به گزارش سرویس ورزشی پایگاه 598، آلمان در ژوييه سال 2000 در زوريخ از بين چهار نامزد، به عنوان ميزبان جام جهاني 2008 انتخاب شد.
آفريقاي جنوبي، انگليس و
مراکش سه نامزد ديگر برگزاري اين مسابقات بودند، اگر چه برزيل نيز سه روز
قبل از شروع راي گيري از پيشنهاد خود انصراف داده بود.
سه مرحله راي گيري انجام شد و در هر مرحله کشوري که کمترين راي را آورده بود، کنار رفت تا سرانجام آلمان با کسب بيشترين آرا نسبت به آفريقاي جنوبي، امتياز ميزباني را به دست آورد.
آلمان با وجود اين موفقيت در کسب ميزباني، گرفتار ماجراي ارتشائي شد که تا مرحله درخواست براي راي گيري مجدد پيش رفت.
در شب قبل از راي گيري، مجله تايتانيک چاپ آلمان با ارسال نامه هايي به نمايندگان فيفا به آنها پيشنهاد هدايايي در قبال راي آن ها کرده بود.
** چهارمين قهرماني ايتاليا
تيم هميشه مدعي ايتاليا با شکست فرانسه در ضربات پنالتي، به لطف تلاش تيمي و گلزني 10 بازيکنش، براي چهارمين بار جام قهرماني را به خانه برد. بازي فينال بعد از اين که با تساوي 1 بر 1 در وقت قانوني تمام شد، در ضربات پنالتي با نتيجه 5 بر 3 به سود لاجوردي پوشان خاتمه يافت.
البته آلمان هم زياد ناکام نماند و با گلهاي "ميروسلاو کلوزه" سوم شد تا مردم سراسر اين سرزمين را غرق در جشن و شادماني کنند. آلمان در رده بندي پرتغال را 3 بر 1 در هم کوبيد.
** جام جهاني 2006 در بين پر بيننده ترين جام ها
مسابقات جام جهاني 2006 را مي توان يکي از پر بيننده ترين جام ها دانست، به طوري که بازي فينال را 1/715 ميليون نفر در سراسر جهان تماشا کردند.
بنا بر اين جام هجدهم بعد از مسابقات 2002، 1994 و 1990، از نظر بينندگان تلويزيوني در رده چهارم قرار گرفت.
** 198 تيم در مقدماتي
در مرحله مقدماتي جام هجدهم که از سپتامبر 2003 آغاز شد، 198 تيم از شش قاره شرکت کردند و در پايان 31 تيم از جمله ايران جواز صعود به مرحله نهايي را به دست آورند تا در اين مرحله در کنار آلمان ميزبان به رقابت بپردازند.
آلمان به عنوان ميزبان به صورت خودکار صعود کرد و 31 سهميه باقي مانده بين قاره ها تقسيم شد.
براي اولين بار مدافع عنوان قهرماني نتوانست به صورت خودکار صعود کند. 13 تيم از اروپا، پنج تيم از آفريقا، چهار تيم از آمريکاي جنوبي، چهار تيم از آسيا و سه تيم از منطقه کونکاکاف به جام جهاني رسيدند.
همچنين دو سهميه باقي مانده نيز بعد از برگزاري ديدارهاي پلي آف بين نمايندگان آسيا و کونکاکاف و همچنين آمريکاي جنوبي و اقيانوسيه مشخص شد.
هشت تيم آنگولا، ساحل عاج، جمهوري چک، غنا، توگو، ترينداد و توباگو، اوکراين و صربستان و مونته نگرو براي اولين بار طعم حضور در جام جهاني را چشيدند. جمهوري چک و اوکراين براي اولين بار به عنوان يک کشور مستقل در مسابقات شرکت کردند در حالي که قبلا به عنوان بخشي از چکسلواکي و شوروي در جام جهاني بازي کرده بودند.
صربستان و مونته نگرو نيز در جام جهاني 1998 در قالب تيم ملي يوگسلاوي در جام جهاني حضور يافته بود.
** 64 بازي در 12 ورزشگاه در 12 شهر
مجموعاً 12 ورزشگاه در 12 شهر برلين، دورتموند، فرانکفورت، گلزن‌کرشن، هامبورگ، هانوفر، کايزرسلاترن، کلن، لايپزيگ، مونيخ، نورنبرگ، اشتوتگارت آلمان براي ميزباني جام جهاني انتخاب شده بودند.
** آلمان - کاستاريکا؛ پر گل ترين بازي افتتاحيه تاريخ جام جهاني
جام جهاني 2006 غرور ملي از دست رفته ژرمن ها را بازگرداند. آلمان در ديدار اول 4 بر 2 کاستاريکا را برد تا اين مسابقه پر گل‌ترين بازي افتتاحيه تاريخ جام‌هاي جهاني شود. ميزبان در نهايت با سه پيروزي به دور بعد راه يافت و اکوادور هم دوم شد. کاستاريکا در اين مرحله حتي يک امتياز کسب نکرد.
