عضو کمیسیون فرهنگی: مصوبهای از شعام درباره حجاب به مجلس نرسیده است؛
بولتن: از روزی که خبر اختلاس 3000 میلیاردی از شبکه بانکی منتشر شد، مدیران بانک های مختلف به انحای مختلف در پی فرار از زیر بار مسئولیت خود در این ماجرا هستند. اظهار مواضع و نظرات شتابزده و مملو از خطاهای فاحش تکنیکال از سوی مدیران مذکور، در عمل، تخریب هر چه بیشتر وجهه شبکه بانکی کشور نزد افکار عمومی موجب شده است.
در این میان اظهارات مدیرعامل بانک ملت، بسیار قابل تامل و البته تاسف بار است؛ اظهاراتی که به دلیل ناهمخوانی با بدیهی ترین اصول بانکداری، بیان آن حتی توسط یک کارمند جزء بانکی بخش اعتبارات بعید به نظر می رسد، چه رسد به مدیرعامل بانک بزرگی همچون ملت.
ماجرا از آنجا شروع شد که جناب آقای دیواندری – مدیر عامل محترم بانک موصوف – صراحتاً اعلام نمود: «بانک ملت به هیچ وجه در اختلاس 3000 میلیارد تومانی درگیر نیست و حتی یک دلار هم ال سی در این بانک دیسکانت نشده است.»
لذا برای شفافیت امر و انشاالله پاسخگویی متقن ایشان در راستای احترام به شعور افکار عمومی، طرح چند سوال اساسی بر مبنای حرفه بانکداری ضروری می نماید:
1. آیا سایر بانک ها نیز حتی یک دلار از LC ها را دیسکانت کرده اند؟ و آیا علی القاعده امکان منطقی تنزیل اعتبارات اسنادی مزبور که به ریال بوده به صورت دلار ممکن است؟ آیا عدم رعایت اصول و قواعد بدیهی تعاریف اسناد بانکی و ماهیت وجودی آن ها، حاکی از فرافکنی های غیر مسئولانه نیست؟
2. آیا تنزیل LC های واقعی صادره بانک های کشور طبق مقررات و ضوابط قانونی جرم محسوب می شود یا علی القاده عدم قبول تنزیل آن خلاف قانون و غیر متعارف است؟
3. آیا عجیب است که بانک های کشور به ساده ترین وظیفه حرفه ای خود عمل نموده و LC های بانک صادرات ایران را که همگی با رعایت کامل تشریفات قانونی و متأسفانه بدون پشتوانه توسط شعبه بانک صادرات ایران صادر شده، حسب رویه جاریه تنزیل نموده اند؟
4. آیا عدم انتخاب و مراجعه ذی نفع LC های مورد بحث به بانک ملت، می تواند به حساب درایت بانک ملت نوشته شود؟ چه، اینکه هیچگونه جعل یا نقص شکلی در صدور LC وجود نداشته و لذا هیچ دلیل قانونی برای عدم پرداخت LCها از ناحیه بانک هایی که توسط ذی نفع انتخاب و واجد شایستگی انجام عملیات بانکی بوده اند، وجود ندارد.
5. آیا جز این است که بخش عظیمی از وجوه محصل از جرم (2000 میلیارد ریالی) برای پذیره نویسی بانک خصوصی آریا به بانک ملت و فرابورس سپرده شده است.
6. آيا بانک ملت در انجام پذیره نویسی بانک آریا که اتفاقاً موسسین آن همان طراحان صدور LC های مورد نظر در بانک صادرات ایران می باشند، تکلیف قانونی ماده 5 قانون مبارزه با پولشویی مصوب 02/11/1386 و آیین نامه اجرایی قانون مبارزه با پولشویی "موضوع تصویب نامه شماره 181434/ ت 43182 ک مورخ 14/9/1388 وزیران عضو کارگروه تصویب آیین نامه های مربوط به قانون مبارزه با پولشویی را مراعات نموده اند؟ بدیهی است قبول تولیت پذیره نویسی بانک آریا با ارقام نجومی توسط بانک ملتی که به قول جناب آقای مدیر عامل حتی یک دلار از LC های مرتبط با آن را دیسکانت ننموده!!!! ..... فاقد توجیه منطقی و عقلایی می باشد. مضافاً اینکه اعلان عمومی محمد آرام بنیار – مدیر عامل شرکت تامین سرمایه امین – در تاریخ 17 اسفند ماه 1389 مبنی بر «دسترسی بانک آریا به بازاری حدود 3000 میلیارد تومان» در کنار معرفی بانک ملت به عنوان مرجع پذیره نویسی، به طور قطع و به یقین باید توسط مدیران ارشد بانک ملت و دسترسی رصد می شد.
