به گزارش سرویس ورزشی پایگاه 598، فدراسيون بين المللي فوتبال (فيفا) به چند دليل تصميم گرفت مسابقات فوتبال جام جهاني 1954 را به ميزباني سوئيس برگزار کند.
سوئيس از جمله کشورهايي بود که به علت بي طرفي در جنگ جهاني دوم، هيچگونه آسيبي نديد.
** پنجاهمين سالگرد تاسيس فيفا
همچنين سال 1954، در حقيقت پنجاهمين سالگرد تأسيس فيفا بود و از آنجايي که مقر فيفا در زوريخ سوئيس قرار داشت و از طرفي نامزد اروپايي ديگري براي برگزاري جام جهاني نبود، اين کشور به عنوان ميزبان جام جهاني پنجم برگزيده شد.
** تغيير در سيستم بازي ها
باز هم در مسابقات سال 1954 تغييراتي در سيستم بازيها داده شد. مسابقات اين دوره همانند دوره‌هاي اخير جام جهاني، به صورت گروهي در دور مقدماتي و تک حذفي در مرحله بعدي برگزار شد.
تيم‌ها در دور مقدماتي در گروه‌هاي چهارتايي تقسيم شدند که دو تيم نخست هر گروه به مرحله يک چهارم نهايي راه يافتند.
در اين دوره 38 کشور براي حضور در مسابقات مقدماتي ثبت نام کردند که تيم هاي آرژانتين و شوروي در ميان آنها نبودند. از قاره آسيا، ژاپن و کره جنوبي حضور داشتند که در دو بازي رفت و برگشت، کره جنوبي به عنوان نماينده آسيا انتخاب شد.
** کره جنوبي اولين آسيايي جام جهاني
کره جنوبي نخستين تيم آسيايي بود که در جام جهاني بازي مي‌کرد. اين تيم شش بار ديگر به جام جهاني راه يافت که از اين نظر در ميان ديگر تيم‌هاي آسيايي رکورددار است.
آلمان پس از پايان جنگ جهاني و جدايي دو بخش شرقي و غربي، اينبار با نام آلمان غربي به خانواده فيفا بازگشت و براي نخستين بار در جمع 16 تيم نهايي قرار گرفته بود.
در اين دوره قرار بر اين شد که اين 16 تيم در چهار گروه چهار تيمي قرار گيرند و هر تيم به قيد قرعه دو بازي در گروه برگزار نمايد و در نهايت هشت تيم به مرحله دوم (يک چهارم نهايي) صعود نمايند و مسابقات تا فينال به صورت حذفي پيش برود.
از اين رو پس از انتخاب 14 تيم دورنهايي به همراه اروگوئه قهرمان دوره پيش و سوئيس ميزبان بازيها که از حضور در دور انتخابي معاف بودند، مسابقات در پنجم ژانويه 1954 در برن قرعه کشي شد.
در ميان تيم هاي دور نهايي، مجارستان که از سال 1950 تا 1954 در 33 بازي بدون شکست مانده بود و در سال 1952 مدال طلاي المپيک هلسينکي را فتح کرده بود، اميد اول قهرماني به شمار مي رفت و پيش بيني مي شد که بدون دردسر به قهرماني برسد.
اين تيم با رهبري کاپيتانش فرانس پوشکاش و حضور جمعي از بازيکنان نخبه چون ساندرو کوچيس و بوژيک با قدرت تمام و شکست‌هاي سنگيني که بر تيم‌هاي کره جنوبي (0-9) و آلمان غربي (3-8) تحميل کرد، با زدن 17 گل در دو بازي به عنوان نخستين تيم از گروه خود صعود کرد.
کوچيس که در نوک حمله مجارستان بازي مي کرد در نهايت آقاي گل اين دوره شد.
اين تيم در مراحل بعدي با پيروزي بر برزيل و اروگوئه با اقتدار کامل به فينال راه يافت و در مقابل هم گروه دور مقدماتي‌اش آلمان غربي قرار گرفت.
** شکست ناباورانه مجارستان
همانطور که اروگوئه در کمال ناباوري برزيل را در جام 1950 مغلوب کرد، تيم آلمان غربي هم با شکست دادن جادوگران (لقب تيم مجارستان) فاتح جام جهاني شد.
