چگونه دایی می توانست جای فرکی باشد؟

تیمی با آن همه حاشیه که در ابتدای فصل، کلاه‌کج، کریم انصاری‌فرد، محمد قاضی و … را کنار هم گذاشته و با جذب جوانانی مثل عالیشاه، پیام صادقیان، سیدصالحی، عباس‌زاده، میلاد غریبی و یونس شاکری مورد انتقاد ظاهر شد، البته بعدها خلعتبری و مسلمان جذب شده، غریبی، خانزاده، هادی نوروزی و غلامرضا رضایی به تیم‌های دیگر پیوستند اما به هر حال ترکیب اولیه و ابتدای فصلی تیم علی دایی با شاکله نیلسون، جلال حسینی، بنگر، میثم حسینی، ماهینی، رضا حقیقی، دهنوی، غلامرضا رضایی، هادی نوروزی، محمد نوری و سیدصالحی که تا پایان فصل اصلاح شده، حسینی جایش را به پولادی، دهنوی جایش را به کفشگری، رضایی و نوروزی و نوری و صالحی هم جایشان را به پیام صادقیان، عالیشاه، خلعتبری و عباس‌زاده دادند، چه کسی در ابتدای فصل باور داشت عالیشاه، عباس‌زاده و حتی صادقیان بتوانند در پرسپولیس ایفاگر نقشی چنین مهم و جذاب باشند، علی دایی کارش در مقاطعی قابل انتقاد بود.

رفتار او از این جهت انتقادآمیز بود که روی نیمکت پرسپولیس از وجود محمد دایی، فروزانی و غلامپور بهره برد که تنها به دلیل دوستی یا انتساب به علی دایی مهم شده بودند، این درست که یک سرمربی می‌تواند از آنچه بخواهد و آن ‌که دوست دارد بهره ببرد اما در مجموعه پرسپولیس می‌توانست از آدم‌های قوی‌تر بهره ببرد.

رفتارهای قابل حمایت علی دایی هم اندک نبودند.

- جذب برخی از پدیده‌های بزرگ و آینده‌دار مثل صادقیان، مسلمان، عالیشاه، کفشگری و عباس‌زاده و بدل ساختن آنها به ستارگان گرانقیمت و مهره‌هایی جذاب.

- ایجاد و القای بیشترین درجه از نظم برای پرسپولیس

- ایجاد حس عمیق اعتماد به نفس و قهرمانی در رگ و ریشه بازیکنان

در مجموع دایی می‌توانست به جای فرکی قهرمان لیگ شود البته اگر یکسری مسائل را رعایت می‌کرد و مثلاً جلوی اعتصاب و… را می‌گرفت.