اعتماد عمومی به دولت را به درصد انصراف از یارانه گره نزنیم

وبلاگ ریگ متین نوشت: در روزهای که تب تابدار یارانه تقریباً به گفتمان اول عمومی جامعه تبدیل شده! انصراف و عدم انصرافش نیز بیت الغزل این کارزار. اما بنظرم ذکر چند نکته خالی از لطف نیست.

نخست اینکه واقعاً متحیرانه به کنش برخی از دوستانم می‌نگرم که چگونه با الگویرداری قرآنی و روایی کلی جوک و لطیفه و هجویات برای بحث یارانه ساخته و پیامک می‌کنند.

دوم آنکه بار دیگر متأسفانه براحتی شخصیت حقیقی و حقوقی روحانی به عنوان نفر دوم کشور مستمسک طنز شده است؛ گوآنکه هنوز عده‌ای در فضای خرداد انتخاباتی هستند و نمی‌دانند آنکه او مرد اول کارزار اجرایی کشور است چه بخواهیم و چه نخواهیم؛ احترام آقای روحانی بر تک تک ایرانی‌ها واجب است و خواهشاً براحتی هرپیامکی را برای خنداندن طرف مقابل نفرستیم که شائبه غیبت و تحقیر دارد.

سوم آنکه هنوز روضه به آخر نرسیده اینقدر اشک ماتم نریزیم؛ دولت با تجربه کارشناسان و تیم اقتصادی خود تصمیم بر هدفمند کردن هدفمندی کرده است؛ هنوز گام ابتدایی آن تمام نشده اینقدر زود به قضاوت ننشینیم و کمی صبر کنیم؛ البته این امر با نقد دلسوزانه منافاتی ندارد.

چهارم آنکه بنظرم دولت کار اشتباهی کرد که موفقیت کاری خود را با انصراف یارانه گره زد؛ اگر توده‌های مردم به دولت اعتماد کنند و انصراف دهند اینک نوبت دولت است که حداقل در میان مدت به سرعت درمان رایگان و توسعه روستایی را به ثمر نشاند و اگر میزان انصراف اندک باشد که شائبه عدم اعتماد به دولت قوت می‌گیرد.

این بازی باخت باخت کار را تقریباً بدانجا رسانده که نشریات اصلاح طلب در فراری رو بجلو از تشکیل ستاد بله به یارانه توسط اردوگاه مقابل خبر داده‌اند!

پنجم آنکه اگر با فساد ریشه دوانده دو دهه اخیر دستگاه قضا برخورد جدی تری می‌کرد امروز شاهد این حرف مردم نبودیم که...

ششم آنکه جالب نبود وقتی نمایندگان مجلس با حقوقی آنچنان دم از بی اثر بودن یارانه ماهانه می‌دادند.

هفتم آنکه از چی چانگ سریال پایتخت تا مراجع عظام تقلید، از تمام توان رسانه ملی تا حمایت گسترده حتی تندروترین نماینده مجلس؟! از اقدام دولت جهت انصراف حمایت کردند؛ این بدان معناست که راه هر بهانه‌ای بسته است.

هشتم آنکه سربسته بگویم که مملکتی با چهار فصل همزمان با ذخایر غنی معدنی با موقعیت جغرافیایی بی‌نظیر با میلیون‌ها جوان تحصیلکرده با فرهنگی چند هزار ساله و البته دینی کامل، برای اداره آینده خود باید دست به دامان مردم شود که از خیر 45 هزار تومن بگذرید؛ اقتصاد مقاومتی اگر اجرا بشود... در آخر آنکه خواهشاً محبوبیت و اعتماد عمومی به دولت را به درصد انصراف از یارانه گره نزنیم.