انگليس فاتح گروه دوم شد، اما آمار نشان نمي‌دهد آنها چقدر سختي کشيدند تا به اين موفقيت برسند. ترينيداد و توباگو با درخشش خود، انگليس را تا دقيقه 83 متوقف کرده بود، اما سرانجام "پيتر کراوچ" سانتر ديويد بکام را به گل تبديل کرد. سوئد هم از ياران "اسون گوران اريکسون" يک تساوي 2 بر 2 گرفت تا دوم شود.
آرژانتين و هلند هم خوش درخشيدند و هر دو بازي اول خود را بردند. نتيجه تساوي بدون گل آنها در روز پاياني نتيجه اي نيست که جذابيت اين مسابقه را نشان دهد. صربستان و مونته‌نگرو هم آخرين جام جهاني خود، پيش از تجزيه را تجربه کرد. آن ها يک شکست تحقيرآميز شش بر صفر مقابل آرژانتين را تجربه کردند و آخر شدند.
مکزيک يکي از دو تيمي بود که با چهار امتياز به دور بعد رسيد. پيروزي روز نخست مقابل ايران و تساوي بدون گل مقابل آنگولا براي آنها کافي بود. پرتغال در اين گروه به آساني صدرنشين شد.
صعود غنا از گروهي که شامل چک، ايتاليا و آمريکا بود، از شگفتي هاي اين جام است. آمريکايي‌ها که چهار سال قبل به يک چهارم نهايي رسيده بودند تنها يک امتياز کسب کردند که در بازي خشونت‌آميز مقابل ايتاليا حاصل شد.
"دانيله دروسي" به دليل خطا در اين بازي چهار جلسه محروم شد، اما ايتاليا در نهايت صدرنشيني گروه را به دست آورد.
استراليا که پس از 32 سال به جام جهاني برگشته بود تبديل به اولين تيم قاره اقيانوسيه شد که به دور دوم صعود کرده است. تساوي 2 بر 2 مقابل کرواسي در روز آخر براي صعود آن ها کافي بود.
در اين ديدار جنجالي، "گراهام پل" داور انگليسي سه بار به "يوسيپ سيمونيچ" کارت زرد نشان داد تا اين که سرانجام او را اخراج کند. برزيل در اين گروه سه برد به دست آورد و با تفاضل گل مثبت 6 به دور بعد رسيد.
اسپانيا جام را با در هم کوبيدن اوکراين با نتيجه 4 بر 0 آغاز کرد و با سه برد به دور بعد رسيد. اوکرايني‌ها توانستند شکست را فراموش کنند و با برد مقابل تونس و عربستان سعودي به مرحله حذفي راه يابند.
در دور دوم ايتاليا با يک پنالتي جنجالي که "فابيو گروسو" در آخرين ثانيه‌هاي بازي مقابل استراليا به دست آورد پيروز شد و سپس اوکراين را از پيش رو برداشت.
آلمان پس از برد مقابل سوئد، بازي پر تنشي مقابل آرژانتين انجام داد. "خوزه پکرمن" سرمربي آرژانتين پس از آن که تيمش 1 بر 0 پيش افتاد، "خوان رومن ريکلمه" را از بازي بيرون کشيد تا برتري شکننده‌اش را حفظ کند، اما ميروسلاو کلوزه 10 دقيقه مانده به پايان بازي گل زد و ميزبان در ضربات پنالتي پيروز شد.
پرتغال بهترين بازي تورنمنت را مقابل هلند در دور يک هشتم نهايي انجام داد و سپس انگليس را در يک چهارم نهايي در ضربات پنالتي برد.
اين دومين راهيابي متوالي تيم‌هاي "لوييس فليپه اسکولاري" به مرحله يک چهارم نهايي بود. فرانسه هم اسپانيا و برزيل، دو غول فوتبال دنيا را برد.
در نيمه نهايي دو گل وقت اضافي باعث شد ايتاليايي‌ها به فينال برسند. گروسو بار ديگر قهرمان ايتاليا بود که گل بسيار حياتي آنها را زد.
بازيکنان کهنه کار فرانسه که جور تصميمات عجيب و غريب "ريمون دومنک" سرمربي تيم را مي‌کشيدند، تيمشان را مقابل پرتغال به پيروزي رساندند. پنالتي زيدان براي برد آنها در اين بازي کافي بود.
** ايران در دور اول حذف شد
تيم ملي فوتبال ايران در اين جام با يک تساوي برابر آنگولا و دو شکست مقابل مکزيک و پرتغال از راهيابي به دور دوم باز ماند.
رکورد گلهاي تيم ملي کشورمان در جام 2006 دو گل زده در برابر شش گل خورده بود.
"برانکو ايوانکوويچ" سرمربي کروات تيم ملي بلافاصله پس از پايان جام جهاني از مربيگري ايران برکنار شد و جايش را به "امير قلعه نويي" داد.
بازي هاي علي دايي کاپيتان تيم ملي ايران و برترين گلزن ملي جهان در اين جام مورد انتقاد زياد اهالي فوتبال قرار گرفت، به طوري که دايي پس از اين جام براي هميشه از تيم ملي کنار رفت.
