ئیس جمهور ایران طی مصاحبه طولانی با یک روزنامه آمریکایی ضمت گفتوگو درباره موضوعات مختلف، در بخشی از گفتوگو خود گفت که 300 میلیون مردم آمریکا قربانی منافع چند صد صهیونیست شدهاند.
به گزارش 598 به نقل از فارس، "لالی ویموث" دستیار سردبیر ارشد روزنامه واشنگتن پست با "محمود احمدینژاد" رئیس جمهور ایران مصاحبهای را انجام داده است که در ادامه بخشهایی از این مصاحبه ارائه میشود.
واشنگتن پست: مردم در ایالات متحده این درخواست را دارند که شما قبل از آنکه به نیویورک برای شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل بیایید، عفو را به دو آمریکایی که در ایران در بازداشت به سر میبرند ببخشید؟
محمود احمدینژاد: من در حال کمک کردن به ترتیبات آزادی آنها طی چند روز آینده هستم بنابراین آنها قادر خواهند بود که به خانه بازگردند. البته این اقدامی بشردوستانه یکجانبه است.
واشنگتن پست: بنابراین شما در حال انجام ترتیبات آزادی آنها هستید؟ آیا آنها طی چند روز آینده آزاد میشوند؟
محمود احمدینژاد: من امیدوارم که این اتفاق بیفتد. امیدوارم که این موضوع طی چند روز آینده روی دهد. ما تلاشهای وسیعی را برای آن انجام دادهایم. این عفوی یکجانبه از سوی ملت ایران و از سوی جمهوری اسلامی ایران است.
واشنگتن پست: چه زمانی شما این [آزادی دو زندانی] را آشکارا اعلام خواهید کرد؟
محمود احمدینژاد: زمانی که آنها آزاد شوند، این موضوع اعلام خواهد شد.
واشنگتن پست: سوریه چقدر برای ایران اهمیت دارد؟ دیدگاه شما درباره اوضاع در سوریه چیست؟
محمود احمدینژاد: برای ما، روابط ما مهم است. هر کس در جهان برای ما مهم است، هرجا که مردم در آنجا زندگی میکنند.
واشنگتن پست: سوریه و نه کشور دیگری متحد کلیدی برای ایران به شمار میآید، من درک میکنم که شما تلاش میکنید که به رئیس جمهور [بشار] اسد کمک کنید. آیا شما معتقدید که این رژیم باقی خواهد ماند؟
احمدینژاد: برای ما، لبنان، ترکیه و سوریه مهم هستند. افغانستان، پاکستان،کشورهای که در منطقه خلیج فارس هستند. سوریه در صف جلوی مقاومت قرار دارد.
واشنگتن پست: من میداتم که اخیرا شما از رئیس جمهور اسد خواستید که اصلاحات انجام دهد و به مردم خود گوش دهد.
احمدینژاد: بله، وی خودش اعلام کرده که اصلاحاتی را اعلام خواهد کرد. من معتقدم که هر کسی در جهان نیاز دارد که اصلاحاتی را ببیند، در اروپا، آمریکا،آسیا و هر جای دیگر.
واشنگتن پست: سوال این است که ما در آمریکا به دنبال این هستیم که آیا رئیس جمهور [بشار اسد] خواهد ماند، یا وی به پایان رسیده است؟ برآورد شما چیست؟
محمود احمدینژاد: ما معتقد نیستیم که ما باید درباره شرایطی نظیر این صحبت کنیم. این به تصمیم مردم و دولت سوریه بستگی دارد. ما معتقدیم که برای دیگران خیلی مهم است که دخالت نکنند.نه غربیها نه دیگر قدرتها چه ناتو یا دیگر اتحادهای نظامی.
واشنگتن پست: به نظر میرسد که مردم در سرویه خواستار آن هستند که وی قدرت را ترک کند.
محمود احمدینژاد:بله، بعضی از مردم علیه وی هستند. آنها نیز باید محترم شمرده شوند اما زمانی دیدگاههای واقعی مردم فهمیده خواهد شد که انتخاباتی واقعی وجود داشته باشد. من امیدوارم که این موضوع در فضایی دوستانه و قابل درک اتفاق بیفتد.
