علی لاریجانی
رئیس مجلس، سردار محمدعلی جعفری و سعید جلیلی، نماینده رهبر انقلاب در شورای عالی
امنیت ملی از معدود مقامات دارای مسئولیتهای مهم و مواجه با پرسشهای فراوان در محیطهای
دانشجویی هستند که در دو سال اخیر به دانشگاه رفته تا به پرسشهای دانشجویان
پاسخ دهند.
به گزارش پایگاه 598 به نقل از «تابناک»، در نیمه مردادماه دو سال پیش بود که رهبر انقلاب در
دیدار با دانشجویان تأیید کردند که «حضور نیافتن مسئولان در دانشگاهها»
یک اشکال واقعی است و از مسئولان کشور، اعم از «رؤسای سه قوه، مسئولان
میانی، رئیس سازمان صدا و سیما و فرماندهان سپاه و نیروهای مسلح» خواستند
باید در دانشگاهها حضور یابند و ضمن شنیدن سخنان آنان، استدلالهای خود
را نیز بیان کنند که در این صورت، بسیاری از ابهامات و پرسشهای نسل جوان
برطرف خواهد شد.
نزدیک به دو سال از اعلام نظر رهبر انقلاب در
مورد ضرورت حضور مجموعه مقامات فوق در دانشگاهها میگذرد و در این میان از
رؤسای قوای سهگانه، علی لاریجانی در مواردی در دانشگاهها حاضر شده است.
رئیس مجلس در آبان ماه و دی ماه سال ۹۱ در دانشگاه علم و صنعت و نیز
قرارگاه شهید باقری بسیج دانشجویی حاضر شد و به سوالاتی تند و تیز پاسخ داد
که البته بیشتر از جانب دانشجویان بسیجی و گروههای همفکر با آنها مطرح
شده بود.
محمود احمدینژاد بعد پس از حوادثی که در حضور وی در
دانشگاه امیرکبیر اتفاق افتاد، کمتر در معرض سوالات و ابهامات دانشجویی به
طور عمومی قرار گرفت و برنامههایش با دانشجویان به گروههای همفکر با
دولتهای نهم و دهم محدود شد. دکتر حسن روحانی نیز در کمتر از یک سالی که
از ریاست جمهوری وی میگذرد، از تریبونهایی یکطرفه با دانشگاهیان سخن
گفته است.
از بین فرماندهان نیروهای مسلح نیز، سردار جعفری در
ماههای اخیر چند بار در جمعهای دانشجویی حاضر شده است. فرمانده سپاه
پاسداران علاوه بر حضور و سخنرانی در دانشگاه تهران، در جمع دانشجویان
دانشگاه امام صادق (ع) حاضر شده و به پرسشهای آنها نیز پاسخ داد.
در
میان مقاماتی که به دلیل مسئولیتهای خود و اطلاعاتی که دارند و در معرض
پرسشهای بسیاری قرار دارند، سعید جلیلی متمایز است. دبیر سابق شورای امنیت
ملی و نماینده کنونی رهبر انقلاب در این شورا ـ که هم بیش از پنج سال
مذاکرهکننده ارشد هستهای و هم یکی از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری سال
۹۲ بوده ـ در ماههای بعد از کنار رفتن از دبیری شورای عالی امنیت ملی و
فراغت بیشتر، پیوسته در مجامع دانشجویی حاضر شده است.
جلیلی علاوه
بر اینکه حضور پررنگتری در دانشگاهها داشته، به تدریج در معرض سؤالات
چالشیتر و جدیتر و به معنای واقعی کلمه دانشجویی نیز قرار میگیرد. حتی
اگر پاسخهای داده شده توسط جلیلی به اندازه کافی شفاف و یا راضیکننده هم
نباشد، دور از انصاف است که بعضی از پرسشهایی که دانشجویان توانستند در
سفر اخیر مذاکرهکننده هستهای به شیراز از وی بپرسند را نادیده گرفت.
جلیلی
نمونه رو به پیشرفتی از مقاماتی است که خود را در معرض پرسشها و ابهامات
واقعی دانشجویان قرار دادهاند. دانشجویان درخواهند یافت، فهرست مقاماتی که
باید به دانشگاه بیایند و پاسخگوی کار خود باشند بسیار طولانی است.
«اشکال
حضور نیافتن مسئولان در دانشگاهها کاملا وارد است و مسئولان اعم از رؤسای
سه قوه، مسئولان میانی، رئیس سازمان صدا و سیما، و فرماندهان سپاه و
نیروهای مسلح باید در دانشگاهها بیایند و ضمن شنیدن سخنان دانشجویان،
سخنان و استدلالهای خود را نیز بیان کنند که در این صورت، بسیاری از
ابهامات و پرسشهای نسل جوان برطرف خواهد شد».
اگر مقامات ارشد دستگاههای گوناگون در برابر دانشجویان پاسخگو نباشند، مدیران پایینی آنها به چه کسی پاسخگو خواهند بود؟!