وی درباره عدم اجماع اصلاحطلبان در آن سال گفته است: استدلال من این است
که اگر آقای موسوی و کروبی و من و آدمهای معروف دیگری در انتخابات 84 وارد
میشدند، باز هم شرایط سختی به وجود میآمد. به ویژه اینکه در آن سال قرار
بود برای بار اول کار کنیم که یک رئیس جمهور تنها چهار سال در دولت باشد.
تصور ما بر این بود که اگر بتوانیم از نیروهایی که درصدی از آراء آقای
احمدینژاد را به خود اختصاص دهند استفاده کنیم، راحتتر میتوان انتخابات
را به دور دوم کشاند.
وی در پاسخ این سؤال که «آقای کروبی با کلیت اصلاحات در سال 88 هماهنگ
بودند؟» میگوید: بله همه تلاش داشتند که آقای احمدینژاد پیروز نشوند و
انتخابات به دور دوم کشیده شود.
ابطحی همچنین درباره انتخابات 84 اظهار داشت: آن سال اعضای مجمع روحانیون
متفرق شدند و کسی حمایت مستقیمی از شخص خاصی نکرد. بخشی طرفدار هاشمی
بودند، بخشی طرفدار معین و بخش کمی طرفدار آقای کروبی. ولی آقای کروبی
نامزد رسمی مجموعه بودند چون در مجموعه اصلاحات رأیگیری صورت گرفت ولی در
ادامه همه از آقای هاشمی حمایت کردند. آن زمان هر دو طرف رکب خوردند، هیچ
کس در مجمع فکر نمیکرد و حدس نمیزد که آقای کروبی رأی بیاورد اما آقای
کروبی رأی خوبی آوردند.
اظهارات صریح ابطحی مبنی بر لزوم مدیریت انتخابات سال 84 برای پیروز نشدن
یک نامزد در حالی است که وی اخیراً در مصاحبهای درباره معاون اول نشدن
عارف در دولت روحانی گفته بود اشکال ما این بود که قبل از انتخابات به
درستی از روحانی سهم خواهی نکردیم!