حتی اگر این کتاب‌ها در گمرکِ امریکا گیر کند و هرگز به دستِ سیاسیون نرسد، باز هم رسانه‌ها از آن خواهند گفت. می‌بینید کتاب به چه آسانی –و بدون درد و خون‌ریزی و قتل- ارزشِ خبری پیدا می‌کند؟
به گزارش 598 به نقل از اشا، کتاب زیرِ بغلِ سیاستمدارها می‌رود. قضیه از این قرار است: رئیسِ جمهور می‌خواهد به هیئت‌هایِ سیاسی در مجمعِ عمومیِ سازمانِ ملل، کتاب هدیه بدهد. رئیسِ خانهٔ کتابِ ایران این موضوع را با این جملات به فارس گفته است: «کتابِ اسنادِ اشغالِ ایران توسطِ متفقین در جنگِ جهانیِ دوم خوشبختانه ترجمه و چاپ شد تا رئیسِ جمهور در سفر به نیویورک این اثر را به همراه داشته باشد.» ظاهراً رئیسِ جمهور با این کار در پیِ احقاقِ حقوقِ مردمِ ایران و بازگرداندنِ آن‌ها است.
مدتی قبل، احمد توکلی (توکلیِ روزنامه‌نگار، نه سیاستمدار) با هفته‌نامه‌ای تخصصی مصاحبه کرده بود و گفته بودکه جریانِ کتاب در ایران آرام است و نمی‌توان از این جوِ آرام، انتظارِ رسانه‌ای شدن داشت. او گفته بود: «اگر می‌شد مثلاً با کتاب قتل انجام داد، می‌شد رویِ پوششِ خبریِ آن هم حسابِ ویژه‌ای باز کرد ولی مقولهٔ کتابِ اصولاً مقوله‌ای رسانه‌ای نیست، به‌ویژه این‌که خودش هم در جامعه مظلوم است.» حرفِ او کاملاً درست است. اما ظاهراً قرار است این بار کتاب لابه‌لایِ دفتر و دستکِ سیاسیون بخزد، شلوغ پلوغ کند و خودش را مهم کند!
قطعاً اهدایِ کتاب از طرفِ رئیس جمهور به هیئت‌هایِ سیاسیِ کشورهایِ خارجی در رسانه‌ها بازتاب خواهد داشت.
حتی اگر این کتاب‌ها در گمرکِ امریکا گیر کند و هرگز به دستِ سیاسیون نرسد، باز هم رسانه‌ها از آن خواهند گفت. می‌بینید کتاب به چه آسانی –و بدون درد و خون‌ریزی و قتل- ارزشِ خبری پیدا می‌کند؟
اهدایِ کتاب به سیاسیونِ خارجی برایِ مقاصدِ ملی کارِ خوبی است. رئیسِ جمهور با این کار به همهٔ ما یادآوری کرد که می‌تواند به آسانی کتاب را صاحبِ ارزشِ خبری کند. قطعاً تکرارِ این کار برایِ او در داخلِ کشور سخت نیست. شاید رئیسِ جمهور از قدرتش بی‌خبر است
به گزارش 598 به نقل از اشا، کتاب زیرِ بغلِ سیاستمدارها می‌رود. قضیه از این قرار است: رئیسِ جمهور می‌خواهد به هیئت‌هایِ سیاسی در مجمعِ عمومیِ سازمانِ ملل، کتاب هدیه بدهد. رئیسِ خانهٔ کتابِ ایران این موضوع را با این جملات به فارس گفته است: «کتابِ اسنادِ اشغالِ ایران توسطِ متفقین در جنگِ جهانیِ دوم خوشبختانه ترجمه و چاپ شد تا رئیسِ جمهور در سفر به نیویورک این اثر را به همراه داشته باشد.» ظاهراً رئیسِ جمهور با این کار در پیِ احقاقِ حقوقِ مردمِ ایران و بازگرداندنِ آن‌ها است.
مدتی قبل، احمد توکلی (توکلیِ روزنامه‌نگار، نه سیاستمدار) با هفته‌نامه‌ای تخصصی مصاحبه کرده بود و گفته بودکه جریانِ کتاب در ایران آرام است و نمی‌توان از این جوِ آرام، انتظارِ رسانه‌ای شدن داشت. او گفته بود: «اگر می‌شد مثلاً با کتاب قتل انجام داد، می‌شد رویِ پوششِ خبریِ آن هم حسابِ ویژه‌ای باز کرد ولی مقولهٔ کتابِ اصولاً مقوله‌ای رسانه‌ای نیست، به‌ویژه این‌که خودش هم در جامعه مظلوم است.» حرفِ او کاملاً درست است. اما ظاهراً قرار است این بار کتاب لابه‌لایِ دفتر و دستکِ سیاسیون بخزد، شلوغ پلوغ کند و خودش را مهم کند!
قطعاً اهدایِ کتاب از طرفِ رئیس جمهور به هیئت‌هایِ سیاسیِ کشورهایِ خارجی در رسانه‌ها بازتاب خواهد داشت.
حتی اگر این کتاب‌ها در گمرکِ امریکا گیر کند و هرگز به دستِ سیاسیون نرسد، باز هم رسانه‌ها از آن خواهند گفت. می‌بینید کتاب به چه آسانی –و بدون درد و خون‌ریزی و قتل- ارزشِ خبری پیدا می‌کند؟
اهدایِ کتاب به سیاسیونِ خارجی برایِ مقاصدِ ملی کارِ خوبی است. رئیسِ جمهور با این کار به همهٔ ما یادآوری کرد که می‌تواند به آسانی کتاب را صاحبِ ارزشِ خبری کند. قطعاً تکرارِ این کار برایِ او در داخلِ کشور سخت نیست. شاید رئیسِ جمهور از قدرتش بی‌خبر است
اخبار ویژه
در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران؛
بحران انرژی در سایه اختلافات نفت و نیرو؛
سکوت اصلاحطلبان
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