** زيدان ستاره اي که اخراج شد
در فينال تيم هاي فرانسه و ايتاليا به تساوي 1 بر 1 رسيدند و بازي به وقت اضافي کشيد. در اوج حساسيت، زيدان با سر به سينه "مارکو ماتراتزي" مدافع ايتاليا کوبيد تا در آخرين مسابقه رسمي خود با کارت قرمز مستقيم اخراج شود.
"ديويد ترزگه" يک پنالتي حساس را از دست داد و گروسو آخرين پنالتي ايتاليا را گل کرد تا تيمش قهرمان شود.
** تلخ و شيرين هاي جام
بعضي مي‌گويند فابيو گروسو مقابل استراليا خود را به زمين زد تا داور پنالتي بگيرد، اما اين مدافع کناري هر گاه که ايتاليا نياز به کمک داشت به داد اين تيم رسيده است.
ميروسلاو کلوزه پنج گل زد و بهترين گلزن جام شد تا آلماني‌ها به رتبه سوم برسند.
تيم "يورگن کلينزمن" در طول جام نمايش‌هايي ديدني و درخشاني داشت.
رونالدو هم با سه گل به بهترين گلزن تاريخ جام جهاني تبديل شد.
** به يادماندني ترين بازي ها
پرتغال و هلند بازي برگزيده جام را انجام دادند. اين ديدار تنها يک گل داشت که آن را مانيش براي پرتغال زد. داوري سخت‌گيرانه و رفتار خشن بازيکنان، بازي نامتعارفي را رقم زد که چهار کارت قرمز در پي داشت.
تساوي بين آمريکا و ايتاليا هم به دليل ضربه آرنج بسيار خشن دروسي به "برايان مک‌برايد" در يادها ماند.
فينال هم در حافظه همه طرفداران فوتبال باقي خواهد ماند. البته نه به دلايل معمول، بلکه به دليل تصوير ضربه سر زيدان به سينه ماتراتزي.
** بهترين گلزنان جام هيجدهم
ميروسلاو کلوزه (آلمان) 5 گل
هرنان کرسپو (آرژانتين) 3 گل
تيه ري هانري (فرانسه) 3 گل
لوکاس پودولسکي (آلمان) 3 گل
ماکسي رودريگز (آرژانتين) 3 گل
رونالدو (برزيل) 3 گل
فرناندو تورس (اسپانيا) 3 گل
داويد ويا (اسپانيا) 3 گل
زين‌الدين زيدان (فرانسه) 3 گل
** برترين هاي جام
قهرمان: ايتاليا
نايب قهرمان: فرانسه
سوم: آلمان
چهارم: پرتغال
** برنده توپ طلايي: زين الدين زيدان (فرانسه)
** برنده کفش طلايي: ميروسلاو کلوزه (آلمان)
** برنده جايزه ياشين براي بهترين دروازه بان: جيانلوييجي بوفون (ايتاليا)
** برنده جايزه بهترين بازيکن جوان: لوکاس پودولسکي (آلمان)
** برنده جايزه بازي جوانمردانه: اسپانيا و برزيل
** برنده جايزه بهترين بازي: پرتغال
** آيا مي دانيد؟
- يورگن کلينزمن سرمربي موفق تيم ملي آلمان که اين تيم را به مقام سوم جام جهاني 2006 رساند، به رغم تمايل مسوولان فوتبال آلمان در تمديد قرارداد وي، از همکاري با اين تيم صرف نظر کرد و استعفا داد و "يوآخيم لاو" دستيار وي مسووليت تيم ملي را برعهده گرفت.
- تيم‌هاي برزيل، آرژانتين، چک، اسپانيا و هلند به عنوان ناکامان اصلي جام جهاني لقب گرفتند. اين تيم‌ها که به عنوان مدعيان اصلي حضور در جمع چهار تيم و کسب عنوان قهرماني بودند، در عين ناباوري از دور مسابقات حذف شدند.
- رونالدينيو هافبک طراح و سرشناس برزيلي‌ها و بارسلونا، به خاطر عملکرد ضعيف خود در جام جهاني آلمان از هم ميهنان خود معذرت خواهي کرد.
گفتني است مردم برزيل و طرفداران اين تيم يکي از دلايل شکست تيم برزيل را کم‌کاري رونالدينيو در مسابقات عنوان کردند و وي را مورد انتقاد شديد قرار دادند.
- کاپ قهرماني جام جهاني 2006 که به تيم ملي ايتاليا رسيده بود، بعد از وارد شدن به خاک ايتاليا توسط بازيکنان تيم ملي ايتاليا به بيمارستان رفت تا بدين وسيله روحيه مضاعفي به "پسوتو" بازيکن اسبق تيم ملي ايتاليا و يوونتوس که در بستر بيماري به سر مي‌برد، بدهد.
- در مسابقات آلمان براي اولين بار سه تيم پرتغالي زبان يعني پرتغال، برزيل و آنگولا حضور داشتند. اين دوره همچنين اولين نيمه نهايي کاملا اروپايي را از سال 1982 به بعد رقم زد.