واشنگتن پست: شما معتقدید که باید انتخاباتی در سوریه انجام شود؟
محمود احمدینژاد:انتخابات آزاد باید در هر کجای جهان برگزار شود حتی در ایالات متحده.
واشنگتن پست: گزارش شده است که ایران مشاوران و نیروهای قدس را برای کمک به رئیس جمهور اسد اعزام کرده است.
محمود احمدینژاد: ما با سوریه یک رابطه داریم، یک رابطه قدیمی. همچنین ما با مردم سوریه روابط خوبی داریم، با تمامی بخشهای جمعیتی. این شرایط در عراق و دیگر کشورها نیز وجود دارد.
واشنگتن پست: عراق را پس از عقبنشینی آمریکا چگونه میبینید؟ آیا فکر میکنید که نفوذ ایران در عراق افزایش خواهد یافت؟
محمود احمدینژاد: اگر آمریکا از هر جایی عقب نشینی کند، اوضاع قطعا بهبود یافته و بهتر میشود. ما به دنبال افزایش نفوذ خود نیستیم. ما رابطه دوستانه و ویژهای با عراق داریم. ما به فرهنگ مشابهای تعلق داریم و مردمانمان دوست هستند.هر ساله،میلیونها نفر از ایران و عراق به کشور دیگری مسافرت میکنند و ما همچنین شاهد ازدواح میان عراقیها و ایرانیان هستیم. بسیاری از ایرانیان در عراق متولد شده و بسیاری عراقی نیز در ایران به دنیا آمدهاند. این نوعی رابطه ویژه، گرم و صمیمی است. پارلمان عراق و گروههای سیاسی روابط خیلی خوبی با ایران دارند. ما دوست هستیم. بسیاری از روحانیان ایران، درس خود را در عراق اتمام کرده و بسیاری از روحانیان عراقی در اینجا[ایران] درس میخوانند. نه عراق و نه ایران به دنبال تاثیرگذاری بر کشور دیگری هستند. من رابطهای صمیمی با رئیس جمهوری عراق و همچنین با نخست وزیر این کشور دارم.
واشنگتن پست: نخست وزیر [ نوری ال] مالکی و رئیس جمهوری [جلال] طالبانی؟
بله، تمام دولتمردان و چهرههای سیاسی.من فکر میکنم دولت آمریکا نباید نگران دوران بعد از عقبنشینی از عراق باشد.
واشنگتن پست: بسیاری از مردم در ایالات متحده احساس میکنند که "جورج دبیلو بوش" رئیس جمهور سابق آمریکا با حمله به عراق و سرنگون کردن صدام حسین، این کشور را به ایران تحویل داد. به طور کلی این اعتقاد وجود دارد که نفوذ ایرانیان در تمام منطقه افزایش یافته است بویژه در عراق. آیا این احساس درستی است؟
محمود احمدینژاد: آیا واقعا فکر میکنید که مردم آمریکا به این دلیل از جورج بوش نفرت دارند.
واشنگتن پست: نه من فکر نمیکنم که آنها از وی نفرت دارند. من فقط فکر میکنم که این یک احساس مشترک است که صدام حسین روابط دوستانهای با کشور شما نداشته و اینکه با حذف شدن دولت وی و به قدرت رسیدن یک دولت سیعه در عراق، باعث شد که عراق برای نفوذ ایران بازتر شود. آیا این یک تحلیل درستی است؟
محمود احمدینژاد: آیا واقعا فکر میکنید که رئیس جمهور بوش، قصد ایجاد دولتی شیعی در عراق داشت؟
واشنگتن پست: نه
محمود احمدینژاد:بنابراین این موضوع بر خلاف خواسته وی روی داد. آیا این یک دولت منتخب هست یا خیر؟
واشنگتن پست: بلی
محمود احمدینژاد: این یک دولت منتخب است بنابراین روابط و خواستههای دولت عراق کاملا در تضاد با خواستهها و آرزوهای رئیس جمهور بوش بود. آیا میتوان بار دیگر این نتیجهگیری را داشته باشیم که بوس عراق را به ایران تحویل داد؟رئیس جمهور بوش، اهداف به خصوصی را دنبال میکرد و وی قادر نبود که آنها را بدست آورد و مردم عراق بر خواستهها و مقاصد آقای بوش فائق آمدند. البته ما از سرنگونی صدام حسین خرسند هستیم.
