خسرو حیدری را احتمالا باید هافبک راست تیم ملی
دانست نه مدافع راست. او بعد از تمرین امروز عصر تیم ملی رودروی خبرنگاران
نشست و به سوالات آنها پاسخ داد؛ تمرینی که خسرو در آن هافبک راست بازی
کرد.
امروز در تمرین تیم ملی در ترکیب ثابت بودی. آیا در جام جهانی فیکس بازی می کنی؟
ما
یک هفته است که در واقع داریم تمرینات خوبی انجام می دهیم. بازی تدارکاتی
خوبی داشتیم. ارنج تیم تا حدودی مشخص شده است ولی همیشه کروش نشان داده که
تا آخرین روز در تمرینات داشته ایم. امیدوارم هر بازیکنی که بین ۱۱ نفر
باشد بهترین باشیم و بتوانیم بازی اول را خوب انجام دهیم.
من
برزیلی هستم از یکی از شبکه های معروف برزیل هستند ولی من هوادار ایران
هستم. لباس ایران هم بر تن دارم. سوال این است شما چیزی که برای بردن
آرژانتین نیاز دارید، چه چیز می خواهید؟
ما اول با نیجریه
بازی داریم. این بازی بسیار مهم است. با عملکردی که در بازی ترینیداد
داشتیم، نشان دادیم که می توانیم تیم خوبی باشیم. پیروزی روحیه بخشی هم
داشتیم. امیدوارم بتوانیم مقابل نیجریه موفق باشیم. بعد از آن صد درصد با
حضور هواداران می توانیم به موفقیت امیدوار باشیم.
کارلوس
کروش توپ هایی به شما داده که به مخفف حروفی روی آن نوشته شده است. می
توانی توضیح بدهی دقیقا این حروف مخفف چه کلماتی است؟ اصلا چرا کروش این
کار را کرده است؟
سوال خوبی بود. ما هم این توپ را گذاشتیم
روی میز که کنجکاو شوید و از ما بپرسید. این توپ شاید یک توپ هفت سنگ باشد
که در بچگی با آن بازی می کردیم. کروش به هر بازیکنی این توپ را داده.
یادم هست که چند سال پیش سیموئز هم در تیم امید این کار را کرد. اما کروش
واضح تر توضیح داد که چرا باید چنین توپی پیش ما باشد. روی هر قسمتش مخفف
آن چیزی را که باید به آن توجه کنیم، نوشته شده است. کلا ۶ قسمت است. قسمت
اول دلیل حضورمان در برزیل، دوم از خودگذشتگی است. یعنی زجر کشیدن را در
بازی حس کنیم. سوم احساس مسئولیت است که باید احساس مسئولیت مان بالا باشد.
چهارمی هدف ماست که واقعا هدف مان چیست؟ آمدیم سه بازی کنیم یا نه. به هر
حال یک سری چیزها را به هم نشان دهیم. پنجمی هم گل است. مخفف چیزهایی که
این چند وقته کار کرده ایم. هدف ما گل زدن است. آخری هم انرژی است و باید
همه به هم انرژی بدهیم و تمرکز خودمان را حفظ کنیم.
*همیشه
قبل از چنین تورنمنت های حاشیه در تیم ملی زیاد بوده است ولی این بار آرام
است. خود بازیکنان هم که تیم خوبی تشکیل داده اند. درباره فضای اردو و
روزهای جام جهانی توضیح بدهید.
بعد از صعود به جام جهانی
همه مردم خوشحال شدند. ما این شور و اشتیاق را در مردم دیدیم. ولی بعد از
آن ۸،۹ ماهی خوب نبودیم واقعا. یعنی همه به این فکر می کردند که به جام
جهانی رفته ایم و تمام در صورتی که باید قوی تر می شدیم. خیلی از اردوهای
خوبی می توانستیم داشته باشیم، ولی متاسفانه لغو شد و فکر می کنم اولین
بازی مان جلوی تیم کویت بود. تازه آن هم بازی جام ملت ها بود و تشریفاتی.
آقای کروش هم بیشتر به جوان ها بازی داد و زیاد به درد تیم نمی خورد.
استارت ما از اردوی آفریقا بود که حالا آقای کروش با اینکه ۷، ۸ ماهی
اردویی نداشتیم، بعد از لیگ با خیلی از باشگاهها سر بازیکنان دعوا داشتند.
خیلی هم اذیت شدند بابت این قضیه. ولی خدا را شکر اردوی آفریقا بازیکنان
بیشتری آمدند و تنها لژیونرها نبودند. تنها اردویی که تیم را کامل داشتیم
اردوی اتریش بود. آنجا هم سه بازی خوب داشتیم. تیم مونته نگرو از دو تیم
دیگر قوی تر بود. بعد از آن به برزیل آمدیم و یک بازی خوب جلوی ترینیداد
داشتیم. این بازی اعتماد به نفس زیادی داد جلوی نیجریه که سبک بازی اش مثل
ترینیداد است، خوب عمل کنیم. شاید خیلی ها فکر کنند ما باید حتما بالا
برویم اما اینطور نیست. در جام جهانی سطح بازی ها بالاست. از کوچکترین
اشتباهات تیم ها استفاده می کنند. امیدوارم کم اشتباه باشیم و بتوانیم خوب
بازی کنیم. بعد به صعود هم فکر کنیم.