دو تيم در بازي فينال مقابل هم قرار گرفتند و با اين که مجارستان 8 بر 3 در دور مقدماتي آلمان غربي را شکست داده بود، در بازي فينال با نتيجه 3 بر 2 مغلوب شد. بدين ترتيب آلمان غربي در نخستين تجربه حضورش در جام جهاني به عنوان قهرماني اين بازيها دست يافت.
اين تيم که از سال 1954 تا سال 1990 با عنوان آلمان غربي يا جمهوري فدرال آلمان بدون وقفه در جام جهاني شرکت داشت، در مجموع سه بار عنوان قهرماني جام جهاني را بدست آورد، اما از سال 1990 به بعد، پس از اتحاد آلمان شرقي و آلمان غربي اين دو تيم تحت عنوان تيم ملي آلمان پا به ميادين بين‌المللي گذاشتند.
در گروه اول جام جهاني 1954 تيم هاي برزيل، يوگسلاوي، فرانسه و مکزيک قرار داشتند. برزيل با شکست مکزيک و تساوي در برابر يوگسلاوي و يوگسلاوي هم با پيروزي در برابر فرانسه به مرحله دوم صعود کردند.
زيباترين بازيهاي مرحله اول، در گروه دوم انجام گرفت. در اين گروه، مجارستان با نتيجه 9 بر صفر، کره جنوبي را شکست داد و در ديدار دوم خود، موفق شد با نتيجه جالب 8 بر 3 بر آلمان غربي فايق آيد. از اين گروه تيم هاي مجارستان و آلمان غربي که ترکيه را مغلوب کرده بود، به مرحله بعد صعود کردند.
در گروه سوم، اتريش و اروگوئه تيم هاي چکسلواکي و اسکاتلند را شکست دادند تا هر دو با چهار امتياز به جمع تيم هاي يک چهارم نهايي بپيوندند.
در گروه چهارم، انگليس با تساوي در برابر بلژيک و پيروزي 3 بر صفر در مقابل سوئيس به عنوان تيم اول صعود کرد و سوئيس با شکست دوباره ايتاليا در بازي تکراري، جواز صعود دريافت کرد.
در مرحله يک چهارم نهايي، آلمان غربي تيم يوگسلاوي را 2 بر صفر مغلوب کرد. اتريش در پر گل ترين ديدار تاريخ جام هاي جهاني 7 بر 5 سوئيس را حذف کرد و اروگوئه هم بر تيم قدرتمند انگليس چيره شد تا به نيمه نهايي برسد.
** نبرد برن
اما زيباترين بازي اين مرحله، ديدار دو تيم مجارستان و برزيل بود که به علت خشونتهاي بي حدش به نبرد برن مشهور شد. در اين مسابقه، تيم مجارستان در نهايت به پيروزي 4 بر 2 دست يافت ولي درگيري بازيکنان دو تيم پس از بازي هم ادامه پيدا کرد و به رختکن هم کشيده شد و در نهايت با دخالت پليس خاتمه يافت.
در مرحله نيمه نهايي، تيم آلمان غربي که حالا در قواره يک مدعي بود، توانست اتريش را 6 بر يک مغلوب نمايد تا به همراه مجارستان که 4 بر 2 از سد اروگوئه گذشته بود، برگزار کننده ديدار نهايي جام باشد. در ديدار رده بندي اتريش، قهرمان دوره پيش را 3 بر يک شکست داد و در جاي سوم قرار گرفت.
مسابقه فينال در حضور 63800 تماشاگر در تاريخ چهارم ژوييه 1954 در برن برگزار شد. مجارستان، شروعي طوفاني داشت و در 8 دقيقه اول بازي به دو گل دست يافت. اما در ادامه، اين آلمانها بودند که در زير بارش شديد باران با به ثمر رساندن سه گل، فاتح جام ژول ريمه شدند تا جادوگران مجارستان، پس از 37 بازي بي شکست، طعم تلخ شکست را در حساسترين بازي تاريخ فوتبالشان بچشند.
آلمانها از اين بازي با نام "معجزه برن” (Wunder von Bern) ياد مي کنند.