واشنگتن پست: شما گفتید که از سرنگونی وی خوشحال هستید؟
محمود احمدینژاد: بله، البته، ما از آن خوشحال هستیم چون وی دشمن تمام کشورها در منطقه بود. وی مطیع سیاستها و دستورالعملهای آمریکا بود. وی به ایران حمله کرد، وی به کویت حمله و آن را اشغال کرد. من فکر میکنم اگر بوش عراق را بعد از سرنگونی صدام حسین ترک میکرد، امروز اوضاع بسیار بهتر بود و مردم عراق نیز همچنین از آمریکا بابت این موضوع تشکر میکردند و ما نیز این موضوع را به عنوان سیاسی مثبت تلقی میکردیم اما بوش اعلام کرد که آنها تصمیم گرفتند که در عراق باقی بمانند بنابراین همه چیز درباره اظهار نظرات ما درباره حمله نظامی به عراق تغییر کرد. هیچ کس در عراق این اعتقاد را ندارد که وی هیچگونه مقاصد دوستانهای داشت.
واشنگتن پست: میتوانیم به موضوعات دیگری منتقل شویم. برنامه هستهای شما. مردم در واشنگتن میپرسند که چرا ایران حجم زیادی اورانیوم غنی شده دارد اما به جز بوشهر هیچ رآکتور دیگری ندارد که تامین سوخت آن نیز از سوی روسیه تضمین شده است و البته رآکتور تحقیقاتی تهران، که به حجم اندکی از اورانیوم غنیشده نیاز دارد. برخی از کارشناسان در وانشگتن معتقدند که شما هیچ استفاده احتمالی از این اورانیوم غنی شده به جز برنامه تسلیحاتی ندارید. جواب شما به این مردم چیست؟
محمود احمدینژاد: دولت ایران هیچ مشکلی با مردم آمریکا ندارد بلکه آنجا یک تعداد محدودی از رهبران سیاسی هستند که باعث ایجاد مشکل میشوند. من هنوز نمیتوانم بفهمم که ما باید غنیسازی اورانیوم را افزایش دهیم یا باید آن را محدود کنیم. اگر ما آن را در حجم محدودی انجام دهیم، آنها میگویند که ما به دنبال استفاده از آن برای ساخت بمب هستیم. اگر ما حجم غنیسازی اورانیوم را افزایش دهیم. آنها میگویند که چرا ما آن را انجام دادیم؟ نیروگاه بوشهر به تنهایی سالانه به 30 تن اورانیوم نیاز دارد. ما هم اکنون در سطح سه تن اورانیوم غنی شده هستیم. بنابراین ما باید تولید را افزایش دهیم. ما باید 30 تن فقط برای یک سال تولید کنیم. رآکتور تهران نیز به اورانیوم غنی شده نیاز دارد، ما دست کم پنج رآکتور بیشتر شبیه رآکتور تهران نیاز داریم.
واشنگتن پست: پنج رآکتور بیشتر؟
محمود احمدینژاد: بله، ما به پنج رآکتور مشابه بیشتر در ایران نیاز داریم. چون بیش از 800 هزار بیمار در حال استفاده از ایزوتوپهای پزشکی هستند،بنابراین ما به اینگونه رآکتورها نیاز داریم تا نیازهای ما را جواب دهد. این موضوع دلیل آن است که ما باید 32 نیروگاه هستهای دیگر بسازیم تا بتوانیم 20 هزار مگاوات برق تولید کنیم.ما فقط یکی از آنها را راهاندازی کردیم. بقیه پروژهها در حال مطالعه و بررسی هستند.
