کد خبر: ۲۰۸۸۰
زمان انتشار: ۱۳:۳۵     ۳۰ شهريور ۱۳۹۰
به گزارش سرویس فرهنگی پایگاه 598، نشریه الکترونیکی ارقد در جدیدترین مطلب خود آورده است که:

با پیروزی انقلاب اسلامی، ورزش زنان به ویژه فوتبال مدتی به دست فراموشی سپرده شد ولی سال ۱۹۹۳ بود که فوتبال زنان در ایران، مجدداً فعال شد؛ آن هم با مسابقات فوتبال سالنی که دانشگاه الزهرا برگزار کرد. و به مرور توجه بیشتری به آن شد و امکانات گسترده‌تری در اختیار این ورزش قرار گرفت تا جایی که فوتبال دختران از داخل سالن به فضای باز انتقال یافت.

بانوان فوتبالیست ایرانی که تاکنون موفقیت‌هایی را  در این عرصه داشته‌اند، چندی پیش در بازی با تیم اردن برای صعود به دور مقدماتی المپیک  ۲۰۱۲ لندن با اتفاقی غیر منتظره از سوی فیفا مواجه شدند که آنان را از بازی محروم کرد و نتیجه بازی سه بر صفر به سود اردنی‌ها رقم خورد و بانوان ایران با وجود شایستگی از این رقابتها حذف شدند.

به‌طور حتم این مسئله به اعتبار بیشتر این تیم منجر شد، چرا که اگر تیم بانوان ایران اجازه بازی را کسب می‌کرد، همچنان معصومیت و اعتبار بازیکنان تیم برای ایران و جهان طبق روال گذشته همواره پنهان می‌ماند. اما به خواست خداوند، اعضای تیم در این امتحان بزرگ برای حفظ حجاب و ارزش‌هایشان به افتخار و سربلندی هر چه تمام‌تر رسیدند.

حفظ ارزشهای اعتقادی زن مسلمان ؛جواب محکمی به تصمیم فیفا

«احساس غرور برای حفظ ارزش‌های اعتقادی زن مسلمان، و پایبندی به قانون کشور، جواب محکمی به تصمیم فیفا بود». این را نیلوفر اردلان کارشناس تربیت‌بدنی و کاپیتان تیم ملی فوتبال بانوان عنوان کرد. وی که درسال ۱۳۶۴ در خانواده‌ای ورزشی به دنیا آمد، ابتدا فوتسال و بعد از مدتی فوتبال را به عنوان ورزش حرفه‌ای خود انتخاب کرد؛ تا جایی که در سال ۷۹ به تیم ملی دعوت شد و پس از قهرمانی در مسابقات قهرمانی كشوری، به عضویت تیم ملی فوتسال و فوتبال درآمد و تا به امروز با وقفه‌ای یک سال و نیمه، عضو این تیم بوده است.

جالب بود برایمان که بدانیم عکس‌العمل تیم نسبت به اقدام فیفا چه بوده است. قرارمان برای گفتگو، خانه نیلوفر اردلان بود که البته فرشته کریمی یکی دیگر از بازیکنان این تیم را هم در آنجا ملاقات کردیم. کریمی متولد ۱۳۶۷ است و در سال ۱۳۸۱ کارش را با فوتسال آغاز کرد و ۳ سال بعد، از طریق مسابقات مدارس کشوری به تیم ملی فوتبال و فوتسال دعوت شد و تا به امروز عضو این تیم است. وی گفت: ما حجاب را مانع بازی نمی‌بینیم؛ چرا که هدف بزرگتری داریم که همان بازی کردن در فوتبال است. این گفتگو را با شما مخاطبان علاقمند به این رشته ورزشی مرور می‌کنیم:


چه مسئله‌ای باعث شد نیلوفر اردلان از فوتسال به فوتبال برسد؟

سال ۱۳۷۵ اوایل شروع ورزش فوتسال در ایران بود که من نیز زیر نظر خانم امیر شقاقی شروع کردم و تا به امروز ادامه‌اش داده‌ام و در سال ۱۳۸۴ فوتبال بانوان تشکیل شد و من به دلیل عدم اجازه مربی برزیلی خانم «اوی چه گالاس»، شرایط حضور در فوتبال را پیدا نکردم. اما یک سال بعد، یعنی سال ۸۵ از فوتسال به فوتبال آمدم و ۲ سال در این ورزش ماندم و از سال ۸۷ به بعد و همچنین با تولد فرزندم، یک سال و نیم از بازی فاصله گرفتم و بعد هم مجددا به فوتسال برگشتم و اکنون، هم عضو تیم ملی فوتبال و هم عضو تیم ملی فوتسال هستم.

