به گزارش سرویس ورزشی پایگاه 598، دومين دوره مسابقات فوتبال جام جهاني در سال هاي 1934 و به ميزباني کشور ايتاليا برگزار شد.
کشور ايتاليا که يکي از نامزدهاي ناکام کسب امتياز ميزباني نخستين دوره مسابقات جام جهاني سال 1930 بود، براي برگزاري دومين دوره اين پيکارها در سال 1934 توسط فدراسيون بين المللي فوتبال /فيفا/ انتخاب شد.
انتخاب ايتاليا، دو کشور آرژانتين و برزيل را با توجه به انجام سفر 13 هزار کيلومتري براي انجام تنها يک ديدار در مرحله نخست، از خواب و خيال خارج کرد.
اين رقابت ها از 27 مه تا 10 ژوئن سال 34 برگزار شد و از کيفيت بهتري نسبت به دوره قبل برخوردار بود.
به تلافي دوره قبل مسابقات که بسياري از تيم هاي اروپايي از شرکت در آن انصراف دادند، اين بار چندين تيم آمريکاي جنوبي مثل آرژانتين و برزيل تيم ذخيره خود را راهي اروپا کردند و اروگوئه حتي حاضر نشد از قهرماني خود دفاع کند.
دومين دوره جام جهاني، شايد سياسي ترين دوره آن از زمان برگزاري تاکنون باشد. جام جهاني 1934 درحالي در ايتاليا برگزار گرديد که دولت فاشيستي "بنيتو موسوليني" ديکتاتور ايتاليايي بر مسند قدرت بود و تلاش مي کرد با استفاده از محبوبيت ورزش فوتبال در بين مردم و شکوه و ارزش جام جهاني در دنيا، به تبليغ افکار خود و همفکرانش در حزب فاشيست ايتاليا بپردازد.
اروگوئه قهرمان دوره قبل در اعتراض به اين رژيم، در اين دوره شرکت نکرد و برزيل و آرژانتين هم بهترين نفرات خود را به دليل ترس از شرايط حاکم بر ايتاليا در خانه نگهداشتند.
در جام دوم، برخلاف جام 1930 که 13 کشور براي حضور در آن ابراز علاقمندي کرده بودند، 32 کشور به فيفا اعلام آمادگي کردن، اما از آنجا که بايد جام با 16 تيم برگزار مي شد، فيفا تصميم گرفت که ديدارهاي انتخابي برگزار نمايد تا 16 تيم به مرحله نهايي جام راه يابند. از نکات جالب توجه حضور تيم ميزبان در ديدار انتخابي بود که البته تيم ايتاليا موفق شد با شکست 4 بر صفر تيم يونان در شهر ميلان به دور نهايي صعود نمايد.
چند سال قبل از شروع جام جهاني 1934، يک روزنامه نگار به نام "ويتويوپوزو" استخدام شد تا برنامه اي جهت رساندن ايتاليا به مقام قهرماني تدوين کند و خود مربيگري تيم را تقبل نمايد. هرچند پوزو با برنامه اي دقيق تيم ايتاليا را به پيش مي راند و حتي از چهار بازيکن آرژانتين الاصل هم در تيم خود سود مي جست، ولي بي شک اگر حمايت هاي آشکار داوران نبود، شايد ايتاليا نمي توانست جام جهاني را در خانه نگهدارد.
به هرجهت مسابقات، با ديدار ايتاليا و ايالات متحده در شهر رم و با حضور موسوليني آغاز گرديد. در اين ديدار تيم ميزبان با نتيجه خرد کننده 7 بر 1 به پيروزي رسيد. در دور اول علاوه بر ايتاليا، تيم آلمان با شکست 5 بر 2 بلژيک، اتريش با پيروزي 3 بر 2 بر فرانسه، اسپانيا با غلبه بر برزيل با نتيجه 3 بر 1 و سوئد، مجارستان، سوئيس و چکسلواکي با برتري در برابر آرژانتين، مصر، هلند و روماني، قدم به يک چهارم نهايي نهادند.