** اسطوره هاي جام
- ساندور کوچيس (مجارستان، تولد 1929، مرگ 1979)
وي علاوه بر قهرماني در بازي هاي المپيک 1952 و نايب قهرماني جام جهاني در سال 1954، در جام جهاني 1954 با 11 گل به عنوان آقاي گلي رسيد و در سال هاي 1951، 1952 و 1954 به عنوان بهترين گلزن ليگ مجارستان انتخاب شد.
آقاي گل جام جهاني 1954 يکي از برترين مهاجمان تاريخ فوتبال جهان بود که در دوران بازي خود به علت گل هاي فراواني که با ضربه سر به ثمر رسانده بود، مشهور به "سر طلايي" شد.
کوچيس فوتبال خود را در سال 1949 با باشگاه فرانس واروش آغاز کرد و خيلي زود به تيم ملي راه يافت و در کنار پوشکاش، ژيبور، هيده گوتي و ... تيم جادويي ها را در دهه 50 تشکيل دادند که عصر طلايي فوتبال مجارستان را رقم زدند.
تيم ملي مجارستان با گلزني هاي او و پوشکاش به مدال طلاي المپيک 1952 رسيد و انگلستان را در سال 1953 در استاديوم ومبلي با نتيجه 6 بر 3 خورد کرد. کوچيس در جام جهاني 1954 طي چهار بازي 11 گل به ثمر رساند.
- فرانس پوشکاش (مجارستان، تولد 1927، مرگ 2006)
ظاهر نسبتاً چاق، چهار شانه و قد کوتاه او زياد به فوتباليست ها نمي خورد، اما علاقه اش به فوتبال باعث شد تا به سمت اين ورزش کشيده شود و پس از مدتي پا در عرصه فوتبال حرفه اي بگذارد.
او در تيم مجارستان که در فواصل سال هاي 1950 تا 1954 کاپيتان بود و در 85 بازي که براي اين تيم انجام داد موفق شد 84 گل به ثمر برساند.
وي تا مدت ها عنوان آقاي گلي جهان را يدک مي کشيد ولي پس از مدتي "علي دايي" توانست اين عنوان از آن خود کند و پوشکاش در مکان دوم قرار گرفت.
با اين حال پوشکاش با به ثمر رساندن بيش از 1500 گل در دوران فوتبال خود، برترين گلزن تاريخ فوتبال به شمار مي رود. پس از پوشکاش، پله با به ثمر رساندن بيش از 1200 گل در رتبه دوم جاي دارد.
نقطه اوج درخشش پوشکاش، جام جهاني 1954 بود. پوشکاش در آن مسابقات با درخششي فوق العاده تيم خود را به فينال رساند.
پوشکاش از چهره هاي ماندگار و فراموش نشدني فوتبال است و به عنوان ششمين بازيکن قرن جهان شناخته مي شود.
همچنين در سال 2002 ، ورزشگاه "تپ استاديون" در بوداپست را به احترامش به "فرانس پوشکاش" تغيير نام دادند.
فرانس پوشکاش در 17 نوامبر سال 2006 و پس از سالها مبارزه با بيماري سرطان در سن 79 سالگي در گذشت.
هم اکنون جايزه زننده زيباترين گل سال جهان به افتخار وي به نام "جايزه پوشکاش" ناميده مي شود.
- هلموت ران (آلمان غربي)
چهارمين بازيکن 10 گله تاريخ جام هاي جهاني هلموت ران است. او در دو جام جهاني 1954 و 1958 در تيم ملي آلمان غربي حضور داشت. نکته جالب اين که او 10 گل را در 9 مسابقه به ثمر رسانده است و رکورد جالبي را به دست آورده است.
گفته مي‌شود در فينال جام جهاني 1954 وقتي هلموت ران گل برتري آلمانها را مقابل مجارستان شکست ناپذير به ثمر رساند مدام فرياد مي‌زند: ”آغاز شد! آغاز شد!"
** آيا مي دانيد؟
تيم‌هاي ترکيه، کره جنوبي و اسکاتلند براي نخستين بار در اين بازيها حضور پيدا کردند.
در 26 بازي اين جام در مجموع 140 گل به ثمر رسيد که 27 گل از اين تعداد سهم مجارستان بود.
