به گزارش پایگاه 598 به نقل از خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛
مستندی که اواخر سال 92 در دانشگاه تهران برای اولین بار رونمایی شد این
روزها بهترین سوژه برای رسانه های حامی دولت است تا سر خط خبرهای خود را به
آن اختصاص دهند.
من روحانی هستم که به برسی واقعیات
تاریخی بر اساس مستندات موجود می پردازد مورد هجمه عجیب و البته با تاخیر
رسانه هایی چون خبرگزاری دولتی ایسنا و روزنامه هایی نزدیک به هم مانند شرق
و آرمان و ... شده است.
در حالی که این روزها فشارهای اجتماعی و
مردمی و نارضایتی هایی از دولت در خصوص گرانی و افزایش قیمت بنزین وجود
دارد و از سویی مردم آنطور که دولت می خواست از دریافت یارانه انصراف نداده
اند، بزرگ نمایی این مستند شاید بهترین راه برای تغییر زمین بازی است.
زمین بازی که دولت را از مقام پاسخ گویی
در خصوص آنچه به عنوان کنترل تورم و کاهش قیمت ها قول داده شده بود به
مقام مظلوم و مورد هجمه قرار می دهد.
ايسنا یکی از رسانه های نزدیک به دولت
در گفت و گو با فردي در دفتر رياست جمهوري که می خواهد نامش فاش نشود از
تذکر های پیشین به سازندگان این فیلم از سوی ریاست جمهوری خبر داده بود.
تذکرهایی که که معصومه نبوی كارگردان
فيلم در پاسخ به غیرواقعی خواندن مستند من روحانی هستم و منابعش می گوید:
«منابع اصلی این مستند، کتاب خاطرات آقایان روحانی و هاشمی رفسنجانی است.»
به نظر می آید علاوه بر روند نقد که از
جانب رئیس جمهور حسن روحانی با عتاب مواجه شد بررسی و بازخوانی اسناد
تاریخی که در آن ممکن است با آنچه سیاق امروز آقای روحانی یعنی اعتدال
خوانده می شود همخوانی نداشته باشد، مطلوب جریان دولت نیست.
روزنامه شرق یکی از انبوه رسانه های
مکتوب حامی این روزهای روحانی هم سازندگان من روحانی هستم را این گونه
تهدید می کند :« درصورت نادرستبودن مطالب منتشرشده در مورد رییسجمهوری
این عمل مجرمانه میتواند «افترا»، «دروغ» یا «نشر اکاذیب» باشد، که هرکدام
جرم مخصوص به خودش را دارد.»
آنچه که در این مستند آمده و مورد نکوهش
و نقد منابع نزدیک به دولت که می خواهند نامشان فاش نشود، آمده است واقعا
بر اساس خاطرات آقای هاشمی و آقای روحانی است.
برای مثال نمونه ماجرای مک فارلین که
بررسی آن در این مستند مورد نقد قرار گرفته است بر اساس آنچه در کتاب
خاطرات آقای هاشمی رفسنجانی در سال 65 به عنوان اوج دفاع آمده است به تصویر
کشیده شده است.
یکشنبه ٤ خرداد ١٣٦٥ / ١٥رمضان ١٤٠٦ / ٢٥می ١٩٨٦
آقای [محسن] کنگرلو اطلاع داد که
هواپیمای حامل قطعات گرانقیمت آمریکایی – که با پاسپورت ایرلندی آمدهاند و
به نام ایرلندی هستند – در فضای تهران است. به آقای دکتر روحانی گفتم که
برای کنترل قطعات و اداره مسائل سیاسی و مذاکرات همکاری کنند.
افطار میهمان نخستوزیر بودیم. آقایان
[محسن] کنگرلو [مشاور نخستوزیر] و [احمد] وحیدی [مسوول اطلاعات سپاه]
آمدند. گزارش وضع هیات آمریکایی را دادند. یکچهارم قطعات هاک درخواستی را
آوردهاند. آقای مک فارلین مشاور ویژه ریگان و شخصیتهای حساس دیگر آمریکا
در هیاتاند. برای سران کشور ما کلت و شیرینی، هدیه آوردهاند و خواهان
ملاقات با سراناند.
قرار شد هدیه را نپذیریم و ملاقات ندهیم
و مذاکره را در سطح دکتر هادی و دکتر روحانی و مهدینژاد مخفی نگه داریم و
[مذاکرات] محدود به مساله گروگانهای آمریکایی در لبنان و دادن قطعات هاک و
چند قلم دیگر اسلحه [باشد]. آنها بیشتر خواهان مذاکره در مسائل کلی و
سیاسیاند. میخواهند یک نفر دائما در هواپیمای خودشان برای تماس با خارج
از طریق ماهواره بماند. این را هم قبول نکردیم.
گفتنی است آنچه در این مستند درباره
مساله مک فارلین درخصوص روحانی مطرح می شود عینا آن چیزی است که در خاطرات
آقای هاشمی مطرح شده است.
در مستند «من روحانی هستم»؛ روحانی را
یکی از 99 نفر مخالفان نخست وزیری مجدد میرحسین موسوی در سال 64 می آورد که
پیش از این روزنامه اصلاح طلب مردم سالاری در مطلبی که 31 فروردین 88 تحت
عنوان "روايتي از چالش هاي مهندس موسوي در هشت سال نخست وزيري" منتشر می
کند، نام حسن روحانی را جزء معروف ترین کسانی مطرح کرده که به موسوی رای
مخالف دادند.
در حالی که چند ماهی بیشتر از بی سواد
خواندن منتقدان توافق نامه ژنو و وابسته خواندن آن ها به منابع محدود از
سوی رئیس جمهور حسن روحانی نمی گذرد، نداشتن تحمل در برابر بازخوانی تاریخی
نشانه مطلوب برای آینده فضای سیاسی کشور نیست.