تفاوت‌های اوباما و چاوز چیست؟

دو رئیس جمهوری فعلی آمریکا و ونزوئلا در حالی در سال 2012 قرار است در انتخابات ریاست جمهوری کشورشان شرکت کنند که دقیقا شرایط متفاوتی دارند. یکی از تفاوت‌های باراک اوباما و هوگو چاوز دیدگاه اقتصادی آنها و نحوه پاسخ به بحران‌های اقتصادی است.

به گزارش  598 به نقل از الف، اپدنیوز نوشت: هوگو چاوز به دنبال اعمال طرح‌های دموکراتیک سوسیالیستی سیاستهایی را دنبال کرد که در راستای افزایش سرمایه گذاری‌های دراز مدت عظیم و به نفع مردم ونزوئلا بود. این سیاستهای چاوز باعث افزایش اشتغال زایی، رفاه اجتماعی و رشد اقتصادی شد اما در آن سو اوباما از زمان به روی کار آمدن در کاخ سفید همان سیاستهای اقتصادی بر پایه نظام سرمایه داری را دنبال کرد و اکثرا طرحها و استراتژی‌های اقتصادی‌اش در راستای منافع ثروتمندان بوده است. اوباما امیدوار بود که با سیاستهایش بیکاران بتوانند شغل مناسب پیدا کنند اما اکنون اثبات شده که نه تنها این سیاستها در راستای کاهش نرخ بیکاری موثر نبوده بلکه عامل کاهش روند اشتغال‌زایی بوده است. برعکس استراتژی اقتصادی چاوز مستقیما در راستای افزایش درخواست‌های عمومی از طریق درآمد افراد بود. برنامه بهبودی شرایط اقتصادی چاوز بر پایه بخش دولتی بود چون او می دانست که بخش خصوصی در ونزوئلا در سرمایه گذاری ناکام بوده است.

اما استراتژی اوباما برای بهبود شرایط بحرانی اقتصادی به بخش خصوصی وابسته بود که نتوانست به اهداف تعیین شده برسد. به گفته کارشناسان و سیاستمداران بررسی عملکرد سیاسی- اقتصادی اوباما و چاوز در تشخیص اینکه کدامیک در انتخابات ریاست جمهوری دو کشور مطمئنا پیروز خواهد شد، مهم به شمار می رود.

طی سه سال گذشته چاوز و اوباما با بحران‌های اقتصادی- سیاسی عمیقی مواجه شدند که باعث افزایش نرخ بیکاری و  رکود اقتصادی در آمریکا و ونزوئلا شد. چاوز  در راستای اجرای طرح‌هایی گام برداشت که به نفع مردم این کشور بود. وی میلیاردها دلار برای طرح‌های مسکن به منظور ایجاد یک میلیون خانه طی سه سال آینده اختصاص داد. رئیس جمهوری ونزوئلا برای ایجاد ثبات بیشتر در کشورش در راستای کاهش تنش‌های نظامی مرزی با مذاکره برای حصول توافق‌نامه با برخی از گروهها تمامی تلاش خود را به کار بست. رئیس جمهوری ونزوئلا حداقل درآمد شهروندان، رفاه اجتماعی و حقوق بازنشستگان را افزایش داد. وی سرمایه گذاری فراوانی در بخش تاسیسات به ویژه در امور حمل و نقل زیربنایی کرد که در این مسیر اشتغال زایی در ونزوئلا نیز رونق گرفت. چاوز دستور داد تا برای حفظ استانداردهای معیشتی قیمت‌ کالاها با ثبات و مهار شوند. وی دستور داد تا تمامی منابع این کشور ملی شوند تا دست خارجی‌ها به این منابع نیفتد.

اما در آن سو استراتژی اوباما برای کاهش نرخ بیکاری فقط در کوتاه مدت جواب داد. به دلیل جبران کسری بودجه و بدهی دولت اوباما مجبور شد که هزینه‌های دولتی را کاهش دهد که یکی از پیامدهای این طرح کاهش هزینه‌های مربوط به رفاه اجتماعی در آمریکا بوده است. این موضوع به شدت مردم آمریکا را خشمگین کرده است. این سیاستهای اوباما فقط به طبقه متوسط و ضعیف در این کشور لطمه وارد کرده است چون طبقه ثروتمند خود را زیر چتر حمایتی دولت می دید. در زمانی که مردم آمریکا به بودجه برای بهبود شرایط معیشتی خود نیاز داشتند، دولت اوباما به رغم مواجهه با کسری بودجه هزینه‌های نظامی را افزایش داد، بودجه نیروهای آمریکایی فرامرزی را چند برابر کرد، بودجه زندان‌های مخفی آمریکا و عملیاتهای جاسوسی آمریکا در سراسر جهان را افزایش داد. سیاستهای چاوز در راستای تضمین امنیت اجتماعی- اقتصادی بود اما سیاستهای اوباما خود عامل وخامت بحران بوده است.

براساس جدیدترین اطلاعات رسمی در آمریکا مشخص شد که در ماه سپتامبر در آمریکا بیش از 46.2 میلیون آمریکایی زیر خطر فقر زندگی می کنند. شمار آمریکایی‌هایی که در زیر خطر فقر زندگی می‌کنند، در سال 2008 به 13.2 درصد و در سال 2010 به 15.1 درصد افزایش یافت.

پیامدهای استراتژی اقتصادی- سیاسی اوباما ادامه افول آمریکا و پیامد استراتژی چاوز بهبود شرایط اقتصادی- سیاسی ونزوئلا بوده است. رشد اقتصادی ونزوئلا در نیمه اول سال 2011 ، 3.6 درصد بوده است اما رشد اقتصادی آمریکا همچنان در آمار دو درصدی متوقف شده است. حتی برخی از مقامات دولتی نیز اعلام کردند که نگران بروز رکود بزرگ در اقتصاد آمریکا در نیمه دوم سال جاری هستند. اما برعکس در ونزوئلا بانک مرکزی این کشور پیش بینی افزایش رشد اقتصادی در سال 2012 را مطرح کرده است. چاوز بودجه‌های زیادی را برای بهبود شرایط آموزش در این کشور اختصاص داده است اما اوباما برای جبران کسری بودجه مقداری از بودجه امور آموزشی را کاهش داده است و این انتقاد دانش آموزان و دانشجویان در آمریکا را در پی داشته است. چاوز در اجرای سیاستهایش در مقابله با فقر و فساد مالی در بخش دولتی نیز موفق عمل کرده است.

بدین ترتیب می توان نتیجه گرفت که با این شرایط بخت چاوز برای انتخاب مجدد به عنوان رئیس جمهوری ونزوئلا بسیار زیاد است اما اوباما در مورد انتخابات ریاست جمهوری سال 2012 نگران است چون می داند تایید عمکرد و محبوبیش در آمریکا به شدت کاهش داشته است. مردم ونزوئلا به این دلیل چاوز را دوست دارند که سیاستهایش در راستای تامین منافع مردم است.

اوباما و چاوز با دو شرایط کاملا متفاوت پا به عرصه رقابت انتخاباتی برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری در امریکا و ونزوئلا می گذارند.