- ماکلله بازيکن 33 ساله اي که در سال 2004 از تيم ملي فرانسه خداحافظي کرده بود، در اوت 2005 بنا به دعوت سرمربي به اين تيم بازگشت و پس از کسب عنوان نايب قهرماني جام جهاني از فوتبال ملي براي بار دوم خداحافظي کرد.
- "مارچلو ليپي" سرمربي تيم ملي ايتاليا که توانست اين تيم را به مقام قهرماني جام جهاني برساند، از سمت خود استعفا داد.
- ريموند دومنک سرمربي فرانسه بعد از نايب قهرماني تيمش در سمت خود ابقاء شد و همچنان هدايت اين تيم را بر عهده دارد.
- بازيکنان تيم ملي فرانسه با شعار "با هم هستيم با هم مي‌ميريم" پا به مسابقه فينال جام جهاني 2006 گذاشته بودند تا بدين وسيله اتحاد خودشان را به رخ حريفان بکشند، اما شعار آنها چندان نتيجه بخش نبود و اين تيم در فينال شکست خورد.
- براي اولين بار از جام جهاني 1982 به بعد تمامي شش قاره جهان در اين مسابقات نماينده داشتند.
- اشنايگر هافبک ملي‌پوش آلماني، تنها کسي بود که توانست در اين مسابقات و در بازي رده‌بندي سه گل به ثمر برساند و نام خود را در ليست هت تريک‌هاي تاريخ جام جهاني ثبت کند.
- ميانگين سني بازيکنان تيم ملي فرانسه به قدري بالا بود که اين تيم را به عنوان تيم پيرمردها لقب دادند. تيم پيرمردها خوش شانس بود و در عين ناباوري با حضور در ديدار فينال و کسب مقام دوم به عنوان خوش شانس‌ترين تيم جام نيز شناخته شد.
- دروازه بان تيم ملي آنگولا نيز به عنوان تنها بازيکني شناخته شد که عضو هيچ باشگاهي نبود و تيم باشگاهي نداشت و در مقابل اسمش و در رديف نام باشگاه خط تيره کشيده شده بود.
- ريکاردو دروازه‌بان تيم ملي پرتغال توانست با مهار سه ضربه پنالتي متوالي در مدت 40 سال گذشته جام جهاني، نام خود را در ليست بهترين پنالتي‌گيران ثبت کند.
- کارلوس آلبرتو پري يرا سرمربي تيم ملي برزيل با حضور در نيمکت اين تيم براي دومين مرتبه بر روي نيمکت مربيگري يک تيم در جام جهاني نشست.
- کافو هافبک کهنه کار تيم ملي برزيل با سه دوره حضور در جام جهاني، نام خود را در جمع رکوردداران حضور در جام جهاني و با شش کارت زرد نيز در بين رکوردداران دريافت کارت زرد ثبت کرد.
- در جام هجدهم يک رکورد ديگر هم ثبت شد و آن دريافت 28 کارت قرمز توسط بازيکنان حاضر در اين جام بود. در دوره قبل نيز 22 کارت قرمز از سوي داوران به بازيکنان نشان داده شده بود.
- رونالدو بازيکن افسانه‌اي تيم ملي فوتبال برزيل با سه گلي که در اين جام زد، تعداد گلهاي زده خود را در جام جهاني به عدد 15 رساند و از اين حيث رکورددار جام‌هاي جهاني لقب گرفت.
- بوفون دروازه‌بان تيم ملي ايتاليا با درخشش در مسابقات 2006 عنوان بهترين دروازه‌بان اين رقابت‌ها را کسب کرد. در دوره قبل نيز "اوليور کان" از آلمان اين عنوان را کسب کرده بود.
- کلوزه مهاجم تيم ملي آلمان با به ثمر رساندن 5 گل در اين مسابقات آقاي گل شد. کلوزه در جام قبلي نيز 5 گل زده بود، اما رونالدوي برزيلي با به ثمر رساندن 8 گل در جام قبلي آقاي گل شده بود.
- زيدان اولين بازيکني که در فينال جام جهاني، با فوتبال ملي خداحافظي کرد، نام گرفت. وي در بازي خداحافظي خود در جام جهاني کارت قرمز گرفت و عنوان بهترين بازيکن جام جهاني را کسب کرد.
- "ساوو ميلوسويچ"، "فيليپ کوکو" و "لي وون جائه" صدمين بازي ملي خود را در جام جهاني 2006 بازي کردند، در حالي که "فابيو کاناوارو" در فينال اين جام به باشگاه صدتايي ها پيوست.
** ترکيب تيم ايتاليا، قهرمان جام جهاني 2006
دروازه بانان: جيانلوييجي بوفون، آنجلو پروتزي، مارکو آمليا
مدافعان: ماسيمو اودو، کريستيان زاکاردو، مارکو ماتراتزي، آندره آ بارزاگلي، الساندرو نستا، فابيو کاناوارو، جيانلوکا زامبروتا، فابيو گروسو
هافبک ها: مائورو کامورانزي، جنارو گتوسو، آندره آ پيرلو، سيمونه پروتا، دانيله دروسي، سيمونه بارونه، فرانچسکو توتي
مهاجمان: لوکا توني، آلبرتو جيلاردينو، فيليپو اينزاگي، الساندرو دل پيه رو، وينسنزو ياکوينتا
سرمربي: مارچلو ليپي
سه مرحله راي گيري انجام شد و در هر مرحله کشوري که کمترين راي را آورده بود، کنار رفت تا سرانجام آلمان با کسب بيشترين آرا نسبت به آفريقاي جنوبي، امتياز ميزباني را به دست آورد.