کاملا قابل پيش بيني بود که فقط تيم هاي اروپايي به مرحله يک چهارم نهايي رقابت هاي سال 34 راه يابند. نبرد تيم ها در شهر فلورانس به اوج خود رسيد که هر چند با حمايت داور ايتاليايي همراه بود، ولي با درخشش ريکاردوزامورا دروازه بان اسپانيا در پايان وقت اضافي با نتيجه يک بر يک به پايان رسيد.
در آن گرماي طاقت فرسا، خط دفاع تيم اسپانيا با شجاعت تمام مقابل تيم سخت و کوبنده آتزوري ايستادگي کرد تا مسابقه در وقت اضافه 1 - 1 تمام شود. روز بعد مسابقه تکرار شد و هر دو مربي نيروهاي تازه نفس را به خدمت گرفتند چنانکه تيم ايتاليا پنج بازيکن جديد و اسپانيا هفت بازيکن تازه را به ميدان فرستاد اما بازيکن بعد از بازيکن بود که از فرط خستگي بر زمين مي افتاد.
از بخت خوب هواداران ميزبان، جوزپه مئاتزا تنها گل مسابقه را به ثمر رساند. دو روز بعد همين سناريو در شهر ميلان مقابل اتريش تکرار شد. در زمين ورزشگاه سن سيرو که با وزش توفان و باران سيل آسا به باتلاق بيشتر شبيه بود، بازهم مئاتزا (که چهارمين بازي خود را در طول يک هفته انجام مي داد)، گل پيروزي بخش تيمش را به ثمر رساند تا لاجوردي پوشان ايتاليا به فينال راه يابند.
حريف ايتاليا در اين مرحله چکسلواکي بود که با برتري 3 بر 1 در برابر آلمان به ديدار پاياني راه يافته بود. روز يکشنبه 10 ژوئن تمام ايتاليا نفس خود را در سينه حبس کرده بود. هنوز 20 دقيقه به پايان مانده بود که پوک، بازيکن جناح چپ تيم چکسلواکي، ميهمان را جلو انداخت. تمام ورزشگاه در سکوت فرو رفته بود. تنها چند دقيقه از وقت باقي مانده بود که بازيکن ايتاليايي آرژانتيني ميزبان به نام "اورسي" نتيجه را مساوي کرد تا مسابقه در وقت اضافه پيگيري شود.
مصدوم شدن مئاتزا در اين هنگام ناخوشايندترين اتفاق ممکن براي ايتاليا بود اما او به اندازه اي که بتواند در ادامه بازي پاس گل را به هم تيمي اش چياويو دهد، توان داشت و به زمين بازگشت.
آتزوري ها چنان بازي سرسختانه و فوتبال زيبايي را به نمايش گذاشتند که قهرماني کاملا برازنده شان بود.
در ديدار رده بندي هم تيم آلمان با پيروزي 3 بر 2 در مقابل اتريش به مقام سوم رسيد.
** تيم هاي برتر جام جهاني 1934
قهرمان: ايتاليا
دوم: چکسلواکي
سوم: آلمان
چهارم: اتريش
** برندگان توپ طلايي آديداس: اولدريش نجدلي از چکسلواکي، ادموند کونن از آلمان و آنجلو چياويو از ايتاليا، هر يک 4 گل
** اسطوره هاي جام جهاني 1934
- جيامپيرو کومبي (ايتاليا: متولد 1902 ، وفات 1956)
کومبي بهترين دروازه بان تاريخ فوتبال ايتاليا شناخته مي شود. مصدوميت "کرسولي" زمينه بازگشت او به تيم ايتاليا و انجام چهل و هفتمين بازي ملي اش را فراهم کرد.
راه دادن هفت توپ به دروازه در ديدار با مجارستان در سال 1924 شروع بسيار بدي بود که موجب شد "ويتوريو پوزو" سرمربي تيم او را براي بازي هاي المپيک همان سال در آنتورپ انتخاب نکند. کومبي سال بعد دوباره موقعيت خود را احيا کرد تا ايتاليا با هفت گل فرانسه را مغلوب کرده و البته جا پاي او را در المپيک 1928 پاريس محکم کند.
