تاثیر افزایش قیمت سوخت در حمایت دولت های غربی از دکتر روحانی/ تغییر رویه رسانه های غربی از حمایت به تخریب دولت یازدهم

به گزارش سرویس بین الملل پایگاه 598، رویکرد دولت های غربی نسبت به دولت دکتر روحانی از همان ابتدای تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری، به واسطه ی گفتمان اعتدال و فاصله از گفتمان مقاومت رویکردی نسبتا مثبت همراه با حمایت [های ظاهری] بود. اما این نگرش از همان ابتدا و بنا به تصمیم های مختلف دولت در زمینه های گوناگون، با فراز و نشیب هایی همراه بوده است. ولی ظاهرا در روزهای اخیر تفاوت رفتار غرب وضوح بیشتری به خود گرفته است!

رسانه های امریکایی که فقط به واسطه ی مقاومت طلبی دولت نهم و دهم خود را موظف می دانستند با دخالت در امور داخلی کشورمان تمامی نکات مثبت و نقاط قوت وی را تخریب کنند و وارونه جلوه دهند، پس از روی کار آمدن دولت جدید (که بسیار متفاوت از دولت دکتر احمدی نژاد کار خود را آغاز کرده بود) ابتدا به حمایت از تصمیمات هرچند داخلی- آن پرداختند اما بنا به دلایلی ناچار شدند این رویه را تغییر دهند.

کارشناسان مسائل سیاسی امریکا بارها اذعان داشته اند تا وقتی سیاست های کلی نظام اسلامی به دست رهبری مقتدر مانند آیت الله خامنه ای تعیین می شوند، تغییر دولت ها تفاوت چندانی در نوع روابط ایران و دیگرکشورها ایجاد نمی کند. بنابراین هرقدر هم که دولت جدید سعی در برقراری اعتدال مدنظر خود در روابط بین الملل داشته باشد باز هم تا نقطه ی مطلوب غرب فاصله خواهد داشت.

اما اخیرا لو رفتن ارتباط برخی زندانیان سیاسی اوین با خارج از کشور، یکی از عواملی بوده است که سیاسیون غربی را به شدت عصبانی کرده، به طوریکه نشانه های عصبانیت آنان به وضوح قابل مشاهده است:

غرب و سوء استفاده از وضعیت اقتصادی ایران

اگرچه دیپلمات های طرف مذاکرات هسته ای با ایران، تنش در اوضاع اقتصادی ایران را به سود مذاکرات عنوان می کنند و همواره سعی داشته اند تحریم و فشار اقتصادی را اهرم فشار بر ایران نام دهند، اما مشاهده گردیده به محض افزایش قیمت سوخت در این سیاست ها را موجب نارضایتی مردم دانسته و از احتمال افزایش قیمت هابه عنوان حربه ای برای تخریب دولت استفاده کنند.

حقوق بشر در دولت یازدهم

از سویی، حضور ایران در برخی کمیته های حقوق بشری سازمان ملل بر آتش عصبانیت غرب دامن زده به طوری که اخیرا شخص دکتر روحانی سیبل اعتراضات سهمگین رسانه های انگلیسی و امریکایی قرار گرفته است. وال استریت ژورنال در این زمینه با تلاش برای تخریب وجهه ریاست جمهوری ایران می نویسد: ”مجوز دادن به ایران برای حضور در ان جی او های حقوق بشر سازمان ملل کاری بس اشتباه است... اگر روحانی به وضعیت حقوق بشر در ایران سر و سامان ندهد، درواقع به آراء مردم خیانت کرده است!" به نظر می رسد اگر ماجرای زندان اوین واقع نمی شد، هجمه رسانه ای ضد شخص دکتر روحانی در رسانه های غربی کمتر از حالت فعلی می بود.

همچنین، وال استریت ژورنال با ادعای اینکه مردم ایران در هفته های اخیر اعتراضاتی نسبت به بالارفتن قیمت ها داشته اند، مدعی شد کاهش محبوبیت دکتر روحانی بر نتیجه مذاکرات هسته ای موثر خواهد بود.

راه دیگری که رسانه هایی از این دست -پس از ناامیدی از دولت یازدهم- برای تخریب وی پیش گرفته اند، اشاره به صدها کامنت اعتراض آمیز کاربران ایرانی فیسبوک در صفحه شخصی رئیس جمهور و وزیر امور خارجه کشورمان است. وال استریت ژورنال طوری از این اعتراضات می نویسد که گویا محبوبیت دولت دکتر روحانی به پایین ترین حد خود رسیده است. گفتنی است زمانی که سیاست غرب هنوز بر مدار حمایت رسانه هایش از دولت یازدهم بود، صفحات فیسبوک دولتی ها یکی از موارد مورد حمایت و تشویق آنان محسوب می گردید.

این نوسانات رفتاری دولت های مخالف نظام اسلامی، به خوبی اثبات می کند که حمایتی که از برخی دولتی ها و اشخاص حقیقی و حقوقی ایرانی از سوی آنان صورت می گیرد فقط تا جایی پابرجا است که منافع آنان–و نه ایران- را تامین نماید.