 با وجود داشتن کودکی خردسال، چطور ادامه بازی برایت مقدور است؟

به هر حال بچه‌داری سخت است، اما خوش‌بختانه تمام خانواده من فوتبالی هستند و در این راستا حمایت‌های زیادی از خانواده همسرم و بالاخص خود همسرم و همچنین خانواده خودم داشتم و این مسئله باعث شد که دوره نقاهت را خیلی سریع پشت سر بگذارم و دوباره به میادین بازگردم.

همسر شما هم فوتبالیست است؟

بله، ایشان قبل از ازدواج در باشگاه الشعب امارات به صورت حرفه‌ای فوتبال بازی می‌کردند اما بعد از ازدواج با من به ایران آمدند و در حال حاضر به صورت تفریحی فوتبال را پیگیری می‌کنند.

 اصلی‌ترین دلیلی که منجر به حذف شما در بازی با تیم اردن شد چه بود؟

ما خردادماه امسال برای بار دوم، به اردن رفتیم و چون در مرحله اول، گروهمان همراه با اردن مقتدرانه صعود کرده بود، با توجه به آمادگی و تلاش بچه‌ها نتایج این دوره از مسابقات برای ما بسیار مهم بود که متاسفانه در دور دوم، فیفا (به عنوان مرجع اصلی فوتبال، برنامه‌ها و قوانینی را برای آن وضع کرده) اجازه بازی به ما نداد.

 دلیل اصلی فیفا برای محرومیت چه بود؟

با توجه به پوششی که داشتیم و فیفا آن را مغایر با مقررات و قوانین تصویب شده موجود در کتاب فیفا می‌دانست، دلیلی شد تا هم داور بازی و هم ناظر بازی، مانع بازی ما شوند و این اقدام آنان در شرایطی انجام شد که تمام انگیزه بچه‌ها پیروزی در مقابل تیم میزبان مسابقات، یعنی اردن بود و قصدشان کسب نتیجه قابل قبول از بازی بود؛ اما با تمام پیگیری‌ها، متاسفانه در ثانیه آخر این شانس از تیم ایران گرفته شد.

 آیا از قبل آمادگی چنین برخوردی از سوی فیفا داشتید؟

نه. چون ما مرحله اول را با همین پوشش بازی کرده بودیم. و هیچ مشکلی برای ما نبود. منتهی یک روز قبل از بازی با اردن، در جلسه کمیته فنی به ما اعلام کردند که ما نمی‌توانیم بازی کنیم. اما کل بچه‌های تیم از این ماجرا اطلاعی نداشتند. فقط کادر فنی به همراه من که کاپیتان تیم بودم از این موضوع اطلاع پیدا کردیم. ولی با بچه‌ها در این رابطه صحبتی نکردیم، چون تا ثانیه آخر امید داشتیم و تمام تلاشمان را کردیم که این مشکل را برطرف کنیم اما متاسفانه علیرغم تمام اقدامات، اجازه بازی به ما داده نشد.

 چه زمانی کل تیم متوجه محرومیت اجباری از انجام بازی شد؟

بچه‌ها داخل زمین هم رفتند و مراسم قرعه‌کشی انجام شد اما ثانیه‌های آخر که داور اجازه بازی را نداد، کلیه بازیکنان تیم متوجه شدند که ما نمی‌توانیم در این مسابقات شرکت کنیم.

 عکس‌العمل اولیه بچه‌ها در برابر حذف چه بود؟

همه ما خیلی ناراحت شدیم و عکس‌های آن موجود است و صددرصد این عکس‌ها را همه دیده‌اند. اما من بارها گفته‌ام که فکر می‌کنم همین که توانستیم ارزش‌های اسلامی را حفظ کنیم، باعث خوشحالی همه ما شد. آن لحظه‌ای که با پرچم کشورمان اطراف زمین دور زدیم، در واقع به نظر من جواب محکمی به حرف فیفا بود که اجازه بازی را به ما نداد و چون ما پایبند به ارزش‌های اسلامی و قانون مملکتمان هستیم و چنین ارزش‌هایی را دوست داریم، مسلما ابتدا به خاطر زحمت‌هایی که برای بازی کشیده بودیم ناراحت شدیم ولی از اینکه ارزش‌ها و باورهای اسلامی را حفظ کردیم بسیار خوشحالیم.