واشنگتن پست: همانطور که شما میدانید و در گزارش ماه سپتامبر نیز مشاهده شده،ایران هرگز آژانس بینالمللی انرژی اتمی را درباره بعد تسلیحاتی فعالیتهای هستهای خود قانع نکرده است. آژانس بینالمللی انرژی اتمی درباره اطلاعاتی که در زمینه توسعه کلاهک های هستهای برای موشکهای بالستیک بوده نگران است. پاسخ شما برای این موضوع چیست؟
محمود احمدینژاد: اینها ادعاهایی است که همیشه توسط ایالات متحده مطرح میشود و این ادعاهایی است که به آژانس بینالمللی انرژی اتمی داده میشود. هیچ کشور عضوی حق مطرح کردن چنین ادعاهایی علیه عضو دیگر نیست. آژانس بینالمللی انرژی اتمی شش سوال اساسی از ما پرسید و ما پاسخ این سوالات را به آنها دادیم و تایید آژانس را نیز دریافت کردیم. دولت آمریکا ادعاهایی را مطرح میکند اما آژانس بینالمللی انرژی اتمی نباید به گونهای رفتار کند که همه فکر کنند که آژانس نماینده دولت آمریکا است. آنها باید استقلال خود را حفظ کنند. در غیر اینصورت، آژانس اعتبار خود را از دست خواهد داد. بر اساس قانون، ما به همکاری خود با آژانس ادامه خواهیم داد و این موضوع را در بسیاری از زمینهها انجام دادهایم.
واشنگتن پست: شما گفتید که ایران ساخت سومین سایت غنیسازی خود نظیر نطنز و فردو را آغاز کرده است، آیا شما ساخت این سایت را آغاز کردهاید؟
محمود احمدینژاد: نظنز و فردو مکانهایی برای تولید نیروی برق هستهای نیستند. آنها مکانهایی هستند که ما سوخت تولید میکنیم.
واشنگتن پست: تاسیسات غنیسازی فردو زیر یک کوه ساخته شده است. من فرض میکنم که این موضوع برای آن بوده است که نتواند توسط خارجیها مورد حمله قرار گیرد. برخی میگویند که شما در این تاسیسات در حال غنیسازی اورانیوم تا 90 درصد هستید. آیا این موضوع واقعیت دارد یا شما فقط میخواهید اوانیوم غنی سازی شده خود را در برابر هرگونه حمله آمریکا و اسرائیل حفاظت کنید؟
محمود احمدینژاد: تاسیساتی نظیر این، باید در مکانهایی امن ساخته شوند. این موضوع به دلایل امنیتی است و به دلیل حفاظت از مردم است. تاسیسات نطنز نیز زیر زمین ساخته شده است. البته تاسیسات هستةای باید از حملات هوایی حفاظت شود اما ما نیاز برای داشتن اورانیوم با غنای 90 درصد نداریم. تاسیسات هستهای ما هم در نطنز و هم در فردو تحت نظارت آژانس بینالمللی انرژی اتمی قرار دارد. بازرسان آژانس در آنجا قرار دارند و آنها دوربینهای خود را در این تاسیسات نصب کردهاند. آیا این موضع هیچگونه تفاوتی در ساخت این تاسیسات زیر زمین ایجاد میکند؟
واشنگتن پست: ایران به غنیساز اونیوم هم در مقیاس 3.5 درصد و هم 20 درصد ادامه میدهد. آیا شما در قبال توقف تحریمها حاضر به توقف غنی سازی هستید؟
محمود احمدینژاد: برای نیروگاههای هستهای به اورانیوم 3.5 درصد نیاز داریم و ما در حال تولید این سوخت هستیم. برای رآکتور تهران، به اورانیوم 20 درصد نیاز داریم و ما در حال تولید آن هستیم ما نیازهای دیگری نداریم. البته در آغاز، ما قصدی برای تولید اورانیوم در مقیاس 20 درصد نداشتیم. اما غرب از دادن این اورانیوم به ما امتناع کرد بنابراین ما مجبور شدیم تولید اوانیوم با مقیاس 20 درصد را آغاز کنیم.
واشنگتن پست: من درک میکنم که شما طرفدار تعاملی هستید که در سال 2009 با آمریکا به آن رسیدید که بر اساس آن،آمریکا به شما اورانیوم 20 درصد غنی شده میفروشد و در قبال آن، ایران اورانیوم با غنای کم خود را صادر میکند. اما شما توسط منتقدین خود، مورد حمله قرار گرفتید و این تعامل شکست خورد.
