داریوش مهرجویی در گفت وگو با یک سایت زرد سینمایی در پاسخ آن عده از
منتقدان که منتظر هستند فیلم جدید او شبیه به آثار مطرح گذشته او باشد، با
عصبانیت شدید گفت: یعنی چی این سؤال؟! آنهایی که منتظر چنین چیزی هستند
هیچ چی از سینما نمیفهمند! به معنای واقعی خَر هستند و از حماقتشان چنین
حرفی میزنند!
او به خبرنگار گفته است: عین همین حرفی که زدم را
منتشر کنید وگرنه راضی نیستم مصاحبهام منتشر شود! یعنی چه «اشباح» شبیه
آثار قبلی من باشد؟ مگر من در 50 سال قبل زندگی میکنم؟ مگر من همان آدم 20
سال پیش هستم؟ مگر فضای امروز جامعه عینا همان فضای چند دهه پیش است؟
البته
داریوش مهرجویی به دوستان شبه روشنفکر و «هامون باز» خودش هم حمله کرده
گفته: این سوالها و این خواستهها از نادانی جماعتی میآید که ادعای
روشنفکریشان گوش همه را کر کرده اما مثل انسانهای بَدوی زندگی میکنند!
هی میگویند هامون بساز، لیلا بساز، اجاره نشینها بساز... از این
مسخرهتر نمیشود...
مهرجویی در ادامه در پاسخ به این سؤال که
آیا از نتیجه نهایی «اشباح» راضی هستید، و به نظرتان «اشباح» با چه
استقبالی مواجه میشود، در مصاحبه با کافه سینما گفت: خوب معلوم است از
نتیجه نهایی کار راضی هستم! مگر دیوانهام از نتیجه نهایی کار راضی نباشم و
آنوقت بسازمش؟! راضی هستم که ساختم و حالا میخواهم پخش اش کنم. استقبال
منتقدین هم برایم مهم نیست چون آنها همش دنبال این هستند که من همان
مهرجویی قدیم بشوم و فیلمهای قدیمیام را تکرار کنم. اگر این منتقدین ما
زمان شکسپیر بودند شکسپیر را رسماً روانی میکردند! هی بهش میگفتند چرا
این کار جدیدت شبیه کار 10 سال قبلت نیست؟ چرا این دفعه کمدی نوشتی در حالی
که قبلا تراژدی مینوشتی؟ چرا این دفعه تراژدی نوشتی در حالی که قبلا کمدی
نوشتی؟! چرا شخصیت اول نمایشنامهات مَرد است در حالی که 20 سال قبل زن
بود؟ چرا شخصیت اولت پیر هست در حالی 50 سال قبل کودک بود؟! کاری میکردند
یارو آخر تیمارستان بستری شود! یک نفر نیست به منتقدان ما بفهماند آقا دیگر
دوران فیلمساز مؤلف گذشته است. دوران مولف-مولف کردن برای فیلمسازان به سر
آمده. تو به کارهای قبلی من چه کار داری؟ فیلم جدید من، فیلمنامه جدید من،
شاید هیچ ربطی به کارهای قبلیام نداشته باشد.