 

ظاهرا ناظر بازی ایرانی‌الاصل و بحرینی بود. رفتار وی در این راستا چه طور بود؟

تصمیم‌گیری در این مورد دست ناظر نبود. در حقیقت مثل یک شاگرد می‌ماند که از استادش یک‌سری قواعد و قوانین را گرفته و باید مطابق همان عمل کند. وی نیز از بالادست‌هایش دستور می‌گرفت و باید اجرا می‌کرد. در واقع «سوسن تقوی» ناظر بازی، خیلی تلاش کرد که مشکل ما برطرف بشود ولی به وی نیز این اجازه را ندادند.

 آیا شما نظری راجع به طراحی لباس مناسب بازی دارید که دیگر بهانه‌ای برای فیفا نباشد؟

به نظر من یک فکر اساسی باید در مورد لباس صورت گیرد تا این مشکل برطرف شود. ولی قانون فیفا این است که باید بلوز و شورت باشد. و الان هم تصویب شده که مردان هم نمی‌توانند پیراهن یقه اسکی بر تن کنند. با این اوصاف حتی مردان که در زمستان از این نوع پیراهن استفاده می‌کردند، با این قانون دیگر نمی‌توانند با این نوع پوشش بازی کنند. در مورد تیم بانوان کشورهای مسلمان هم مقنعه را اجازه نمی‌دهند و به همین علت در حال حاضر ما به مشکل برخوردیم و باید راجع به این موضوع یک فکر اساسی و کاملی انجام شود.

 به نظر شما چه اقدامی باید صورت بگیرد؟

معتقدم فیفا باید یک مقدار از موضع خود پایین‌تر بیاید و این حق را به بقیه مسلمانان بدهد تا ما هم بتوانیم فوتبال بازی کنیم. فیفا معتقد است: «فوتبال برای همه»؛ اما با این اقدامات اخیر خود، کمیت و کلیت پایبندی به این شعار را از بین می‌برد و فوتبال مختص افرادی خاص می‌شود.

آیا مسئله حجاب جدای از بازی، در زندگی شخصی افراد تیم مهم است ؟

ما در کشور اسلامی زندگی می‌کنیم و همه ما به اعتقاداتمان پایبند هستیم. حالا یکی زیاد و یکی کم. ولی در واقع فکر می‌کنم همه و همه از اینکه بازیکنان تیم توانستند خودشان را به عنوان یک زن مسلمان نشان بدهند بسیار خشنود شدند.

 در این راستا چه کشورهایی مشکلی مانند ایران دارند؟

بحرین، اردن، سوریه، عربستان و فلسطین. همه این‌ها کشورهای مسلمانی هستند که تیم فوتبال دارند و حتی در این دوره، تیم اردن با اینکه میزبان مسابقات بود به دلیل داشتن چند بازیکن محجبه به این مشکل برخوردند و از انجام بازی حذف شدند.

 بازتاب این اتفاق در کشورهای مسلمان چه بود؟

بازتابش خوب بوده و اکثریت نسبت به این اتفاق موضع گرفتند و علاقمندند این مشکل برطرف شود.

 این موانع را چطور می‌توان برطرف کرد؟

این مشکل، مشکل فیفاست و مشکل ما نیست؛ زیرا ما زنان مسلمان یک‌سری اعتقادات و باورهای خاص خودمان داریم. به نظر من فیفا باید باورهای ما را قبول کند و به اعتقادات ما نیز احترام بگذارد و این رفتار آنان بی‌حرمتی به اعتقادات زنان مسلمان است؛ که با زور می‌خواهد به اهداف خود برسد.