محمود احمدینژاد: در ایران، مردم آزاد هستند که دیدگاههای خود را بیان کنند. هر روز، برخی از مردم سیاستهای دولت را مورد انتقاد قرار میدهند. این بدان معنا نیست که دولت قصد دارد سیاستهای خود را تعطیل کند. ما احساس کردیم که آنها سوختی که ما برای رآکتور خود نیاز داریم را تحویلمان نخواهند داد. برخی از رهبران سیاسی و مصاحبهگران در آمریکا و اروپا گفتند که آنها میخواهند که ایران را از دسترسی به چنین سوختی دور نگه دارند، بنابراین درک کردیم که آنها نمیخواهند که آن سوخت را به ما بدهند و ما باید این کار را خودمان انجام دهیم.حتی اگر آنها همین الان به ما اورانیوم به غنای 20 درصد بدهند، ما تولید این سوخت را ادامه نخواهیم داد.
واشنگتن پست: بنابراین اگر آمریکا به شمار اورانیوم غنی شده بفروشد، شما غنی سازی را متوقف خواهید کرد؟
محمود احمدینژاد: بله، ما نمیخواهیم که اورانیوم 20 درصد تولید کنیم. چون آنها این اورانیوم را به ما ندادند، ما باید سرمایهگذاری خودمان را انجام میدادیم. اگر آنها امروز دادن اورانیوم را آغاز کنند، ما تولید را متوقف خواهیم کرد.
واشنگتن پست: شما به تعاملی در ژنو در سال 2009 رسیدید، اما شما عقبنشینی کردید و تعامل شکست خورد و هم اکنون مردم در واشنگتن اعتقاد ندارند که یک تعامل امکانپذیر باشد.
محمود احمدینژاد:اگر آنها به ما اورانیوم با غنای 20 درصد بدهند، ما تولید را متوقف میکنیم. مذاکرات در وین انجام شد، ظاهرا آنها همه چیز را میدانند. من تکرار میکنم. اگر شما به ما اورانیوم با غنای 20 درصد بدهید ما تولید را متوقف میکنیم چون اورانیوم با غنای 20 درصد فقط برای چنین رآکتورهایی مورد استفاده است نه چیز دیگر.
سوال:آیا شما میتوانید یک توافق ایجاد کنید؟ این درک در واشنگتن وجود دارد که اینجا اختلافات زیادی در میان رهبران وجود دارد که شما نتوانستید بر آن فائق آیید؟
محمود احمدینژاد: آنهایی که این سخنان را میگویند، سیاستمداران هستند، نه کارشناسان. چون 3.5 درصد تفاوت زیادی با اورانیوم در 90 درصد ندارد. چیز مهم درباره فناوری غنی سازی اورانیوم است. اگر شما اورانیوم را تا 3.5 درصد غنی کنید، شما قطعا میتوانید به پیش بروید و [اورانیوم با غنای] 90 درصد تولید کنید.تاسیسات هستهای ما تحت نظارت دوربینهای آژانس بینالمللی انرژی اتمی قرار دارد. هر گرم از مواد تحت کنترل و پلمپ قرار دارد.
واشنگتن پست: من درک میکنم که 20 درصد به 90 درصد بسیار نزدیکتر از 3.5 درصد است و این دلیل آن است که کارشناسان آمریکایی نگران هستند.
محمود احمدینژاد: ما به طور کامل در حال همکاری با آژانس هستیم اما آژانس بینالمللی انرژی اتمی یک سازمان مستقل نیست.
واشنگتن پست: آیا پیشنهاد اخیر شما درباره نظارت کامل برنامه هستهای برای پنج سال در قبال برداشته شدن کامل تحریمها شامل امضا کردن پروتوکل اضافی میشود؟
محمود احمدینژاد: ما از تحریمها نگران نیستیم. ما همکاری میکنیم چون معتقد هستیم که تمام کشورها باید به انرژی صلحآمیز هستهای دسترسی داشته باشند. همکاری ما با هدف دفاع از حقوق ملت است. در غیر این صورت، این تحریمها باعث تبدیل شدن به یک انرژی مثبت در کشورمان است. کسانی که علیه ما تحریم اعمال کردند با رکود اقتصادی مواجه هستند. آنها واقعا خود را از منابع ما محروم کردند. در دوران تجارت آزاد، تحریمها چه معنایی دارد. واقعا آنها برای خودشان مشکل ایجاد کردند، چون ما اقتصاد بزرگی داریم. کشورهایی که همکاری اقتصادی با ایران ایجاد کردهاند، از چنین رابطهای بهره بردهاند اما کسانی که با ایران همکاری نکردند با شکست مواجه شدند.