او پنج بار با يوونتوس قهرمان سري آ ايتاليا شد و بعد از جام جهاني 1934 از فوتبال خداحافظي کرد.
- آنجلو چياويو (ايتاليا، متولد 1905 ، وفات 1990)
زننده گل پيروزي بخش ايتاليا در وقت اضافه ديدار فينال جام جهاني 1934 مقابل چکسلواکي.
پوزو قبل از مسابقه به چياويو دستور داده بود هر دو - سه دقيقه جاي خود را با "گوآيتا" هافبک راست تيم عوض کند در نتيجه همين تاکتيک، چياويو پاس گوآيتا را به گل تبديل کرد. پلانيکا دروازه بان چک توپ را با دستهايش لمس کرد اما شوت چياويو قوي تر از آن بود که متوقف شود.
وي در 21 بازي ملي 15 گل به ثمررساند و بعد از جام 1934، در اوج از فوتبال خداحافظي کرد.
در سالهاي 1925 ، 29 و 36 همراه با بولونا قهرمان ليگ ايتاليا شد.
- ريکاردو زامورا (اسپانيا متولد 1901 ، وفات 1978)
زامورا مشهور به "ال ديوينو" عضو کليدي فوتبال اسپانيا بود. وي اولين بازي ملي را در المپيک سال 1920 انجام داد و 69 بار درون دروازه اسپانيا ايستاد. او قامت بلندي نداشت اما فضاي دروازه را به خوبي پوشش مي داد و مهارت زيادي در پيش بيني حرکت حريف داشت.
وي موتور محرک تيم اسپانيا در کسب پيروزي مقابل ايتاليا در مرحله يک چهارم نهايي بود. وقتي ايتاليا 1 - 1 مساوي کرد، مصدوم شد و نتوانست در بازي برگشت از شکست تيمش جلوگيري کند.
مهيج ترين بازي او در ورزشگاه هايبري لندن در سال 1931 مقابل انگليس بود که به عنوان بهترين دروازه بان جهان، هفت گل دريافت کرد.
** گلزنان جام جهاني 1934 :
اولدريخ نجدلي، چک 5 گل
آنجلو چياويو، ايتاليا 4
ادموند کونن، آلمان 4
** خواندني ها
- ديدار فينال جام جهاني 1934 ميان ايتاليا و چکسلواکي، رويارويي دو تن از بهترين دروازه بان هاي تاريخ فوتبال به نام جيان پيرو کومبي و فرانتيسک پلانيکا بود. دروازه هر دو در وقت قانوني تنها يک بار گشوده شد اما ايتاليا در وقت اضافه توانست 2- 1 پيروز شود.
- ديدار پاياني در شهر رم و در حضور 72 هزار تماشاگر برگزار شد. دوچه (لقب موسوليني) به خاطر روحيه بخشيدن به تيم ايتاليا، در ورزشگاه حضور يافت اما گل اول بازي در دقيقه 25 توسط پوک مهاجم چکسلواکي به ثمر رسيد. اين گل خشم تماشاگران ايتاليايي را برانگيخت، بطوري که تعدادي از آنها به يکي از بازيکنان چک حمله ور شدند و او را با تور سيمي بستند. اين غائله با دخالت پليس ايتاليا به پايان رسيد. در دقيقه 33، اورسي از ايتاليا بازي را به تساوي کشاند تا خشم تماشاگران هم فرونشيند. بازي در وقت قانوني با همين نتيجه به پايان رسيد تا با صحبت هاي انگيزه بخش پوزو در رختکن، تيم ايتاليا وقت اضافه را بسيار هجومي آغاز نمايد. حمله هاي تيم ايتاليا سرانجام به بار نشست و چياويو از ايتاليا با به ثمر رساندن گل پيروزي باعث پيروزي و فتح جام شود.
