فارین پالیسی در یادداشتی به قلم آدام کوگل پژوهشگر سازمان دیدبان حقوق بشر
نوشت: وضعیت حقوق بشر در عربستان در سال 2013 نیز مانند سالهای قبل نگران
کننده و سالی پر از اعدام و سرکوب فعالان بود. ایالات متحده در این
سالها، به جز گزارشهای سالیانه حقوق بشری هیچ اقدام عملی برای جلوگیری از
نقض گسترده حقوق بشر در عربستان انجام نداده است. فعالان سیاسی و اجتماعی
عربستانی- که اغلب زندانی هستند- از خود میپرسند، چرا مقامات آمریکایی که
روابط بسیار حسنهای با الیگارشی حاکم بر عربستان دارند، هیچ اعتراضی به
سرکوب شهروندان در عربستان نمیکنند؟ سوزان رایس- مشاور امنیت ملی آمریکا-
در دسامبر گذشته گفت «بیایید روراست باشیم. در حال حاضر، ما بعضاً با
کشورها و دولتهایی روابط سیاسی و اقتصادی نزدیکی داریم که کارنامه سیاهی
در نقض حقوق بشر دارند.» آشکار است که آنچه در رابطه آمریکا و عربستان برای
سیاستمداران آمریکایی حائز بیشترین اهمیت است، جنبههای اقتصادی و
ژئواستراتژیکی این رابطه است. نه آنچه فعالان اجتماعی در عربستان در زمینه
نقض حقوق بشر میگویند.
فارین پالیسی ضمن مرور انواع سرکوبها و
خشونتها در عربستان خاطرنشان میکند: آمریکا مدعی است که مسائل حقوق بشری
واجد بیشترین اهمیت برای او میباشد. رایس (مشاور امنیت ملی) در سخنرانی در
نشست فعالان حقوق بشر گفت: «ما از همه توان خود برای وادار کردن دولتها
به احترام به حقوق بشر استفاده میکنیم. ما آنها را مجبور میکنیم که به
قوانین بینالمللی در این زمینه گردن بگذارند. دولت با دقت بسیار چالشهای
امنیتی بهار عربی را رصد کرده و با تمام توان خود از گروههایی که خواستار
صلح، دموکراسی و احترام به حقوق بشر هستند، حمایت میکند.» اما این سخنان
ادعایی بیش نیست. هنگامی که از مقامات آمریکایی درباره سکوتشان در زمینه
نقض حقوق بشر در عربستان پرسیده میشود، آنان سؤال را با بیاعتنایی کنار
میگذارند و یا میگویند انتقاد علنی از عربستان، مناسب نیست.اما هیچ
علامتی نیست که نشان دهد سران آمریکایی حتی به صورت محرمانه، به مقامات
عربستانی در این زمینه تذکر میدهند.