جام جهاني سوييس با 140 گلي که رد و بدل شد، پر گل‌ترين دوره اين مسابقات از ابتدا تا جام 1982 اسپانيا بود. با توجه به تعداد کمتر تيم‌ها و مسابقات ( 16 تيم و 26 بازي) نسبت به جام اسپانيا (24 تيم و 52 بازي)، مي‌توان اين جام را با متوسط 5.4 گل در هر بازي، پر گل‌ترين دوره تاريخ جام جهاني دانست.
خط حمله مجارستان به عنوان بهترين خط حمله شناخته شد و خط دفاع فرانسه به عنوان بهترين دفاع نام گرفت.
عنوان آقاي گل به ساندور کوچيس با 11 گل رسيد و جايزه بهترين بازيکن جام را به فرانس پوشکاش دادند.
اين آخرين دوره مسابقات بود که ژول ريمه، بنيانگذار جام جهاني در آن حضور داشت. ژول ريمه که 33 سال رياست فيفا را بر عهده داشت، دو سال بعد در سن 83 سالگي در گذشت.
کاپ قهرماني جام جهاني با شکلي متفاوت نسبت به شکل امروزي، تا سال 1970 جام ژول ريمه نام داشت که برزيل با قهرماني در سال 1970 به عنوان نخستين تيمي که سه بار جام ژول ريمه را بدست آورده، براي هميشه اين جام را به خانه برد.
- ترکيب بازيکنان تيم آلمان غربي قهرمان جام جهاني 1954: تورک، پوسي‌بال، کهل‌مه‌‌ير، اکل، ليبريش، ماي، ران، مورلاک، ا. والتر، اف. والتر، شافر
- برترين گلزنان جام:
کوچيس (مجارستان) 11 گل
مرلوک (آلمان غربي) 8 گل
پراسبت (اتريش) 6 گل
- تيم هاي شرکت کننده:
اتريش، آلمان غربي، بلژيک، انگلستان، فرانسه، مجارستان، ايتاليا، اسکاتلند، سوئيس، ترکيه، يوگوسلاوي، چک (اروپا)
برزيل، مکزيک، اروگوئه، شيلي (آمريکا)
کره جنوبي (آسيا)
سوئيس از جمله کشورهايي بود که به علت بي طرفي در جنگ جهاني دوم، هيچگونه آسيبي نديد.
** پنجاهمين سالگرد تاسيس فيفا
همچنين سال 1954، در حقيقت پنجاهمين سالگرد تأسيس فيفا بود و از آنجايي که مقر فيفا در زوريخ سوئيس قرار داشت و از طرفي نامزد اروپايي ديگري براي برگزاري جام جهاني نبود، اين کشور به عنوان ميزبان جام جهاني پنجم برگزيده شد.
** تغيير در سيستم بازي ها
باز هم در مسابقات سال 1954 تغييراتي در سيستم بازيها داده شد. مسابقات اين دوره همانند دوره‌هاي اخير جام جهاني، به صورت گروهي در دور مقدماتي و تک حذفي در مرحله بعدي برگزار شد.
تيم‌ها در دور مقدماتي در گروه‌هاي چهارتايي تقسيم شدند که دو تيم نخست هر گروه به مرحله يک چهارم نهايي راه يافتند.
در اين دوره 38 کشور براي حضور در مسابقات مقدماتي ثبت نام کردند که تيم هاي آرژانتين و شوروي در ميان آنها نبودند. از قاره آسيا، ژاپن و کره جنوبي حضور داشتند که در دو بازي رفت و برگشت، کره جنوبي به عنوان نماينده آسيا انتخاب شد.
** کره جنوبي اولين آسيايي جام جهاني
کره جنوبي نخستين تيم آسيايي بود که در جام جهاني بازي مي‌کرد. اين تيم شش بار ديگر به جام جهاني راه يافت که از اين نظر در ميان ديگر تيم‌هاي آسيايي رکورددار است.
آلمان پس از پايان جنگ جهاني و جدايي دو بخش شرقي و غربي، اينبار با نام آلمان غربي به خانواده فيفا بازگشت و براي نخستين بار در جمع 16 تيم نهايي قرار گرفته بود.