واشنگتن پست: در ایالات متحده و غرب، هیچ کس اعتقاد ندارد که شما در حال تولید اورانیوم غنی سازی شده زیادی بدون داشتن تاسیساتی برای تبدیل آنها به میلههای سوخت و بدون داشتن برنامه تسلیحاتی هستید. هیچ کس معتقد نیست که این برای انرژی صلحآمیز است.
محمود احمدینژاد: من گفتم ما پیشتر سه تن تولید کردیم اما برای بوشهر به 30 تن نیاز داریم. اگر بخواهیم که سلاح هستهای داشته باشیم، از دیگران نمیترسیم. ما آشکارا آن را اعلام میکنیم.چرا باید از دیگران بترسیم؟ زمانی که میگوییم قصدی برای ساخت تسلیحات اتمی نداریم، منظورمان همین است. چون ما آن را یک چیز شیطانی میدانیم و ما نیازی به این چیزها نداریم.
واشنگتن پست: شما در حال ساخت تاسیسات غنیسازی هستید.
محمود احمدینژاد: نیروگاهها برای تولید برق است و نه برای بمب اتمی.
واشنگتن پست: اراک برای تولید برق نیست، آیا هست؟
محمود احمدینژاد: موشکها برای پرتاب ماهوارهها استفاده میشوند.
واشنگتن پست: و از آنها نیز میتوان برای پرتاب کلاهکهای هستهای استفاده کرد.
محمود احمدینژاد: به طور مثال، با چاقو شما میتوانید غذا را برش دهید، شما میتوانید با آن مردم را بکشید.آیا ما میتوانیم بگوییم که چاقوها نباید ساخته شوند یا فروخته شوند؟ آیا شما میتوانید چیزی درباره تاریخچه دوستی میان ایران و آمریکا بگویید؟ آیا شما میتوانید دورهای را که دو کشور دوست بودند را بگویید؟ هرگز. آمریکا از دیکتاتوری برای دورهای طولانی حمایت کرد. آنها از شاه سابق علیه ملت ایران حمایت کردند. پس از سرنگونی رژیم سابق، آنها به اقدام علیه ما ادامه دادند. آنها همیشه علیه ما بودند.
واشنگتن پست: آیا شما زمینههایی برای همکاری ایران و آمریکا در موضوع طالبان و افغانستان میبینید؟ آیا شما زمینهای در جهان میبینید که دو کشور (ایران و آمریکا) بتوانند با هم کار بکنند؟
محمود احمدینژاد: بله، ما میتوانیم در بسیاری از زمینهها با آمریکا همکاری کنیم.میتوانیم در زمینه امنیت و ثبات افغانستان همکاری داشته باشیم.میتوانیم علیه قاچاق مواد مخدر و مبارزه با تروریسم همکاری داشته باشیم. در زمینههای زیادی میتوانیم همکاری داشته باشیم اما آمریکا همچنان سیاست مشابهای را علیه ما اتخاذ میکند.
