به گزارش رجانیوز، در این راستا الهه کولایی عضو شورای مرکزی حزب منحله مشارکت و نماینده مجلس ششم که در تحصن سال 82 نمایندگان آن دوره مجلس نیز نقش داشت در گفتگو با ایلنا گفت: «در این زمینه (ریاست دانشگاه تهران) صحبت هایی مطرح شده است و این مسئله هم در دانشگاه و هم در وزارت علوم در حال پیگیری است.»
وی که لحن اظهاراتش نشان می دهد برای ریاست دانشگاه تهران لحظه شماری می کند، در ادامه می گوید: «ریاستم بر دانشگاه تهران به تصمیم مسئولان، به ویژه دکتر امید (سرپرست فعلی دانشگاه) بستگی دارد. با توجه به اینکه در سالهای گذشته تلاشهای زیادی در حوزه علمی و پژوهشی داشته ام تمایل و علاقه زیادی از سوی دانشجویان واساتید مختلف برای این مسئله وجود دارد.»
این در حالی است که بسیاری از دانشجویان دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران الهه کولایی را به جای یک استاد دانشگاه، بیشتر به عنوان یک چهره سیاسی و تندرو می شناسند.
همچنین تقی آزاد ارمکی از دیگر چهره های حامی اصلاح طلبان دانشگاه تهران نیز در گفتگو با تسنیم ضمن تایید احتمال ریاست خود بر این دانشگاه گفت: «من هم این لیست را دیدم و اسم بنده هم در میان اساتید پیشنهادی وجود دارد.»
این در حالی است که آزاد ارمکی نیز که سالهاست در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران به تدریس جامعه شناسی می پردازد در میان دانشجویان این دانشگاه وجهه علمی قابل توجهی ندارد و بعضا به سبب برخی اظهارات سیاسی و حمایت هایش از اصلاح طلبان شناخته می شود.
اما فارغ از سلسله مصاحبه هایی که طی روزهای گذشته تندروها برای مطرح کردن خود به عنوان گزینه ریاست دانشگاه تهران انجام داده اند، به نظر می رسد رییس نهایی این دانشگاه نه افراد مورد اشاره بلکه فرد مهم تری باشد که ریاست دانشگاه تهران بتواند ضمن تامین رضایت او، از حجم انتقاداتش در شرایط فعلی از دولت روحانی بکاهد، فردی که برخی معقتدند محمد رضا عارف کاندیدای انصرافی اصلاح طلبان در انتخابات گذشته است که طی روزهای گذشته به سبب بکار گرفته نشدن در دولت و به گفته خودش کم مشورت گرفتن های روحانی از او، به نقد دولت روی آورده است و احتمالا از این جهت، بهترین گزینه برای ریاست دانشگاه تهران در شرایط کنونی و تضمین سکوت او خواهد بود.
از سوی دیگر به نظر می رسد تقلای تندروها برای مطرح کردن خود به عنوان رییس جدید دانشگاه تهران به سبب فضا سازی برای پذیرفته شدن رییس بعدی دانشگاه تهران باشد. به عبارت دیگر خود الهه کولایی و تقی ازاد ارمکی و ... نیز به خوبی می دانند که به سبب عملکرد نداشتن وجهه علمی قابل توجه و نداشتن وزن کافی حتی در میان خود اصلاح طلبان، امکان ریاست آنها بر این دانشگاه ممکن نیست اما در شرایط فعلی ماموریت مطرح کردن خود و نقش «گروه فشار» برای افکار عمومی را دارند تا در نهایت یک فرد «کمتر تندرو» به راحتی بتواند ریاست دانشگاه تهران را برعهده بگیرد.