در اين دوره قرار بر اين شد که اين 16 تيم در چهار گروه چهار تيمي قرار گيرند و هر تيم به قيد قرعه دو بازي در گروه برگزار نمايد و در نهايت هشت تيم به مرحله دوم (يک چهارم نهايي) صعود نمايند و مسابقات تا فينال به صورت حذفي پيش برود.
از اين رو پس از انتخاب 14 تيم دورنهايي به همراه اروگوئه قهرمان دوره پيش و سوئيس ميزبان بازيها که از حضور در دور انتخابي معاف بودند، مسابقات در پنجم ژانويه 1954 در برن قرعه کشي شد.
در ميان تيم هاي دور نهايي، مجارستان که از سال 1950 تا 1954 در 33 بازي بدون شکست مانده بود و در سال 1952 مدال طلاي المپيک هلسينکي را فتح کرده بود، اميد اول قهرماني به شمار مي رفت و پيش بيني مي شد که بدون دردسر به قهرماني برسد.
اين تيم با رهبري کاپيتانش فرانس پوشکاش و حضور جمعي از بازيکنان نخبه چون ساندرو کوچيس و بوژيک با قدرت تمام و شکست‌هاي سنگيني که بر تيم‌هاي کره جنوبي (0-9) و آلمان غربي (3-8) تحميل کرد، با زدن 17 گل در دو بازي به عنوان نخستين تيم از گروه خود صعود کرد.
کوچيس که در نوک حمله مجارستان بازي مي کرد در نهايت آقاي گل اين دوره شد.
اين تيم در مراحل بعدي با پيروزي بر برزيل و اروگوئه با اقتدار کامل به فينال راه يافت و در مقابل هم گروه دور مقدماتي‌اش آلمان غربي قرار گرفت.
** شکست ناباورانه مجارستان
همانطور که اروگوئه در کمال ناباوري برزيل را در جام 1950 مغلوب کرد، تيم آلمان غربي هم با شکست دادن جادوگران (لقب تيم مجارستان) فاتح جام جهاني شد.
دو تيم در بازي فينال مقابل هم قرار گرفتند و با اين که مجارستان 8 بر 3 در دور مقدماتي آلمان غربي را شکست داده بود، در بازي فينال با نتيجه 3 بر 2 مغلوب شد. بدين ترتيب آلمان غربي در نخستين تجربه حضورش در جام جهاني به عنوان قهرماني اين بازيها دست يافت.
اين تيم که از سال 1954 تا سال 1990 با عنوان آلمان غربي يا جمهوري فدرال آلمان بدون وقفه در جام جهاني شرکت داشت، در مجموع سه بار عنوان قهرماني جام جهاني را بدست آورد، اما از سال 1990 به بعد، پس از اتحاد آلمان شرقي و آلمان غربي اين دو تيم تحت عنوان تيم ملي آلمان پا به ميادين بين‌المللي گذاشتند.
در گروه اول جام جهاني 1954 تيم هاي برزيل، يوگسلاوي، فرانسه و مکزيک قرار داشتند. برزيل با شکست مکزيک و تساوي در برابر يوگسلاوي و يوگسلاوي هم با پيروزي در برابر فرانسه به مرحله دوم صعود کردند.
زيباترين بازيهاي مرحله اول، در گروه دوم انجام گرفت. در اين گروه، مجارستان با نتيجه 9 بر صفر، کره جنوبي را شکست داد و در ديدار دوم خود، موفق شد با نتيجه جالب 8 بر 3 بر آلمان غربي فايق آيد. از اين گروه تيم هاي مجارستان و آلمان غربي که ترکيه را مغلوب کرده بود، به مرحله بعد صعود کردند.
در گروه سوم، اتريش و اروگوئه تيم هاي چکسلواکي و اسکاتلند را شکست دادند تا هر دو با چهار امتياز به جمع تيم هاي يک چهارم نهايي بپيوندند.
در گروه چهارم، انگليس با تساوي در برابر بلژيک و پيروزي 3 بر صفر در مقابل سوئيس به عنوان تيم اول صعود کرد و سوئيس با شکست دوباره ايتاليا در بازي تکراري، جواز صعود دريافت کرد.