- مسابقات جام جهاني 1934 در هشت شهر ايتاليا شامل رم، ناپل، ميلان، تورين، فلورانس، بولونا، جنوا و تريسته برگزار شد.
- در اين دوره تصميم گرفته شد که مسابقه بعد از تساوي در وقت قانوني، در وقت اضافه پيگيري شود و اگر باز هم مساوي شد، بازي تکرار شود.
- چياويو اولين بازيکن اروپايي است که سه گل در يک مسابقه زد تا ايتاليا 7 - 1 آمريکا را شکست دهد.
- بليس از تيم آرژانتين اولين گل اين جام را زد.
- مصر اولين تيم آفريقايي بود که در جام جهاني شرکت کرد. فوزي دو گل مصر را مقابل مجارستان در شهر ناپل به ثمررساند اما، نتوانست مانع از شکست 4 - 2 تيمش شود.
- اولين مسابقه جام جهاني که به وقت اضافه کشيده شد، بين اتريش و فرانسه بود. اتريش تحت مربيگري "هوگو ميسل" سرانجام 3 - 2 پيروز شد اما در نيمه نهايي 1 - 0 به ايتاليا باخت.
- کاپيتان دو تيم ايتاليا و چک در ديدار فينال، دروازه بان ها بودند.
** اسامي بازيکنان تيم قهرمان - ايتاليا
دروازه بانان : جوزپه کاوانا، گيامپرو کومبي، گويدو مساتي
مدافعان: لوييجي آلماندي، ارالدو مونزگليو، ويرجينيو روسه تا، ماريو وارگلين
هافبک ها: پيترو آرکاري، لوييجي برتوليني، اومبرتو کاليگاريس، ماريو کاستلاتزي، آتيليو فراريس، لوييز مونتي، ماريو پيتزيولو
مهاجمان: فليسي پلاسيدو بورل، آتيليو اماريا، جيوواني فراري، انريکه گوآيتا، آنفيلوگينو گوآريسي، جوزپه مه آتزا، رايموندو اورسي، آنجلو چياويو
سرمربي: ويتوريو پوزو
کشور ايتاليا که يکي از نامزدهاي ناکام کسب امتياز ميزباني نخستين دوره مسابقات جام جهاني سال 1930 بود، براي برگزاري دومين دوره اين پيکارها در سال 1934 توسط فدراسيون بين المللي فوتبال /فيفا/ انتخاب شد.
انتخاب ايتاليا، دو کشور آرژانتين و برزيل را با توجه به انجام سفر 13 هزار کيلومتري براي انجام تنها يک ديدار در مرحله نخست، از خواب و خيال خارج کرد.
اين رقابت ها از 27 مه تا 10 ژوئن سال 34 برگزار شد و از کيفيت بهتري نسبت به دوره قبل برخوردار بود.
به تلافي دوره قبل مسابقات که بسياري از تيم هاي اروپايي از شرکت در آن انصراف دادند، اين بار چندين تيم آمريکاي جنوبي مثل آرژانتين و برزيل تيم ذخيره خود را راهي اروپا کردند و اروگوئه حتي حاضر نشد از قهرماني خود دفاع کند.
دومين دوره جام جهاني، شايد سياسي ترين دوره آن از زمان برگزاري تاکنون باشد. جام جهاني 1934 درحالي در ايتاليا برگزار گرديد که دولت فاشيستي "بنيتو موسوليني" ديکتاتور ايتاليايي بر مسند قدرت بود و تلاش مي کرد با استفاده از محبوبيت ورزش فوتبال در بين مردم و شکوه و ارزش جام جهاني در دنيا، به تبليغ افکار خود و همفکرانش در حزب فاشيست ايتاليا بپردازد.
اروگوئه قهرمان دوره قبل در اعتراض به اين رژيم، در اين دوره شرکت نکرد و برزيل و آرژانتين هم بهترين نفرات خود را به دليل ترس از شرايط حاکم بر ايتاليا در خانه نگهداشتند.