از این رو، به نظر می رسد پاسخ آخرین سوال در کنار سوالات فوق، توسط جناب آقای دیواندری ضروری می نماید که: آقای مدیرعامل دم خروس را باور کنیم یا قسمت حضرت عباس را ؟!
در این میان اظهارات مدیرعامل بانک ملت، بسیار قابل تامل و البته تاسف بار است؛ اظهاراتی که به دلیل ناهمخوانی با بدیهی ترین اصول بانکداری، بیان آن حتی توسط یک کارمند جزء بانکی بخش اعتبارات بعید به نظر می رسد، چه رسد به مدیرعامل بانک بزرگی همچون ملت.
ماجرا از آنجا شروع شد که جناب آقای دیواندری – مدیر عامل محترم بانک موصوف – صراحتاً اعلام نمود: «بانک ملت به هیچ وجه در اختلاس 3000 میلیارد تومانی درگیر نیست و حتی یک دلار هم ال سی در این بانک دیسکانت نشده است.»
لذا برای شفافیت امر و انشاالله پاسخگویی متقن ایشان در راستای احترام به شعور افکار عمومی، طرح چند سوال اساسی بر مبنای حرفه بانکداری ضروری می نماید:
1. آیا سایر بانک ها نیز حتی یک دلار از LC ها را دیسکانت کرده اند؟ و آیا علی القاعده امکان منطقی تنزیل اعتبارات اسنادی مزبور که به ریال بوده به صورت دلار ممکن است؟ آیا عدم رعایت اصول و قواعد بدیهی تعاریف اسناد بانکی و ماهیت وجودی آن ها، حاکی از فرافکنی های غیر مسئولانه نیست؟
2. آیا تنزیل LC های واقعی صادره بانک های کشور طبق مقررات و ضوابط قانونی جرم محسوب می شود یا علی القاده عدم قبول تنزیل آن خلاف قانون و غیر متعارف است؟
3. آیا عجیب است که بانک های کشور به ساده ترین وظیفه حرفه ای خود عمل نموده و LC های بانک صادرات ایران را که همگی با رعایت کامل تشریفات قانونی و متأسفانه بدون پشتوانه توسط شعبه بانک صادرات ایران صادر شده، حسب رویه جاریه تنزیل نموده اند؟
4. آیا عدم انتخاب و مراجعه ذی نفع LC های مورد بحث به بانک ملت، می تواند به حساب درایت بانک ملت نوشته شود؟ چه، اینکه هیچگونه جعل یا نقص شکلی در صدور LC وجود نداشته و لذا هیچ دلیل قانونی برای عدم پرداخت LCها از ناحیه بانک هایی که توسط ذی نفع انتخاب و واجد شایستگی انجام عملیات بانکی بوده اند، وجود ندارد.
5. آیا جز این است که بخش عظیمی از وجوه محصل از جرم (2000 میلیارد ریالی) برای پذیره نویسی بانک خصوصی آریا به بانک ملت و فرابورس سپرده شده است.
6. آيا بانک ملت در انجام پذیره نویسی بانک آریا که اتفاقاً موسسین آن همان طراحان صدور LC های مورد نظر در بانک صادرات ایران می باشند، تکلیف قانونی ماده 5 قانون مبارزه با پولشویی مصوب 02/11/1386 و آیین نامه اجرایی قانون مبارزه با پولشویی "موضوع تصویب نامه شماره 181434/ ت 43182 ک مورخ 14/9/1388 وزیران عضو کارگروه تصویب آیین نامه های مربوط به قانون مبارزه با پولشویی را مراعات نموده اند؟ بدیهی است قبول تولیت پذیره نویسی بانک آریا با ارقام نجومی توسط بانک ملتی که به قول جناب آقای مدیر عامل حتی یک دلار از LC های مرتبط با آن را دیسکانت ننموده!!!! ..... فاقد توجیه منطقی و عقلایی می باشد. مضافاً اینکه اعلان عمومی محمد آرام بنیار – مدیر عامل شرکت تامین سرمایه امین – در تاریخ 17 اسفند ماه 1389 مبنی بر «دسترسی بانک آریا به بازاری حدود 3000 میلیارد تومان» در کنار معرفی بانک ملت به عنوان مرجع پذیره نویسی، به طور قطع و به یقین باید توسط مدیران ارشد بانک ملت و دسترسی رصد می شد.
از این رو، به نظر می رسد پاسخ آخرین سوال در کنار سوالات فوق، توسط جناب آقای دیواندری ضروری می نماید که: آقای مدیرعامل دم خروس را باور کنیم یا قسمت حضرت عباس را ؟!
اخبار ویژه
وارونهنمایی تهدیدات آمریکا؛
سناریویی که هر بار تکرار میشود؛
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