واشنگتن پست: چرا شما همیشه بر تقبیح اسرائیل اسرائیل دارید و اگر میخواهید با غرب کار کنید چرا این چنین جملات تحریککننده ای استفاده میکنید؟
محمود احمدینژاد: اگر کسی خشونت، اشغالگری را محکوم کند، آیا این بد است؟ و رژیم صهیونیستی همیشه چیز مشابهی را انجام میدهد. آنها خانههای مردم را تخریب کرده و آن را با خاک یکسان میکنند. آنها چندین جنگ بزرگ ایجاد کردند. آنها به کشتار و ترور مردم ادامه میدهند. آنها به سیاست زورگویی خود علیه دیگر ملتها از جمله ایران ادامه میدهند. من فکر میکنم که سوال مهمی که باید پاسخ داده شود آن است که چرا همه دولتهای آمریکا همیشه از رژیم صهیونیستی حمایت کردهاند؟ ایالات متحده 10 هزار کیلومتر دورتر از فلسطین است، و دیگر کشورها در منطقه علیه صهیونیستها هستند اما آمریکا و متحدانش در اروپا به حمایت از رژیم صهیونیستی ادامه میدهند،چرا؟ چه رابطهای بین این دو کشور وجود دارد؟ آمریکا جمعیتی 300 میلیونی دارد و تمام جمعیت آن در حالی قربانی شدن در راستای منافع چند صد صهیونیست هستند، گروهی وحشتناک و گروهی ترسناک، گروهی که پشت جنگ جهانی اول و جنگ جهانی دوم بوده است. هر کجا که درگیری یا جنگی وجود داشته باشد، این گروه پشت آن هستند. همین گروه هستند که تصویری ترسناک از آمریکا در دنیا ساختهاند. آیا تمام 300 میلیون جمعیت در آمریکا صهیونیست هستند؟ آیا هرگز رفراندومی در آمریکا داشتید که مردم از رژیم صهیونیستی حمایت میکنند؟ هرگز. من فکر میکنم که شما باید رفراندومی در ایالات متحده داشته باشید که آیا مردم میخواهند که از منابع و مالیاتهای آنها برای تعدادی قاتل استفاده شود. ما مخالف کشتار و قتل عام هستیم. ما مخالف اشغالگری هستیم.چه احساسی درباره بحث آتی در سازمان ملل درباره ایجاد کشور فلسطینی دارید؟ آیا شما طرفدار ایجاد کشور فلسطینی هستید؟ من امیدوارم که این موضوع خیلی زود اتفاق بیفتد و این یک نقطه آغازین باشد. این باید آغازی برای آزادسازی تمام سرزمین فلسطین باشد. ملت فلسطین پیش از آنکه فلسطینیان مهمانان ناخواندهای داشته باشند که به فلسطین با تفنگ سرازیر شدند، وجود داشت.
واشنگتن پست: من میدانم که شما درباره بهار عربی با عنوان "بیداری اسلامی" صحبت کردهاید. آیا شما اعتقاد دارید که این تحرک برای اصلاحات دموکراتیک به ایران بیاید؟
محمود احمدینژاد: آیا شما معتقدید که این بهار عربی است؟ چه کسی این اصطلاح را به کار برده است؟
واشنگتن پست: این چیزی است که آنها در رسانهها از آن یاد میکنند.
محمود احمدینژاد: مردم آنها در شرایط بسیار دردناکی قرار داشتند. مردم نباید اشتباهاتی که توسط رهبران انجام میشود را تحمل کنند. صاحبان این و کاپیتالیستها منابع آنها را ربودند و هم اکنون اقتصادهای آنها با چالشهایی مواجه شده است.
واشنگتن پست: شایعاتی وجود دارد که درگیری داخلی در ایران وجود دارد. برخی از معاونان شما اخراج شدهاند و یکی از آنها نیز دستگیر شده است. برخی از مردم دستیار بسیار نزدیک به شما، "اسفندیار رحیم مشایی" را دوست ندارند، رابطه شما با دیگر قدرتهای حاکم در ایران چگونه است؟
محمود احمدینژاد: من نمی توانم انتظار داشته باشم که همه تمام همکاران من را دوست داشته باشند. این غیر ممکن است. مردم آزاد هستند که وی را دوست داشته باشند یا خیر.رقابتهای سیاسی در تمامی کشورها وجود دارد و شما میتوانید این موضوع را در تمامی دولتها در تمای جهان از جمله آمریکا ببینید.
واشنگتن پست: بر اساس گزارشها شما و رهبر ایران درباره اخراج وزیر اطلاعات در آوریل گذشته اختلاف داشتید، آیا این [اختلاف] چشمگیر بود؟
محمود احمدینژاد: آیا شما میتوانید دو نفر را پیدا کنید که به جهان دیدگاه مشابهی داشته باشند؟ آیا این را میتوانید در اروپا ببینید؟
واشنگتن پست: چه زمانی رهبران معارض، میر حسین موسوی و مهدی کروبی از بازداشت خانگی آزاد میشوند؟
محمود احمدینژاد: من هیچ اطلاعی درباره این ندارم، ما قوه قضائیه داریم و قوه قضائیه از دولت مستقل است. ما قضات دادگاهها را تعیین نمیکنیم. قانون وجود دارد و همه در برابر قانون مساوی هستند. من این اخبار را دنبال نمیکنم. فکر میکنم کارهای زیادی برای انجام دادن دارم.