در جام دوم، برخلاف جام 1930 که 13 کشور براي حضور در آن ابراز علاقمندي کرده بودند، 32 کشور به فيفا اعلام آمادگي کردن، اما از آنجا که بايد جام با 16 تيم برگزار مي شد، فيفا تصميم گرفت که ديدارهاي انتخابي برگزار نمايد تا 16 تيم به مرحله نهايي جام راه يابند. از نکات جالب توجه حضور تيم ميزبان در ديدار انتخابي بود که البته تيم ايتاليا موفق شد با شکست 4 بر صفر تيم يونان در شهر ميلان به دور نهايي صعود نمايد.
چند سال قبل از شروع جام جهاني 1934، يک روزنامه نگار به نام "ويتويوپوزو" استخدام شد تا برنامه اي جهت رساندن ايتاليا به مقام قهرماني تدوين کند و خود مربيگري تيم را تقبل نمايد. هرچند پوزو با برنامه اي دقيق تيم ايتاليا را به پيش مي راند و حتي از چهار بازيکن آرژانتين الاصل هم در تيم خود سود مي جست، ولي بي شک اگر حمايت هاي آشکار داوران نبود، شايد ايتاليا نمي توانست جام جهاني را در خانه نگهدارد.
به هرجهت مسابقات، با ديدار ايتاليا و ايالات متحده در شهر رم و با حضور موسوليني آغاز گرديد. در اين ديدار تيم ميزبان با نتيجه خرد کننده 7 بر 1 به پيروزي رسيد. در دور اول علاوه بر ايتاليا، تيم آلمان با شکست 5 بر 2 بلژيک، اتريش با پيروزي 3 بر 2 بر فرانسه، اسپانيا با غلبه بر برزيل با نتيجه 3 بر 1 و سوئد، مجارستان، سوئيس و چکسلواکي با برتري در برابر آرژانتين، مصر، هلند و روماني، قدم به يک چهارم نهايي نهادند.
کاملا قابل پيش بيني بود که فقط تيم هاي اروپايي به مرحله يک چهارم نهايي رقابت هاي سال 34 راه يابند. نبرد تيم ها در شهر فلورانس به اوج خود رسيد که هر چند با حمايت داور ايتاليايي همراه بود، ولي با درخشش ريکاردوزامورا دروازه بان اسپانيا در پايان وقت اضافي با نتيجه يک بر يک به پايان رسيد.
در آن گرماي طاقت فرسا، خط دفاع تيم اسپانيا با شجاعت تمام مقابل تيم سخت و کوبنده آتزوري ايستادگي کرد تا مسابقه در وقت اضافه 1 - 1 تمام شود. روز بعد مسابقه تکرار شد و هر دو مربي نيروهاي تازه نفس را به خدمت گرفتند چنانکه تيم ايتاليا پنج بازيکن جديد و اسپانيا هفت بازيکن تازه را به ميدان فرستاد اما بازيکن بعد از بازيکن بود که از فرط خستگي بر زمين مي افتاد.
از بخت خوب هواداران ميزبان، جوزپه مئاتزا تنها گل مسابقه را به ثمر رساند. دو روز بعد همين سناريو در شهر ميلان مقابل اتريش تکرار شد. در زمين ورزشگاه سن سيرو که با وزش توفان و باران سيل آسا به باتلاق بيشتر شبيه بود، بازهم مئاتزا (که چهارمين بازي خود را در طول يک هفته انجام مي داد)، گل پيروزي بخش تيمش را به ثمر رساند تا لاجوردي پوشان ايتاليا به فينال راه يابند.
حريف ايتاليا در اين مرحله چکسلواکي بود که با برتري 3 بر 1 در برابر آلمان به ديدار پاياني راه يافته بود. روز يکشنبه 10 ژوئن تمام ايتاليا نفس خود را در سينه حبس کرده بود. هنوز 20 دقيقه به پايان مانده بود که پوک، بازيکن جناح چپ تيم چکسلواکي، ميهمان را جلو انداخت. تمام ورزشگاه در سکوت فرو رفته بود. تنها چند دقيقه از وقت باقي مانده بود که بازيکن ايتاليايي آرژانتيني ميزبان به نام "اورسي" نتيجه را مساوي کرد تا مسابقه در وقت اضافه پيگيري شود.