آلمان با وجود اين موفقيت در کسب ميزباني، گرفتار ماجراي ارتشائي شد که تا مرحله درخواست براي راي گيري مجدد پيش رفت.
در شب قبل از راي گيري، مجله تايتانيک چاپ آلمان با ارسال نامه هايي به نمايندگان فيفا به آنها پيشنهاد هدايايي در قبال راي آن ها کرده بود.
** چهارمين قهرماني ايتاليا
تيم هميشه مدعي ايتاليا با شکست فرانسه در ضربات پنالتي، به لطف تلاش تيمي و گلزني 10 بازيکنش، براي چهارمين بار جام قهرماني را به خانه برد. بازي فينال بعد از اين که با تساوي 1 بر 1 در وقت قانوني تمام شد، در ضربات پنالتي با نتيجه 5 بر 3 به سود لاجوردي پوشان خاتمه يافت.
البته آلمان هم زياد ناکام نماند و با گلهاي "ميروسلاو کلوزه" سوم شد تا مردم سراسر اين سرزمين را غرق در جشن و شادماني کنند. آلمان در رده بندي پرتغال را 3 بر 1 در هم کوبيد.
** جام جهاني 2006 در بين پر بيننده ترين جام ها
مسابقات جام جهاني 2006 را مي توان يکي از پر بيننده ترين جام ها دانست، به طوري که بازي فينال را 1/715 ميليون نفر در سراسر جهان تماشا کردند.
بنا بر اين جام هجدهم بعد از مسابقات 2002، 1994 و 1990، از نظر بينندگان تلويزيوني در رده چهارم قرار گرفت.
** 198 تيم در مقدماتي
در مرحله مقدماتي جام هجدهم که از سپتامبر 2003 آغاز شد، 198 تيم از شش قاره شرکت کردند و در پايان 31 تيم از جمله ايران جواز صعود به مرحله نهايي را به دست آورند تا در اين مرحله در کنار آلمان ميزبان به رقابت بپردازند.
آلمان به عنوان ميزبان به صورت خودکار صعود کرد و 31 سهميه باقي مانده بين قاره ها تقسيم شد.
براي اولين بار مدافع عنوان قهرماني نتوانست به صورت خودکار صعود کند. 13 تيم از اروپا، پنج تيم از آفريقا، چهار تيم از آمريکاي جنوبي، چهار تيم از آسيا و سه تيم از منطقه کونکاکاف به جام جهاني رسيدند.
همچنين دو سهميه باقي مانده نيز بعد از برگزاري ديدارهاي پلي آف بين نمايندگان آسيا و کونکاکاف و همچنين آمريکاي جنوبي و اقيانوسيه مشخص شد.
هشت تيم آنگولا، ساحل عاج، جمهوري چک، غنا، توگو، ترينداد و توباگو، اوکراين و صربستان و مونته نگرو براي اولين بار طعم حضور در جام جهاني را چشيدند. جمهوري چک و اوکراين براي اولين بار به عنوان يک کشور مستقل در مسابقات شرکت کردند در حالي که قبلا به عنوان بخشي از چکسلواکي و شوروي در جام جهاني بازي کرده بودند.
صربستان و مونته نگرو نيز در جام جهاني 1998 در قالب تيم ملي يوگسلاوي در جام جهاني حضور يافته بود.
** 64 بازي در 12 ورزشگاه در 12 شهر
مجموعاً 12 ورزشگاه در 12 شهر برلين، دورتموند، فرانکفورت، گلزن‌کرشن، هامبورگ، هانوفر، کايزرسلاترن، کلن، لايپزيگ، مونيخ، نورنبرگ، اشتوتگارت آلمان براي ميزباني جام جهاني انتخاب شده بودند.
** آلمان - کاستاريکا؛ پر گل ترين بازي افتتاحيه تاريخ جام جهاني
جام جهاني 2006 غرور ملي از دست رفته ژرمن ها را بازگرداند. آلمان در ديدار اول 4 بر 2 کاستاريکا را برد تا اين مسابقه پر گل‌ترين بازي افتتاحيه تاريخ جام‌هاي جهاني شود. ميزبان در نهايت با سه پيروزي به دور بعد راه يافت و اکوادور هم دوم شد. کاستاريکا در اين مرحله حتي يک امتياز کسب نکرد.
انگليس فاتح گروه دوم شد، اما آمار نشان نمي‌دهد آنها چقدر سختي کشيدند تا به اين موفقيت برسند. ترينيداد و توباگو با درخشش خود، انگليس را تا دقيقه 83 متوقف کرده بود، اما سرانجام "پيتر کراوچ" سانتر ديويد بکام را به گل تبديل کرد. سوئد هم از ياران "اسون گوران اريکسون" يک تساوي 2 بر 2 گرفت تا دوم شود.
