کد خبر: ۱۹۷۸۱۰
زمان انتشار: ۱۳:۳۴     ۲۵ دی ۱۳۹۲
پیرامون پاسداشت زبان فارسی، حلقه مفقوده تولید:
جامعه ما اگر خواهان قدرت است باید به تولید علم بپردازد و اگر به دنبال تولید است باید به ملزومات آن پای بند باشد. زبان فارسی نه تنها بخشی از هویت ملت ایرانی است بلکه مولدی برای ساخت قدرتی جهانی می باشد. اکنون و با محیا کردن جامعه و وحدت یکپارچه نظام و مردم هر چه زودتر و تا جان در بدن قند پارسی است باید به داد زبان فارسی برسیم که این تنها راه حل احیای قدرت و هویت مسلمان ایرانی است.
سرویس فرهنگی پایگاه 598 - سید وحید قریشی/ انگلیسی ها جمله ای پر معنا دارند با این مضمون: علم قدرت است. از روزی علم پا به عرصه وجود گذاشت دیگر قوای بدنی قدرتش را از دست داد. هر کشوری که تولید علم بیشتری کرد قدرت و نفوذ بیشتری هم در دنیا به دست آورد و به همین خاطر امروزه همه درگیر قانون جهانی کپی رایت شده اند.

اما تولید هر علمی خصوصیات خاص خود را دارد. برخی از علوم به وجه های دیگری نیز نیاز دارند و برخی دیگر ثابت اند. علوم انسانی از جمله مواردی است که به سه ضرورت دیگر چون مکتب، زمان و مکان نیازمند است وگر نه بی ریشه ،عقیم و ناکارآمد جلوه میکند.


تولید علم انسانی در ایران اسلامی نیازمند نگاه به وجه زمانی و وجه مکانی و ملزومات آن مکان است و یکی از ملزوماتی هر مکانی دارد زبان بومی آن منطقه است.

1- چرایی پرداخت به زبان

علاوه بر نیاز علم به ملزومات مکانی دلیل دیگری هم برای پرداخت به زبان وجود دارد. زبان هر علمی باعث میشود که بیگانگان برای یادگیری آن علم مجبور به یادگیری زبان آن علم شوند. در کنار یادگیری زبان بسیاری از تغییرات دیگر چون سبک زندگی به راحتی بپذیرفته میشود. دانشجو طریقه تفکر و زندگی خود را متاثر از آن زبان و مکان می بیند زیرا میدان عمل زبان در حیطه اندیشیدن و شکل گیری شخصیت نیز وجود دارد.

از دیگر وجوهات پرداخت به زبان در تولید علوم انسانی نزدیکی معنا و مفهوم با لفظ است. الفاظ انتقال دهنده مفاهیم اند و اگر لفظ دچار نقصان شود گویی چیزی از معنا کاسته شده است.

2-زبان فارسی، حلقه مفقوده تولید

زبان کنونی کشور ما حکایت از پلشتی عمیق در بین مردم و حتی در جامعه علمی دارد. خلط واژگان انگلیسی و عربی با زبان فارسی مهمترین مشکل جاری زبان است. به طور مثال حدیث مشهوری که شاید از فراز منابر و در کلاس های دانشگاه ها شنیده باشید، حضرت علی (ع) در نهج البلاغه میفرماید: ان المرأه ریحانه لیست بقهرمانه. در ترجمه این حدیث اکثرا به این معنی اشاره شده است: زن گل است نه قهرمان.

متاسفانه این غلط بسیار فاحش را نه تنها اساتید دانشگاه بلکه بسیاری ار حوزویون که کار روزانه ایشان زبان عربی است مرتکب میشوند در حالی که کلمه قهرمان در کتب لغت به کارفرما و کنیز اطلاق میشود.

وقتی جامعه علمی کشور در ترجمه لغت این گونه بی محابا و بی دقت عمل میکنند تولید علم جای خود دارد. عادت به استفاده بدون فکر از کلمات که فساد معنی را در پی دارد این مرز و بوم را فراگرفته و باسواد و بی سواد نمیشناسد. این عادت چون مرضی لاعلاج مانع بزرگی در تولید علم اسلامی است.

بیش از ده سال است که مطالبه رهبر انقلاب مبنی بر برپایی کرسی های نظریه پردازی میگذرد اما اکنون به مرحله برپایی نیز نرسیده است. دلیل این مهم بسیار روشن است، علمی تولید نمیشود که بخواهد در این کرسی ها عرضه شود. امروزه حتی همه درگیر بالابردن سطح زبان انگلیسی یشان هستند و وقتی برای فکر و حرف جدید باقی ندارند. استفاده از کلمات فارسی مایه خجالت و سرخوردگی است و تلفظ کلمات انگلیسی با لهجه بریتیش افتخار آمیز.

3- جهاد همگانی

همه منتظرند فرهنگستان زبان و ادب فارسى با تولید کلمات فارسی مشکل را حل کند اما حتی از کلمات تولید شده استفاده نمیکنند. تنها نهادی است که به این اصل مهم در تولید علم میپردازد هیچ اثری در جامعه ندارد. عدم همکاری و به سخره گرفتن فعالیت های این نهاد نُقل مجالس است گویی این سازمان، سازمان تهیه لطیفه های به روز است.

جامعه ما اگر خواهان قدرت است باید به تولید علم بپردازد و اگر به دنبال تولید است باید به ملزومات آن پای بند باشد. زبان فارسی نه تنها بخشی از هویت ملت ایرانی است بلکه مولدی برای ساخت قدرتی جهانی می باشد. اکنون و با محیا کردن جامعه و وحدت یکپارچه نظام و مردم هر چه زودتر و تا جان در بدن قند پارسی است باید به داد زبان فارسی برسیم که این تنها راه حل احیای قدرت و هویت مسلمان ایرانی است.
نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
انتشاریافته:
در انتظار بررسی: ۰
* نظر:
جدیدترین اخبار پربازدید ها