روش صحیح فشار بر ایران، تمدید تعلیق تحریم ها به مدت هر شش ماه یک بار است / توافق ژنو باید در دولت بعدی هم ادامه داشته باشد

به گزارش سرویس سیاسی پایگاه 598، در حالیکه رئیس دولت و همچنین مذاکره کنندگان کشورمان نسبت به گفتگوهای هسته ای خوشبین هستند، تحلیلگر امریکایی از خواسته های امریکا در دور جدید مذاکرات پرده برداشت.

کنث پولاک، تحلیلگر سابق سازمان سیا و کارشناس سیاسی مسائل غرب آسیا و امور نظامی، در تحلیلی که در نیویورک تایمز با عنوان روش صحیح فشار بر ایران به چاپ رسید می نویسد: ”در ظاهر به نظر می رسد واشنگتن به دنبال این است که تعداد و نوع سانتریفیوژهایی که ایران اجازه دارد در اختیار داشته باشد، و همچنین مقدار و کیفیت اورانیوم ذخیره شده اش را محدود کند، اما اینها اهداف کلیدی امریکا نیستند. همه اینها برای کاخ سفید اهمیت دارند اما اولویت اول آن نمی باشند."

پولاک، اهداف اصلی امریکا از ادامه مذاکرات را رسیدن به سه مورد زیر عنوان می کند:

•    انجام بازرسی های سرزده
•    طراحی مکانیسمی که بتوان در صورت تقلب ایران، براحتی تحریم ها را دوباره اعمال کرد
•    گسترش مدت و محدوده ی قرارداد

این تحلیلگر در ادامه و در تشریح اهداف دولت متبوعش با محکوم کردن ایران به دروغگویی می نویسد: ”بازرسان آژانس باید حضور مستمر در سایت های هسته ای ایران داشته باشند. آنها باید این اختیار را داشته باشند که هر لحظه تصمیم به بازدید از هر محلی را بدون وقفه و ایجاد اخلال توسط دولت ایران عملی کنند. اگرچه ایران در حال حاضر با پذیرفتن پروتکل الحاقی موافقت کرده است اما با توجه به سابقه دروغ های ایران در زمینه هسته ای، امریکا باید آنچه را که در عراق داشت در ایران هم داشته باشد: حق دسترسی کامل و بی قید و بند بازرسان برای بازدید از هرآنچه که اراده کنند!"

وی درباره هدف دومی که امریکا دنبال خواهد کرد نکته ای را ذکر کرده که بسیار قابل تامل است. وی می گوید باید مکانیسمی طراحی کرد که اگر نشانه هایی مبنی بر عدم صراحت ایران در ادامه قرارداد و یا در دور زدن قرارداد –حتی مبهم-  وجود داشت شورای امنیت و اتحادیه ی اروپا براحتی بتوانند تحریم ها را دوباره اعمال کنند.

وی بهترین راه برای نیل به این هدف را، تعلیق و نه رفع تحریم ها می داند. پیشنهاد پولاک به مذاکره کنندگان، تمدید تعلیق تحریم ها به مدت هر شش ماه یک بار است. پولاک دلیل این توصیه ی خویش را، دشواری تصویب قطع نامه های جدید، آن هم با حضور روسیه و چین عنوان می کند.

اما وی دلیل هدف سوم یعنی گسترش مدت قرارداد را اینگونه عنوان می کند: ”پس از دولت خاتمی هیچکس تصور نمی کرد کسی مثل احمدی نژاد رئیس جمهور ایران شود. اگر قرارداد کنونی نیز محدود به دوران ریاست جمهوری روحانی باشد اگرچه ما به صداقت او ایمان داریم- اما بعید نیست که پس از نهایتا هفت سال ریاست جمهوری وی دوباره شخصی با تفکرات احمدی نژاد رئیس جمهور ایران بشود که این امر قطعا قرارداد را دچار مشکل خواهد کرد. بنابراین مدت معاهده باید بیش از دوران ریاست جمهوری احتمالی روحانی باشد. بدن ترتیب مدت قرارداد قطعا کمتر از ده سال نیست و حتی 30 و 50 سال را نیز پیشنهاد داده اند!.

وی در خاتمه می نویسد اگر ایران واقعا از سختی های تحریم ها ناراحت و نگران است حتما سعی خواهد کرد در عقد قرارداد موفق شود!