آرژانتين و هلند هم خوش درخشيدند و هر دو بازي اول خود را بردند. نتيجه تساوي بدون گل آنها در روز پاياني نتيجه اي نيست که جذابيت اين مسابقه را نشان دهد. صربستان و مونته‌نگرو هم آخرين جام جهاني خود، پيش از تجزيه را تجربه کرد. آن ها يک شکست تحقيرآميز شش بر صفر مقابل آرژانتين را تجربه کردند و آخر شدند.
مکزيک يکي از دو تيمي بود که با چهار امتياز به دور بعد رسيد. پيروزي روز نخست مقابل ايران و تساوي بدون گل مقابل آنگولا براي آنها کافي بود. پرتغال در اين گروه به آساني صدرنشين شد.
صعود غنا از گروهي که شامل چک، ايتاليا و آمريکا بود، از شگفتي هاي اين جام است. آمريکايي‌ها که چهار سال قبل به يک چهارم نهايي رسيده بودند تنها يک امتياز کسب کردند که در بازي خشونت‌آميز مقابل ايتاليا حاصل شد.
"دانيله دروسي" به دليل خطا در اين بازي چهار جلسه محروم شد، اما ايتاليا در نهايت صدرنشيني گروه را به دست آورد.
استراليا که پس از 32 سال به جام جهاني برگشته بود تبديل به اولين تيم قاره اقيانوسيه شد که به دور دوم صعود کرده است. تساوي 2 بر 2 مقابل کرواسي در روز آخر براي صعود آن ها کافي بود.
در اين ديدار جنجالي، "گراهام پل" داور انگليسي سه بار به "يوسيپ سيمونيچ" کارت زرد نشان داد تا اين که سرانجام او را اخراج کند. برزيل در اين گروه سه برد به دست آورد و با تفاضل گل مثبت 6 به دور بعد رسيد.
اسپانيا جام را با در هم کوبيدن اوکراين با نتيجه 4 بر 0 آغاز کرد و با سه برد به دور بعد رسيد. اوکرايني‌ها توانستند شکست را فراموش کنند و با برد مقابل تونس و عربستان سعودي به مرحله حذفي راه يابند.
در دور دوم ايتاليا با يک پنالتي جنجالي که "فابيو گروسو" در آخرين ثانيه‌هاي بازي مقابل استراليا به دست آورد پيروز شد و سپس اوکراين را از پيش رو برداشت.
آلمان پس از برد مقابل سوئد، بازي پر تنشي مقابل آرژانتين انجام داد. "خوزه پکرمن" سرمربي آرژانتين پس از آن که تيمش 1 بر 0 پيش افتاد، "خوان رومن ريکلمه" را از بازي بيرون کشيد تا برتري شکننده‌اش را حفظ کند، اما ميروسلاو کلوزه 10 دقيقه مانده به پايان بازي گل زد و ميزبان در ضربات پنالتي پيروز شد.
پرتغال بهترين بازي تورنمنت را مقابل هلند در دور يک هشتم نهايي انجام داد و سپس انگليس را در يک چهارم نهايي در ضربات پنالتي برد.
اين دومين راهيابي متوالي تيم‌هاي "لوييس فليپه اسکولاري" به مرحله يک چهارم نهايي بود. فرانسه هم اسپانيا و برزيل، دو غول فوتبال دنيا را برد.
در نيمه نهايي دو گل وقت اضافي باعث شد ايتاليايي‌ها به فينال برسند. گروسو بار ديگر قهرمان ايتاليا بود که گل بسيار حياتي آنها را زد.
بازيکنان کهنه کار فرانسه که جور تصميمات عجيب و غريب "ريمون دومنک" سرمربي تيم را مي‌کشيدند، تيمشان را مقابل پرتغال به پيروزي رساندند. پنالتي زيدان براي برد آنها در اين بازي کافي بود.
** ايران در دور اول حذف شد
تيم ملي فوتبال ايران در اين جام با يک تساوي برابر آنگولا و دو شکست مقابل مکزيک و پرتغال از راهيابي به دور دوم باز ماند.
رکورد گلهاي تيم ملي کشورمان در جام 2006 دو گل زده در برابر شش گل خورده بود.
"برانکو ايوانکوويچ" سرمربي کروات تيم ملي بلافاصله پس از پايان جام جهاني از مربيگري ايران برکنار شد و جايش را به "امير قلعه نويي" داد.
بازي هاي علي دايي کاپيتان تيم ملي ايران و برترين گلزن ملي جهان در اين جام مورد انتقاد زياد اهالي فوتبال قرار گرفت، به طوري که دايي پس از اين جام براي هميشه از تيم ملي کنار رفت.
** زيدان ستاره اي که اخراج شد
در فينال تيم هاي فرانسه و ايتاليا به تساوي 1 بر 1 رسيدند و بازي به وقت اضافي کشيد. در اوج حساسيت، زيدان با سر به سينه "مارکو ماتراتزي" مدافع ايتاليا کوبيد تا در آخرين مسابقه رسمي خود با کارت قرمز مستقيم اخراج شود.