 حمایت‌ها بعد از این ماجرا در داخل کشور و در سطح بین‌الملل چه‌طور بوده است؟

انعکاس آن بسیار خوب بود؛ به‌خصوص از این جهت که در خود ایران همگان متوجه شدند که ما فوتبالی مختص بانوان داریم؛ زیرا تا قبل از این موضوع خیلی‌ها از اینکه ما در ایران فوتبال بازی می‌کنیم بسیار متعجب می‌شدند و می‌گفتند مگر خانم‌ها هم فوتبال دارند. ولی این موضوع باعث شد تمام رسانه‌ها و مطبوعات و همچنین خبرگزاری‌ها به طور کامل و جامع به این موضوع بپردازند و این توجه جای خوشحالی دارد از اینکه نسبت به این موضوع عکس‌العمل نشان دادند و جا دارد از رسانه‌ها که تعدادشان بسیار زیاد است تشکر و قدردانی کنم. و در ضمن رسانه‌های خارجی هم عده‌ای روی سیاست و یک‌سری نیز مثبت به این موضوع نگاه کردند.

 

 

 شما کی به تیم باشگاهیتان باز می‌گردید؟

من و خانم فرشته کریمی، هم‌تیمی هستیم. انشاءالله بعد از ماه رمضان با توجه به مشخص شدن دوره لیگ جدید، تمرینات ما هم اواخر آبان ماه یا اوایل آذر مجددا شروع خواهد شد.

 آیا تا به حال پیشنهاداتی برای بازی در باشگاه‌های خارجی داشته‌اید؟

بله. یک مورد در سال ۱۳۸۰ از طرف یکی از دانشگاه‌های کشور آمریکا دعوت‌نامه‌ای برای من و آتوسا حجازی فرستاده شد که به دلیل پاره‌ای مشکلات امکان حضور در آنجا فراهم نشد. در مرتبه دوم نیز بعد از مسابقات غرب آسیا از سوی باشگاه ابوظبی در کشور امارات دعوت‌نامه‌ای به دستم رسید که متأسفانه به دلیل عدم صدور ویزا برای فرزندم از حضور در آن تیم چشم‌پوشی کردم.

افرادی که متمایل هستند این رشته ورزشی را انتخاب کنند از کجا باید شروع کنند؟

به طور حتم از مدارس و آکادمی‌های فوتبال مخصوص بانوان در سراسر کشور.

 صحبت پایانی؟

جا دارد از اینجا از خانم‌ها اکبرآبادی معاونت ورزش بانوان در وزارت ورزش و دکتر شجاعی نایب ریس فدراسیون فوتبال و آقای علی کفاشیان رییس فدراسیون فوتبال تشکر کنم. در حقیقت قبل از اینکه این اتفاق بیفتد، برای اعزام ما به این دوره از مسابقات خیلی زحمت کشیدند. اردوهای متفاوت و مختلفی را پشت سر گذاشتیم که بالاخره هزینه شد. و بعد از این اتفاق هم خانم اکبرآبادی کمک‌های لازم را انجام دادند.

فقط امیدواریم فراموش نشویم و یک راه حلی پیدا شود تا بتوانیم به موقع در عرصه فوتبال و میادین بین‌المللی پا بگذاریم؛ چرا که ما فعلا در آسیا با این نوع حجاب مشکل آنچنانی نداریم.

من از شما که وقتتان را در اختیار ما قرار دادید و همچنین از همسرم به عنوان مشوق اصلی و کسی که در طی این ۲ سال که بچه‌دار شدیم خیلی زحمت کشید و شب‌های زیادی را به همراه «رادان» تنها بود و تنهایی سختی را متحمل شده، تشکر می‌کنم.

 فرشته کریمی: حجاب را مانع بازی فوتبال نمی‌بینیم

 

از سال ۸۱ فوتسال را شروع کردم و سه سال بعد، از طریق مسابقات مدارس کشوری به تیم ملی فوتبال دعوت شدم. اولین دوره را زیر نظر خانم شهرزاد مظفر مربی باشگاه گذراندم و بعد از مدتی به غرب آسیا (اردن) رفتیم و با کسب رتبه دوم از سال ۸۴ عضو تیم ملی فوتبال بانوان شدم و اکنون نزدیک به ۲ سال است که هم فوتبال و هم فوتسال بازی می‌کنم.

