک "به عبارت دیگر" و "صفحه دو" (از برنامه های بی بی سی فارسی) انقلابی، راه اندازی یک فیسبوک حزب اللهی، تولید یک "آرگو" ضدآمریکایی، ساخت "بفرمایید شام" خانوادگی و "فیلمکده" با سمت و سوی آثار کارگردانان خودی، (هر دو از برنامه های شبکه من و تو) و ... هستند بی آنکه لحظه ای به مساله ذایقه سازی فکر کنند. و جالب اینجاست که کمتر کسی نمونه موفقی از این بازتولیدهای انقلابی به یاد دارد...

تلویزیون تراز انقلابی باید خود ذایقه بسازد نه آنکه اسیر ذایقه سازی دیگران شود. رسانه ای که ذایقه نمی سازد، محکوم به تعطیلی است. رسانه ای که بدون اطلاع از پیوست های فرهنگی یک برنامه موفق، کورکورانه تقلید می کند و این چنین می اندیشد که می شود هر حرف انقلابی را با هر قالبی منتقل کرد، به زودی هضم ذایقه ای خواهد شد که از آن تقلید می کند.

البته تقلید از رویکردهای حتی شبکه های ماهواره ای مانند همان مثال کنداکتور شناور که در مطلب قبلی توضیح دادم، فاقد اشکال است، اما معتقدم تصرف قالب ها و ذایقه های آنها به نفع انقلاب غالبا شدنی نیست.

شبکه افق اگر قرار است همانی باشد که همه انتظار دارند، باید ذایقه جدید خلق کند. اصولا کسی که فکر می کند می تواند با محدودیت های یک رسانه انقلابی، یک "بفرمایید شام" خانوادگی یا یک نود فرهنگی حزب اللهی پربیننده بسازد، مطمین باشید رسانه را نمی شناسد. چرا که هیچ گاه، تاکید می کنم هیچ گاه، ذایقه بیننده بعد از خو گرفتن به نسخه اصلی،به مدل های لوس و خانوادگی انقلابی ما عادت نخواهد کرد.

همین است که رهبر غزیز انقلاب می فرمایند:

"ما باید مخاطب خودمان را خلق کنیم، اگر دشمن ما با تکرار یک حرف، گوش ها را با آن آشنا می کند، ما نباید مجبور شویم حرفی را که او می خواهد تکرار کنیم. اگر او با خوراندن یک خوراک، ذایقه جدیدی برای مردم کشور خلق می کند، ما نباید تابع آن ذایقه خلق شده باشیم. خودمان باید ذایقه دیگری خلق کنیم؛ یعنی همانی که مطابق فکر و ایمان و عقیده ماست..