در مرحله يک چهارم نهايي، آلمان غربي تيم يوگسلاوي را 2 بر صفر مغلوب کرد. اتريش در پر گل ترين ديدار تاريخ جام هاي جهاني 7 بر 5 سوئيس را حذف کرد و اروگوئه هم بر تيم قدرتمند انگليس چيره شد تا به نيمه نهايي برسد.
** نبرد برن
اما زيباترين بازي اين مرحله، ديدار دو تيم مجارستان و برزيل بود که به علت خشونتهاي بي حدش به نبرد برن مشهور شد. در اين مسابقه، تيم مجارستان در نهايت به پيروزي 4 بر 2 دست يافت ولي درگيري بازيکنان دو تيم پس از بازي هم ادامه پيدا کرد و به رختکن هم کشيده شد و در نهايت با دخالت پليس خاتمه يافت.
در مرحله نيمه نهايي، تيم آلمان غربي که حالا در قواره يک مدعي بود، توانست اتريش را 6 بر يک مغلوب نمايد تا به همراه مجارستان که 4 بر 2 از سد اروگوئه گذشته بود، برگزار کننده ديدار نهايي جام باشد. در ديدار رده بندي اتريش، قهرمان دوره پيش را 3 بر يک شکست داد و در جاي سوم قرار گرفت.
مسابقه فينال در حضور 63800 تماشاگر در تاريخ چهارم ژوييه 1954 در برن برگزار شد. مجارستان، شروعي طوفاني داشت و در 8 دقيقه اول بازي به دو گل دست يافت. اما در ادامه، اين آلمانها بودند که در زير بارش شديد باران با به ثمر رساندن سه گل، فاتح جام ژول ريمه شدند تا جادوگران مجارستان، پس از 37 بازي بي شکست، طعم تلخ شکست را در حساسترين بازي تاريخ فوتبالشان بچشند.
آلمانها از اين بازي با نام "معجزه برن” (Wunder von Bern) ياد مي کنند.
** اسطوره هاي جام
- ساندور کوچيس (مجارستان، تولد 1929، مرگ 1979)
وي علاوه بر قهرماني در بازي هاي المپيک 1952 و نايب قهرماني جام جهاني در سال 1954، در جام جهاني 1954 با 11 گل به عنوان آقاي گلي رسيد و در سال هاي 1951، 1952 و 1954 به عنوان بهترين گلزن ليگ مجارستان انتخاب شد.
آقاي گل جام جهاني 1954 يکي از برترين مهاجمان تاريخ فوتبال جهان بود که در دوران بازي خود به علت گل هاي فراواني که با ضربه سر به ثمر رسانده بود، مشهور به "سر طلايي" شد.
کوچيس فوتبال خود را در سال 1949 با باشگاه فرانس واروش آغاز کرد و خيلي زود به تيم ملي راه يافت و در کنار پوشکاش، ژيبور، هيده گوتي و ... تيم جادويي ها را در دهه 50 تشکيل دادند که عصر طلايي فوتبال مجارستان را رقم زدند.
تيم ملي مجارستان با گلزني هاي او و پوشکاش به مدال طلاي المپيک 1952 رسيد و انگلستان را در سال 1953 در استاديوم ومبلي با نتيجه 6 بر 3 خورد کرد. کوچيس در جام جهاني 1954 طي چهار بازي 11 گل به ثمر رساند.
- فرانس پوشکاش (مجارستان، تولد 1927، مرگ 2006)
ظاهر نسبتاً چاق، چهار شانه و قد کوتاه او زياد به فوتباليست ها نمي خورد، اما علاقه اش به فوتبال باعث شد تا به سمت اين ورزش کشيده شود و پس از مدتي پا در عرصه فوتبال حرفه اي بگذارد.
او در تيم مجارستان که در فواصل سال هاي 1950 تا 1954 کاپيتان بود و در 85 بازي که براي اين تيم انجام داد موفق شد 84 گل به ثمر برساند.
وي تا مدت ها عنوان آقاي گلي جهان را يدک مي کشيد ولي پس از مدتي "علي دايي" توانست اين عنوان از آن خود کند و پوشکاش در مکان دوم قرار گرفت.
