بایدها و نباید های علی دایی برای فصل بعد

پرسپولیس فصل نسبتاً پرنوسانی را پشت سرگذاشت. درحالیکه تا هفته‌های پایانی سرخپوشان از بخت بسیار کمی حتی برای اخذ جواز سهمیه آسیایی برخوردار بودند با توجه به اتفاقات بالای جدول در هفته پایانی حتی شانس برابری با سایر رقبا در تصاحب جام قهرمانی داشتند. لیگ سیزدهم با تمام فراز و فرودهایی که داشت در نهایت پرسپولیس را به تیمی بدل ساخت که مدت‌ها بود هواداران انتظارش را می‌کشیدند. تیمی جنگنده در دفاع و حمله، جوان و با انگیزه که از شخصیت قابل احترامی چه روی نیمکت و چه داخل زمین برخوردار بود. اما این ویژگی‌ها ماحصل یکسری فاکتورها بود که دایی برای حفظ تعادل در پرسپولیس مدل 93 نیاز به حفظ آن دارد. اما آن روی سکه می‌شد نقدهایی به ساز و کار تیم دایی وارد ساخت نقاط ضعفی که بی‌شک رفع آنها در فصل جدید می‌تواند غنای تاکتیکی پرسپولیس را افزایش دهد.

حفظ پایه‌ها

نقطه عطف پرسپولیس در لیگ سیزدهم دفاع مستحکم و غیر قابل نفوذ این تیم بود. ویژگی که در سال‌های اخیر هرگز در سرخپوشان پایتخت ندیده بودیم. بی‌شک برای آنکه دایی فصل جدید را نیز بی دغدغه آغاز کند نیاز مبرمی به عناصر دفاعی قابل اعتنایش دارد از نیلسون گرفته تا جلال حسینی، محسن بنگر، حسین ماهینی و مهرداد پولادی که همگی در ساختار دفاعی سرخپوشان نقشی کلیدی برعهده داشته‌اند. در واقع اگر پرسپولیس را سازه‌ای در نظر بگیریم بطور یقین دفاع قابل تحسین سرخپوشان حکم پایه و بن این سازه را دارد که شرط اول برای استواری هر بنا به شمار می‌رود.

بازبینی دوباره

دفاع علم است اما حمله یک هنر. شاید بتوان از کنار هم قرار دادن عناصر دفاعی متوسط خط دفاعی مستحکم ساخت اما به هیچ عنوان نمی‌شود با مهاجمانی متوسط و ناکاربلد درصد موفقیت را بالا برد. در واقع گلزنی یک هنر است و ذاتی. از این رو دایی باید تمام حواس خود را معطوف جذب یکی، دو مهاجم گلزن و ششدانگ کند. دایی باید در نگرشی تازه به این نکته برسد که چرا پرسپولیس در فصلی که گذشت به رغم حضور مهره‌های هجومی فراوان نظیر صادقیان، مسلمان، خلعتبری، سیدصالحی، حاتمی، عباس‌زاده، عالیشاه و… نتوانست راندمان مناسبی را به لحاظ گلزنی از خود بجا بگذارد. در واقع یکی از بایدهای اصلی دایی انتخاب عناصر هجومی برای تقویت خط حمله تیمش است. اما این تمام ماجرا نیست چرا که شخص دایی نیز باید با رویکردی متفاوت به چیدمان خط حمله تیمش بپردازد. قطعا انتظارات از خط آتش تیم آقای گل جهان این چیزی نبود که در فصل سیزدهم لیگ برتر دیدیم. شاید اگر دایی نگرش صحیح‌تری در استفاده از مهره‌های هجومی تحت امرش در فصل گذشته می‌داشت چه بسا با اتکا به قوای فنی همین مهاجمان می‌توانست سرنوشت جذاب‌تری برای خود و تیمش در پایان فصل رقم بزند. سرنوشتی با جام و افتخاراتی تاریخی.