مصدوم شدن مئاتزا در اين هنگام ناخوشايندترين اتفاق ممکن براي ايتاليا بود اما او به اندازه اي که بتواند در ادامه بازي پاس گل را به هم تيمي اش چياويو دهد، توان داشت و به زمين بازگشت.
آتزوري ها چنان بازي سرسختانه و فوتبال زيبايي را به نمايش گذاشتند که قهرماني کاملا برازنده شان بود.
در ديدار رده بندي هم تيم آلمان با پيروزي 3 بر 2 در مقابل اتريش به مقام سوم رسيد.
** تيم هاي برتر جام جهاني 1934
قهرمان: ايتاليا
دوم: چکسلواکي
سوم: آلمان
چهارم: اتريش
** برندگان توپ طلايي آديداس: اولدريش نجدلي از چکسلواکي، ادموند کونن از آلمان و آنجلو چياويو از ايتاليا، هر يک 4 گل
** اسطوره هاي جام جهاني 1934
- جيامپيرو کومبي (ايتاليا: متولد 1902 ، وفات 1956)
کومبي بهترين دروازه بان تاريخ فوتبال ايتاليا شناخته مي شود. مصدوميت "کرسولي" زمينه بازگشت او به تيم ايتاليا و انجام چهل و هفتمين بازي ملي اش را فراهم کرد.
راه دادن هفت توپ به دروازه در ديدار با مجارستان در سال 1924 شروع بسيار بدي بود که موجب شد "ويتوريو پوزو" سرمربي تيم او را براي بازي هاي المپيک همان سال در آنتورپ انتخاب نکند. کومبي سال بعد دوباره موقعيت خود را احيا کرد تا ايتاليا با هفت گل فرانسه را مغلوب کرده و البته جا پاي او را در المپيک 1928 پاريس محکم کند.
او پنج بار با يوونتوس قهرمان سري آ ايتاليا شد و بعد از جام جهاني 1934 از فوتبال خداحافظي کرد.
- آنجلو چياويو (ايتاليا، متولد 1905 ، وفات 1990)
زننده گل پيروزي بخش ايتاليا در وقت اضافه ديدار فينال جام جهاني 1934 مقابل چکسلواکي.
پوزو قبل از مسابقه به چياويو دستور داده بود هر دو - سه دقيقه جاي خود را با "گوآيتا" هافبک راست تيم عوض کند در نتيجه همين تاکتيک، چياويو پاس گوآيتا را به گل تبديل کرد. پلانيکا دروازه بان چک توپ را با دستهايش لمس کرد اما شوت چياويو قوي تر از آن بود که متوقف شود.
وي در 21 بازي ملي 15 گل به ثمررساند و بعد از جام 1934، در اوج از فوتبال خداحافظي کرد.
در سالهاي 1925 ، 29 و 36 همراه با بولونا قهرمان ليگ ايتاليا شد.
- ريکاردو زامورا (اسپانيا متولد 1901 ، وفات 1978)
زامورا مشهور به "ال ديوينو" عضو کليدي فوتبال اسپانيا بود. وي اولين بازي ملي را در المپيک سال 1920 انجام داد و 69 بار درون دروازه اسپانيا ايستاد. او قامت بلندي نداشت اما فضاي دروازه را به خوبي پوشش مي داد و مهارت زيادي در پيش بيني حرکت حريف داشت.
وي موتور محرک تيم اسپانيا در کسب پيروزي مقابل ايتاليا در مرحله يک چهارم نهايي بود. وقتي ايتاليا 1 - 1 مساوي کرد، مصدوم شد و نتوانست در بازي برگشت از شکست تيمش جلوگيري کند.
مهيج ترين بازي او در ورزشگاه هايبري لندن در سال 1931 مقابل انگليس بود که به عنوان بهترين دروازه بان جهان، هفت گل دريافت کرد.