"ديويد ترزگه" يک پنالتي حساس را از دست داد و گروسو آخرين پنالتي ايتاليا را گل کرد تا تيمش قهرمان شود.
** تلخ و شيرين هاي جام
بعضي مي‌گويند فابيو گروسو مقابل استراليا خود را به زمين زد تا داور پنالتي بگيرد، اما اين مدافع کناري هر گاه که ايتاليا نياز به کمک داشت به داد اين تيم رسيده است.
ميروسلاو کلوزه پنج گل زد و بهترين گلزن جام شد تا آلماني‌ها به رتبه سوم برسند.
تيم "يورگن کلينزمن" در طول جام نمايش‌هايي ديدني و درخشاني داشت.
رونالدو هم با سه گل به بهترين گلزن تاريخ جام جهاني تبديل شد.
** به يادماندني ترين بازي ها
پرتغال و هلند بازي برگزيده جام را انجام دادند. اين ديدار تنها يک گل داشت که آن را مانيش براي پرتغال زد. داوري سخت‌گيرانه و رفتار خشن بازيکنان، بازي نامتعارفي را رقم زد که چهار کارت قرمز در پي داشت.
تساوي بين آمريکا و ايتاليا هم به دليل ضربه آرنج بسيار خشن دروسي به "برايان مک‌برايد" در يادها ماند.
فينال هم در حافظه همه طرفداران فوتبال باقي خواهد ماند. البته نه به دلايل معمول، بلکه به دليل تصوير ضربه سر زيدان به سينه ماتراتزي.
** بهترين گلزنان جام هيجدهم
ميروسلاو کلوزه (آلمان) 5 گل
هرنان کرسپو (آرژانتين) 3 گل
تيه ري هانري (فرانسه) 3 گل
لوکاس پودولسکي (آلمان) 3 گل
ماکسي رودريگز (آرژانتين) 3 گل
رونالدو (برزيل) 3 گل
فرناندو تورس (اسپانيا) 3 گل
داويد ويا (اسپانيا) 3 گل
زين‌الدين زيدان (فرانسه) 3 گل
** برترين هاي جام
قهرمان: ايتاليا
نايب قهرمان: فرانسه
سوم: آلمان
چهارم: پرتغال
** برنده توپ طلايي: زين الدين زيدان (فرانسه)
** برنده کفش طلايي: ميروسلاو کلوزه (آلمان)
** برنده جايزه ياشين براي بهترين دروازه بان: جيانلوييجي بوفون (ايتاليا)
** برنده جايزه بهترين بازيکن جوان: لوکاس پودولسکي (آلمان)
** برنده جايزه بازي جوانمردانه: اسپانيا و برزيل
** برنده جايزه بهترين بازي: پرتغال
** آيا مي دانيد؟
- يورگن کلينزمن سرمربي موفق تيم ملي آلمان که اين تيم را به مقام سوم جام جهاني 2006 رساند، به رغم تمايل مسوولان فوتبال آلمان در تمديد قرارداد وي، از همکاري با اين تيم صرف نظر کرد و استعفا داد و "يوآخيم لاو" دستيار وي مسووليت تيم ملي را برعهده گرفت.
- تيم‌هاي برزيل، آرژانتين، چک، اسپانيا و هلند به عنوان ناکامان اصلي جام جهاني لقب گرفتند. اين تيم‌ها که به عنوان مدعيان اصلي حضور در جمع چهار تيم و کسب عنوان قهرماني بودند، در عين ناباوري از دور مسابقات حذف شدند.
- رونالدينيو هافبک طراح و سرشناس برزيلي‌ها و بارسلونا، به خاطر عملکرد ضعيف خود در جام جهاني آلمان از هم ميهنان خود معذرت خواهي کرد.
گفتني است مردم برزيل و طرفداران اين تيم يکي از دلايل شکست تيم برزيل را کم‌کاري رونالدينيو در مسابقات عنوان کردند و وي را مورد انتقاد شديد قرار دادند.
- کاپ قهرماني جام جهاني 2006 که به تيم ملي ايتاليا رسيده بود، بعد از وارد شدن به خاک ايتاليا توسط بازيکنان تيم ملي ايتاليا به بيمارستان رفت تا بدين وسيله روحيه مضاعفي به "پسوتو" بازيکن اسبق تيم ملي ايتاليا و يوونتوس که در بستر بيماري به سر مي‌برد، بدهد.
- در مسابقات آلمان براي اولين بار سه تيم پرتغالي زبان يعني پرتغال، برزيل و آنگولا حضور داشتند. اين دوره همچنين اولين نيمه نهايي کاملا اروپايي را از سال 1982 به بعد رقم زد.
- ماکلله بازيکن 33 ساله اي که در سال 2004 از تيم ملي فرانسه خداحافظي کرده بود، در اوت 2005 بنا به دعوت سرمربي به اين تيم بازگشت و پس از کسب عنوان نايب قهرماني جام جهاني از فوتبال ملي براي بار دوم خداحافظي کرد.
