فعلاً نمیتوانیم از رحیمی ایراد بگیریم چون تازه آمده و نمیدانیم میتواند به موفقیت برسد یا نه ولی در هر حال شرایط طوری نیست که از رحیمی ایراد بزرگی بگیریم. او حرفهای قشنگ میزند و صحبت از قهرمانی در 3 جام است و من هم عاشق این حرفها…!
اما مشکل اصلی، علی دایی است. وقتی تیتر زدید قرارداد علی دایی 2 میلیارد و 100 میلیون تومان است، داشتم سکته میکردم. البته او بیشتر از این حرفها میارزد ولی چرا در سالی که قرار بر کسر قراردادها بود، دایی به عنوان سمبل فوتبال ایران، گرانقیمتترین مربی لیگ شد؟
وقتی قرار است به یک مربی 2 میلیارد تومان بدهیم باید به کارنامه و
آیندهاش نگاه کنیم. کارنامه دایی قطعاً بهتر از امیر قلعهنویی نیست ولی
ببینید چقدر بیشتر از قلعهنویی پول میگیرد؟
قلعهنویی توانست با قراردادی تقریباً نصف قرارداد علی دایی، استقلال را تا
مرحله نیمهنهایی لیگ قهرمانان آسیا ببرد، پس طبیعی است از دایی انتظار
داشته باشیم پس از قهرمانی در لیگ و جام حذفی، پرسپولیس را در آسیا هم
قهرمان کند. این یک انتظار کاملاً معمولی و منطقی است.
فصل قبل، پرسپولیس یک تیم عالی در زمین داشت، یک مربی گرانقیمت و یک
تیم تقریباً کامل هم روی نیمکت. واقعاً فکر میکردم 5 هفته مانده به پایان
فصل، این تیم قهرمان شود ولی در هفته آخر، 4 تیم باختند تا پرسپولیس
نایبقهرمان شود!
اگر مثل من از مبلغ قرارداد دایی شوکه شدهاید، از رحیمی ایراد نگیرید،
این بنده خدا در جریان نبود که رویانیان چطور با دایی قرارداد بسته بود!
باز هم میگویم دایی بیشتر از 10 میلیارد میارزد ولی به شرطی که انتظارات
را برآورده کند و 3 قهرمانی در فصل آینده برای تیم بیاورد.
شنیدهام قرار است کریم انصاریفرد به تیم برگردد ولی فکر نمیکنم این کار منطقی باشد. برخی بازیکنان مثل انصاریفرد، در بقیه تیمها ستاره میشوند ولی در پرسپولیس نمیتوانند اعصاب و حواشی اطرافشان را کنترل کنند و شاید تحت تأثیر قرار بگیرند. انصاریفرد بازیکن بدی نیست اما چون زودرنج است، برعکس مهدی هاشمینسب در تیمهای بزرگ موفق نمیشود. هاشمینسب باید حتماً انتقادات سنگین میشنید تا راه میافتاد. جدی میگویم، بعضی روزها که انگیزه نداشت، داخل رختکن به خودش فحش میداد تا انرژی بگیرد!
به نظر من باشگاه باید تمام تلاشش را بکند تا علی کریمی به پرسپولیس
برگردد. عملکرد کریمی با عصا در میدان مؤثرتر از علی دایی روی نیمکت
پرسپولیس است! امثال کریمی و فرهاد مجیدی را نباید از دست بدهیم، آنها
هستند که تماشاگران را به ورزشگاه میکشانند.
فکر نکنید بازیکنان کنونی فوتبال ایران، میتوانند جای قدیمیها را پر
کنند. ستاره کسی است که تماشاگران را به ورزشگاه بکشاند نه اینکه 5 بازی یک
بار گل بزند! علی دایی همین حالا هم ستاره است و میبینید که تماشاگران
خودش را دارد ولی اگر کریمی هم کنارش باشد، پرسپولیس فوقالعاده میشود.
زمانی احمدرضا عابدزاده به تنهایی 50 هزار نفر را به استادیوم میآورد.
نامش را یک تریلی نمیکشید، حالا چرا باید او را از بازگشت به تیم محبوبش
محروم کنیم؟ چرا در باشگاه پرسپولیس، هیچ جا و هیچ پستی برای عابدزاده خالی
نمیشود؟ چرا یکی از اسطورههای باشگاه را محروم میکنیم؟ چه کسانی این را
میخواهند؟ امیدوارم علی دایی در این میان نقشی نداشته باشد!
علی پروین نباید از اینکه دیگر مدیر باشگاه پرسپولیس نیست، ناراحت باشد.
حقیقتش را بخواهید نه آمدن او بازتابی در بین هواداران داشت و نه رفتنش.
این یعنی پروین دیگر مثل سابق مهم و مشهور نیست. البته عجیب هم نیست، من با
آن همه قهرمانی، با اینکه کاپیتان پرسپولیس بودم، در تیمملی بازی میکردم
و پدرم در این فوتبال درآمد، اگر امروز بروم ورزشگاه از هر 20 نفر، 19 نفر
مرا نمیشناسند. باید من و پروین و اصلاً همه قدیمیها باور کنیم نسل ما
عوض شده و نسل تماشاگران هم تغییر کرده است. تماشاگران امروزی علی پروین را
اصلاً نمیشناسند.
الان مردم مربیان جوانی مثل یحیی گلمحمدی را دوست دارند؛ جدی میگویم، او هم جوان است، هم خوشتیپ، هم یک مربی بسیار خوب. حداقل از آنها که این همه ادعا دارند، خیلی بهتر است. امیدوارم روزی یحیی سرمربی پرسپولیس شود و با او، تیممان شخصیت قهرمانی پیدا کند آن هم بدون داد و فریاد!