** گلزنان جام جهاني 1934 :
اولدريخ نجدلي، چک 5 گل
آنجلو چياويو، ايتاليا 4
ادموند کونن، آلمان 4
** خواندني ها
- ديدار فينال جام جهاني 1934 ميان ايتاليا و چکسلواکي، رويارويي دو تن از بهترين دروازه بان هاي تاريخ فوتبال به نام جيان پيرو کومبي و فرانتيسک پلانيکا بود. دروازه هر دو در وقت قانوني تنها يک بار گشوده شد اما ايتاليا در وقت اضافه توانست 2- 1 پيروز شود.
- ديدار پاياني در شهر رم و در حضور 72 هزار تماشاگر برگزار شد. دوچه (لقب موسوليني) به خاطر روحيه بخشيدن به تيم ايتاليا، در ورزشگاه حضور يافت اما گل اول بازي در دقيقه 25 توسط پوک مهاجم چکسلواکي به ثمر رسيد. اين گل خشم تماشاگران ايتاليايي را برانگيخت، بطوري که تعدادي از آنها به يکي از بازيکنان چک حمله ور شدند و او را با تور سيمي بستند. اين غائله با دخالت پليس ايتاليا به پايان رسيد. در دقيقه 33، اورسي از ايتاليا بازي را به تساوي کشاند تا خشم تماشاگران هم فرونشيند. بازي در وقت قانوني با همين نتيجه به پايان رسيد تا با صحبت هاي انگيزه بخش پوزو در رختکن، تيم ايتاليا وقت اضافه را بسيار هجومي آغاز نمايد. حمله هاي تيم ايتاليا سرانجام به بار نشست و چياويو از ايتاليا با به ثمر رساندن گل پيروزي باعث پيروزي و فتح جام شود.
- مسابقات جام جهاني 1934 در هشت شهر ايتاليا شامل رم، ناپل، ميلان، تورين، فلورانس، بولونا، جنوا و تريسته برگزار شد.
- در اين دوره تصميم گرفته شد که مسابقه بعد از تساوي در وقت قانوني، در وقت اضافه پيگيري شود و اگر باز هم مساوي شد، بازي تکرار شود.
- چياويو اولين بازيکن اروپايي است که سه گل در يک مسابقه زد تا ايتاليا 7 - 1 آمريکا را شکست دهد.
- بليس از تيم آرژانتين اولين گل اين جام را زد.
- مصر اولين تيم آفريقايي بود که در جام جهاني شرکت کرد. فوزي دو گل مصر را مقابل مجارستان در شهر ناپل به ثمررساند اما، نتوانست مانع از شکست 4 - 2 تيمش شود.
- اولين مسابقه جام جهاني که به وقت اضافه کشيده شد، بين اتريش و فرانسه بود. اتريش تحت مربيگري "هوگو ميسل" سرانجام 3 - 2 پيروز شد اما در نيمه نهايي 1 - 0 به ايتاليا باخت.
- کاپيتان دو تيم ايتاليا و چک در ديدار فينال، دروازه بان ها بودند.
** اسامي بازيکنان تيم قهرمان - ايتاليا
دروازه بانان : جوزپه کاوانا، گيامپرو کومبي، گويدو مساتي
مدافعان: لوييجي آلماندي، ارالدو مونزگليو، ويرجينيو روسه تا، ماريو وارگلين
هافبک ها: پيترو آرکاري، لوييجي برتوليني، اومبرتو کاليگاريس، ماريو کاستلاتزي، آتيليو فراريس، لوييز مونتي، ماريو پيتزيولو
مهاجمان: فليسي پلاسيدو بورل، آتيليو اماريا، جيوواني فراري، انريکه گوآيتا، آنفيلوگينو گوآريسي، جوزپه مه آتزا، رايموندو اورسي، آنجلو چياويو
سرمربي: ويتوريو پوزو
اخبار ویژه
در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران؛
بحران انرژی در سایه اختلافات نفت و نیرو؛
سکوت اصلاحطلبان
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