- "مارچلو ليپي" سرمربي تيم ملي ايتاليا که توانست اين تيم را به مقام قهرماني جام جهاني برساند، از سمت خود استعفا داد.
- ريموند دومنک سرمربي فرانسه بعد از نايب قهرماني تيمش در سمت خود ابقاء شد و همچنان هدايت اين تيم را بر عهده دارد.
- بازيکنان تيم ملي فرانسه با شعار "با هم هستيم با هم مي‌ميريم" پا به مسابقه فينال جام جهاني 2006 گذاشته بودند تا بدين وسيله اتحاد خودشان را به رخ حريفان بکشند، اما شعار آنها چندان نتيجه بخش نبود و اين تيم در فينال شکست خورد.
- براي اولين بار از جام جهاني 1982 به بعد تمامي شش قاره جهان در اين مسابقات نماينده داشتند.
- اشنايگر هافبک ملي‌پوش آلماني، تنها کسي بود که توانست در اين مسابقات و در بازي رده‌بندي سه گل به ثمر برساند و نام خود را در ليست هت تريک‌هاي تاريخ جام جهاني ثبت کند.
- ميانگين سني بازيکنان تيم ملي فرانسه به قدري بالا بود که اين تيم را به عنوان تيم پيرمردها لقب دادند. تيم پيرمردها خوش شانس بود و در عين ناباوري با حضور در ديدار فينال و کسب مقام دوم به عنوان خوش شانس‌ترين تيم جام نيز شناخته شد.
- دروازه بان تيم ملي آنگولا نيز به عنوان تنها بازيکني شناخته شد که عضو هيچ باشگاهي نبود و تيم باشگاهي نداشت و در مقابل اسمش و در رديف نام باشگاه خط تيره کشيده شده بود.
- ريکاردو دروازه‌بان تيم ملي پرتغال توانست با مهار سه ضربه پنالتي متوالي در مدت 40 سال گذشته جام جهاني، نام خود را در ليست بهترين پنالتي‌گيران ثبت کند.
- کارلوس آلبرتو پري يرا سرمربي تيم ملي برزيل با حضور در نيمکت اين تيم براي دومين مرتبه بر روي نيمکت مربيگري يک تيم در جام جهاني نشست.
- کافو هافبک کهنه کار تيم ملي برزيل با سه دوره حضور در جام جهاني، نام خود را در جمع رکوردداران حضور در جام جهاني و با شش کارت زرد نيز در بين رکوردداران دريافت کارت زرد ثبت کرد.
- در جام هجدهم يک رکورد ديگر هم ثبت شد و آن دريافت 28 کارت قرمز توسط بازيکنان حاضر در اين جام بود. در دوره قبل نيز 22 کارت قرمز از سوي داوران به بازيکنان نشان داده شده بود.
- رونالدو بازيکن افسانه‌اي تيم ملي فوتبال برزيل با سه گلي که در اين جام زد، تعداد گلهاي زده خود را در جام جهاني به عدد 15 رساند و از اين حيث رکورددار جام‌هاي جهاني لقب گرفت.
- بوفون دروازه‌بان تيم ملي ايتاليا با درخشش در مسابقات 2006 عنوان بهترين دروازه‌بان اين رقابت‌ها را کسب کرد. در دوره قبل نيز "اوليور کان" از آلمان اين عنوان را کسب کرده بود.
- کلوزه مهاجم تيم ملي آلمان با به ثمر رساندن 5 گل در اين مسابقات آقاي گل شد. کلوزه در جام قبلي نيز 5 گل زده بود، اما رونالدوي برزيلي با به ثمر رساندن 8 گل در جام قبلي آقاي گل شده بود.
- زيدان اولين بازيکني که در فينال جام جهاني، با فوتبال ملي خداحافظي کرد، نام گرفت. وي در بازي خداحافظي خود در جام جهاني کارت قرمز گرفت و عنوان بهترين بازيکن جام جهاني را کسب کرد.
- "ساوو ميلوسويچ"، "فيليپ کوکو" و "لي وون جائه" صدمين بازي ملي خود را در جام جهاني 2006 بازي کردند، در حالي که "فابيو کاناوارو" در فينال اين جام به باشگاه صدتايي ها پيوست.
** ترکيب تيم ايتاليا، قهرمان جام جهاني 2006
دروازه بانان: جيانلوييجي بوفون، آنجلو پروتزي، مارکو آمليا
مدافعان: ماسيمو اودو، کريستيان زاکاردو، مارکو ماتراتزي، آندره آ بارزاگلي، الساندرو نستا، فابيو کاناوارو، جيانلوکا زامبروتا، فابيو گروسو
هافبک ها: مائورو کامورانزي، جنارو گتوسو، آندره آ پيرلو، سيمونه پروتا، دانيله دروسي، سيمونه بارونه، فرانچسکو توتي
مهاجمان: لوکا توني، آلبرتو جيلاردينو، فيليپو اينزاگي، الساندرو دل پيه رو، وينسنزو ياکوينتا
سرمربي: مارچلو ليپي
اخبار ویژه
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