با اين حال پوشکاش با به ثمر رساندن بيش از 1500 گل در دوران فوتبال خود، برترين گلزن تاريخ فوتبال به شمار مي رود. پس از پوشکاش، پله با به ثمر رساندن بيش از 1200 گل در رتبه دوم جاي دارد.
نقطه اوج درخشش پوشکاش، جام جهاني 1954 بود. پوشکاش در آن مسابقات با درخششي فوق العاده تيم خود را به فينال رساند.
پوشکاش از چهره هاي ماندگار و فراموش نشدني فوتبال است و به عنوان ششمين بازيکن قرن جهان شناخته مي شود.
همچنين در سال 2002 ، ورزشگاه "تپ استاديون" در بوداپست را به احترامش به "فرانس پوشکاش" تغيير نام دادند.
فرانس پوشکاش در 17 نوامبر سال 2006 و پس از سالها مبارزه با بيماري سرطان در سن 79 سالگي در گذشت.
هم اکنون جايزه زننده زيباترين گل سال جهان به افتخار وي به نام "جايزه پوشکاش" ناميده مي شود.
- هلموت ران (آلمان غربي)
چهارمين بازيکن 10 گله تاريخ جام هاي جهاني هلموت ران است. او در دو جام جهاني 1954 و 1958 در تيم ملي آلمان غربي حضور داشت. نکته جالب اين که او 10 گل را در 9 مسابقه به ثمر رسانده است و رکورد جالبي را به دست آورده است.
گفته مي‌شود در فينال جام جهاني 1954 وقتي هلموت ران گل برتري آلمانها را مقابل مجارستان شکست ناپذير به ثمر رساند مدام فرياد مي‌زند: ”آغاز شد! آغاز شد!"
** آيا مي دانيد؟
تيم‌هاي ترکيه، کره جنوبي و اسکاتلند براي نخستين بار در اين بازيها حضور پيدا کردند.
در 26 بازي اين جام در مجموع 140 گل به ثمر رسيد که 27 گل از اين تعداد سهم مجارستان بود.
جام جهاني سوييس با 140 گلي که رد و بدل شد، پر گل‌ترين دوره اين مسابقات از ابتدا تا جام 1982 اسپانيا بود. با توجه به تعداد کمتر تيم‌ها و مسابقات ( 16 تيم و 26 بازي) نسبت به جام اسپانيا (24 تيم و 52 بازي)، مي‌توان اين جام را با متوسط 5.4 گل در هر بازي، پر گل‌ترين دوره تاريخ جام جهاني دانست.
خط حمله مجارستان به عنوان بهترين خط حمله شناخته شد و خط دفاع فرانسه به عنوان بهترين دفاع نام گرفت.
عنوان آقاي گل به ساندور کوچيس با 11 گل رسيد و جايزه بهترين بازيکن جام را به فرانس پوشکاش دادند.
اين آخرين دوره مسابقات بود که ژول ريمه، بنيانگذار جام جهاني در آن حضور داشت. ژول ريمه که 33 سال رياست فيفا را بر عهده داشت، دو سال بعد در سن 83 سالگي در گذشت.
کاپ قهرماني جام جهاني با شکلي متفاوت نسبت به شکل امروزي، تا سال 1970 جام ژول ريمه نام داشت که برزيل با قهرماني در سال 1970 به عنوان نخستين تيمي که سه بار جام ژول ريمه را بدست آورده، براي هميشه اين جام را به خانه برد.
- ترکيب بازيکنان تيم آلمان غربي قهرمان جام جهاني 1954: تورک، پوسي‌بال، کهل‌مه‌‌ير، اکل، ليبريش، ماي، ران، مورلاک، ا. والتر، اف. والتر، شافر
- برترين گلزنان جام:
کوچيس (مجارستان) 11 گل
مرلوک (آلمان غربي) 8 گل
پراسبت (اتريش) 6 گل
- تيم هاي شرکت کننده:
اتريش، آلمان غربي، بلژيک، انگلستان، فرانسه، مجارستان، ايتاليا، اسکاتلند، سوئيس، ترکيه، يوگوسلاوي، چک (اروپا)
برزيل، مکزيک، اروگوئه، شيلي (آمريکا)
کره جنوبي (آسيا)
اخبار ویژه
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