چه عاملی باعث شد تیم ایران از بازی با اردن حذف شود؟

ما در رختکن آماده شروع بازی بودیم که ناظر بازی برای چک کردن ما آمد و از ما خواست یقه‌های حجاب را برداریم و ما گفتیم نمی‌شود و او هم گفت نمی‌توانید بازی کنید، ولی تا لحظه آخر صبر کنید شاید داور این اجازه را به شما بدهد. سپس داخل زمین رفتیم و مراسم قرعه‌کشی هم انجام شد و در نهایت به ما اعلام کردند که نمی‌توانید بازی کنید. ما هم که خود را برای بازی گرم کرده بودیم، مجبور به ترک زمین شدیم.

یعنی صرفا مساله حجاب مانع بازی تیم شد؟

به ما که این‌طور گفتند.

به نظر شما طراحان لباس باید چه مدل‌هایی طراحی کنند که چنین اتفاقاتی رخ ندهد؟

به عنوان مثال می‌توانند از لباس‌های یقه‌اسکی استرچ و کیپ استفاده کنند تا فیفا هم بهانه‌ای نداشته باشد که بگویند دست بازیکن داخل یقه می‌رود؛ چرا که آنها می‌گفتند امکان دارد دست بازیکن داخل یقه شما برود و باعث خفگی شود ولی اگر استرچ تنگ باشد دیگر این بهانه را ندارند. البته به نظر ما تیم حریف که نمی‌خواهد یقه ما را بگیرد و توی زمین بچرخاند. پس با این اتفاق کسی مصدوم نخواهد شد.

 

 پس کلیه بازیکنان تیم با این لباس مشکلی ندارند؟

کل تیم مشکل ندارند. چون در کشور ما این پوشش از اعتقادات ما نشأت می‌گیرد. ما هدف بزرگتری داریم که همان بازی کردن در فوتبال است و حجاب را مانع این کار نمی‌بینیم. البته این اعتقاد تمامی بچه‌های تیم است.

 یعنی داشتن حجاب باعث پایین آمدن کیفیت کارتان نمی‌شود؟

مسلما همینطور است و حجاب به هیچ‌وجه کیفیت کار را پایین نمی‌آورد. ما چون از ابتدا اینطور بازی کردیم و برای ما عادت شده است فکر نمی‌کنم خیلی تفاوتی برایمان داشته باشد.

 فکر می‌کنید اقدام شما چقدر تاثیرگذار بوده است؟

اگر ما در المپیک لندن هم قهرمان می‌شدیم هیچوقت مطبوعات همانند الان که این اتفاق افتاده روی ما زوم نمی‌کردند. جا دارد در همین جا از تمام مطبوعات که با انعکاس اخبار در این زمینه ما را حمایت کردند تشکر کنم.

 به المپیک لندن اشاره کردید، در این رابطه توضیح بدهید.

این دوره اخیر ما، دوره مقدماتی المپیک لندن بود. که در دور اول میزبان کشور اردن و گروهمان به عنوان تیم اول صعود کرد و مجددا دور دوم هم در اردن برگزار شد که در این دوره اجازه بازی به ما داده نشد.

در ماه مبارک رمضان هم تمرین دارید؟

نه خدا را شکر. هر سال تمرینات با ماه مبارک رمضان برخورد می‌کرد و در دو جلسه هم صبح و هم عصر از شنبه تا چهارشنبه اردو بودیم و پنجشنبه و جمعه در منزل استراحت می‌کردیم. خوشبختانه امسال تمرین‌ها در تهران و در کمپ تیم‌های ملی فوتبال برگزار می‌شد و این برای ما خیلی خوب است.

مربی این دوره تیم ملی کیست؟

مریم ایراندوست مربی این دوره تیم ملی فوتبال ما را بر عهده دارند.


صحبت پایانی؟

در پایان از شما تشکر می‌کنم که این وقت را در اختیار من گذاشتید. و از مربی‌هایمان و همچنین از خانواده‌ام که همیشه مشوق من بوده و هستند هم تشکر می‌کنم.
نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
انتشاریافته:۱
در انتظار بررسی: ۰
* نظر:
ارسال نظرات
محمد رضا موسوی
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۲۱:۴۰ - ۳۰ شهريور ۱۳۹۰
۰
۱
این حجابی که شما هم در دامش افتاده اید وبرای زنان ورزشکار طراحی شده شرعی نبوده ومورد قبول مراجع عظام تقلید نیست
پاسخ
جدیدترین اخبار پربازدید ها