هیجانات خودرا سرکوب نکنید

دکتر فاطمه طاهری روانشناس بالینی در زمینه سرکوب هیجانات و اختلالات رفتاری کودکان در گفتگو با باشگاه خبرنگاران، گفت:هیجانات یک بحث ریشه‌ای است که می‌تواند در آینده کودک موثر باشد. هیجانات می‌تواند مثبت و یا منفی باشد.هیجان مثبت احساس و حالات منفی، حالات عصبی و رفتاری که متناسب با موقعیت نیست و کودک برای رسیدن به خواسته‌های خود از مکانیزم‌های دفاعی منفی استفاده می‌کند.

وی ادامه داد: هیجانات سرکوب شده، هیجانات مثبتی است که به جا و به موقع بروز پیدا نکرده است، در واقع کودک در زمانی که باید، اجازه بروز هیجانات مثبت خود را ندارد، روی هم انباشته می‌شود و در نهایت منجر به اختلالا رفتاری می‌شود.

طاهری در زمینه بروز اختلالات بیان داشت: کودکانی که دارای هیجانات سرکوب شده هستند از طریق زبان بدن قابل شناسایی هستند. اینگونه کودکان برقرار و گوشه‌گیرند و گاهی ناخن‌های خود را می‌جوند. اختلالات بیشتر به صورت بیش فعالی خود را نشان می‌دهد. اضطراب که نتیجه مشاجرات والدین است به صورت بد غذایی درکودک دیده می‌شود.

وی افزود: افسردگی از نتایج دیگر سرکوب هیجان در کودکانی است که با حالاتی از قبیل عدم تمرکز حواس، گوشه‌گیری، عدم شادابی و حساسیت بالا همراه است که در نهایت به برونریزی و پرخاشگری منجر می‌شود.

این مشاور کودک در خصوص علل انباشت و سرکوب هیجانات اظهار داشت: گاهی والدین هیجان کودک را می‌شناسند و به درستی پیگیری می‌کنند.

گاهی هیجان کودک را می‌شناسند اما آن را نادیده می‌گیرند تا کودک خود به سمت آرامش برود.
گاهی نیز والدین نه هیجان کودک را می‌شناسد و نه هنگام بروز هیجان می‌توانند برای کودک خود راهکاری داشته باشند.

وی ادامه داد: والدینی که درک صحیحی از هیجانات خود ندارند در برخورد با احساسات کودکان خود نیز بی‌توجه هستند و این در نتیجه تربیت نامناسبی است که خود والدین دریافت کرده‌اند، همچنین ساعات کاری بیش از حد که آن‌ها را فرسوده کرده و ساعات غیر مفیدی را با کودکان می‌گذرانند و در نهایت مشاجرات مداوم والدین که کم حوصلگی و بی‌توجهی به کودکان است.

طاهری در رابطه با تاثیر سرکوب هیجان بر ابعاد رشد کودک گفت: این کودکان به دلیل تغذیه نامناسب، دستگاه ایمنی ضخیمی دارند و به شدت و به دفعات مریض می‌شوند. از نظر عاطفی، شادابی در چهره این کودکان مشاهده نمی‌شود. از نظر شناختی چون کودکان انگیزه‌ای برای یادگیری در خود احساس نمی‌کنند، دقت و تمرکز خیلی کمی دارند و کم آموز هستند.

وی تصریح کرد: چون مهاجرت‌های تحصیلی در این کودکان کم می‌شود، کم‌کم میل به رفتارهای پرخطر و ناشایست پیدا می‌کنند، فرار از مدرسه و دروغ‌گویی در این کودکان زیاد می‌شود و به سمت پرخاشگری اجتماعی کشیده می‌شوند.

وی درپایان خاطر نشان کرد: والدین با شناخت هیجانات خود و انتقال آن به کودک می‌توانند به عنوان الگوی مناسبی در بروز هیجان برای کودک خود باشد وقتی والدین هیجان خود را مطرح می‌کنند کودک هم به سمت حل مسأله می‌رود.

نگاه مثبت به کودک و پذیرش و احترام به هیجان وی در کاهش انباشت هیجان بسیار موثر است. احترام به احساس کودک و صحبت در آن زمینه کودک را به سمت رفتار مناسب هدایت می‌کند و هوش هیجانی را افزایش می‌دهد.