ناکام‌ترین کاپیتان تاریخ فوتبال جهان + تصاویر

بیستمین دوره جام جهانی فوتبال از 12 ژوئن 2014 (22 خرداد 93) در برزیل آغاز خواهد شد و 32 تیم راه یافته به این رقابت بسیار مهم، برگی دیگر از تاریخ پرماجرا و پرطرفدار توپ گرد را خواهند نوشت.

در ادامه سلسله گزارش‌های خود با نگاهی متفاوت به وقایع جام جهانی در ادوار مختلف نگاه کرده و با کمک از حروف الفبا به نتایج جالبی رسیده‌ایم و قصد داریم در بخش‌هایی جداگانه این وقایع را شرح دهیم به این صورت که به ترتیب از A تا Z که هر کدام حرف اول یک رویداد جالب یا اول اسم یک شخصیت هستند را به صورت تفصیلی تقدیم شما خواهیم کرد.

---

 بخش سوم:: به گزارش مشرق، قهرمانی در جام جهانی آرزوی هر بازيكنی است و حال اگر به عنوان كاپيتان به این افتخار برسد ماندگارتر خواهد بود، اما تاريخ ثابت كرده كه تا کنون هیچ بازیکنی موفق نشده دو بار به عنوان کاپیتان کاپ قهرمانی را بالای سر ببرد و اگر روزی این امر محقق شود در نوع خود اتفاقی يگانه خواهد بود.
البته دیه‎گو مارادونا، دونگا و زیدان نفراتی بودند كه به اين رويا نزديک شدند اما تنها يک قهرمانی و یک نايب قهرمانی در كارنامه فوتبال آن ها ثبت شد.
داستان زیدان کمی غم انگیزتر از دو نفر دیگر است؛ اگرآن اتفاق کذایی (ضربه سر زیدان به سینه ماتراتزی) در فینال جام جهانی 2006 رخ نمی داد و زیدان اخراج نمی شد شاید او به جای فابیو کاناوارو جام قهرمانی را بالای سر می برد و جاودانه می شد. اما زیدان اخراج شد و فرانسه در ضربات پنالتی به ایتالیا باخت تا زیدان هم در لیست مارادونا و دونگا با یک قهرمانی و یک بار ناکامی در فینال قرار بگیرد.

اما سوژه اصلی گزارش ما كارل هاینس رومنیگه است که سرنوشتی متفاوت و در نوع خود استثنایی دارد؛ وی تنها كاپيتانی است كه دو بار به فينال جام جهانی رسيده اما هرگز قهرمان نشده است!
کارل هاینس رومنیگه (Karl-Heinz Rummenigge) در سال 1976 برای نخستین بار به تیم ملی آلمان فراخوانده شد و نخستین بازی ملی خود را در مقابل تیم ملی ولز انجام داد. از آن پس پیشرفت ورزشی رومنیگه و تبدیل او به یک ستاره بین‌المللی فوتبال آغاز شد. وی در سال 1978 با تیم ملی فوتبال آلمان در مسابقات جام جهانی در آرژانتین ناکام ماند اما 2 سال بعد با همین تیم به مقام قهرمانی ملت‌های اروپا دست یافت.

رومنیگه در سال‌های 1980 و 1981 دو بار پیاپی عنوان بهترین بازیکن اروپا را به دست آورد و توپ طلایی مجله ورزشی «فرانتس فوتبال» را از آن خود ساخت. در مسابقات جام جهانی سال 1982 در اسپانیا، تیم ملی آلمان با رومنیگه بازی‌های موفقی به نمایش گذاشت و تا بازی نهایی رسید اما این تیم در دیدار نهایی با شکست 3 بر 1 در مقابل تیم ملی فوتبال ایتالیا به مقام نایب قهرمانی جهان بسنده کرد. در آن سال همه انتظار داشتند که رومنیگه ستاره بی چون و چرای مسابقات گردد اما یک گلزن استثنایی و خوش اشتهای ایتالیایی به نام «پائولو روسی» رومنیگه را در سایه قرار داد.

4 سال بعد، تیم ملی فوتبال آلمان غربی به همراه رومنیگه در رقابت‌های جام جهانی 1986 مکزیک، بار دیگر در دیدار نهایی ناکام ماند. این بار حریف این تیم در بازی نهایی، تیم ملی فوتبال آرژانتین بود که با درخشش ستاره استثنایی خود «دیه‌گو آرماندو مارادونا» با نتیجه 3 بر 2 سرنوشت بازی را به نفع خود رقم زد تا رومنیگه بار دیگر دستش از جام قهرمانی کوتاه بماند. وی این بار نیز در سایه درخشش مارادونا رنگ باخت.

رومنیگه در مجموع 95 بازی برای تیم ملی فوتبال آلمان انجام داد و 45 گل برای این تیم به ثمر رسانید. وی 51 بار به عنوان کاپیتان این تیم پای به میدان گذاشت و لقب ناکام ترین کاپیتان جهان برازنده وی است!

به گزارش مشرق، در تاریخ جامهای جهانی ستارگانی هم بوده اند که هم به عنوان مربی و هم به عنوان بازیکن به قهرمانی دست یافته اند:
1- ماریو زاگالو (Mario Zagallo): وی پرافتخارین بازیکن - مربی جهان به شمار می رود، چرا که در سالهای 1958 و 1962 به عنوان بازیکن و در سال 1970 به عنوان سرمربی برزیل و در سال 1994 به عنوان مربی برنده جام جهانی شد.

2- فرانتس بکن باوئر (Franz Beckenbauer): ستاره بی بدیل فوتبال آلمان که در جام جهانی 1974 به عنوان کاپیتان و در سال 1990 به عنوان سرمربی همراه تیم آلمان قهرمان جام جهانی شد. وی در جام جهانی 1986 هم به عنوان سرمربی نایب قهرمان جهان شد.

3- کارلوس آلبرتو پریرا (Carlos Alberto Gomes Parreira): سرمربى سرشناس برزیلى که در جام جهانی 1970 به عنوان کاپیتان و در سال 1994 به عنوان سرمربی برنده معتبرترین جام فوتبالی شد. وی در فینال 1970 زننده یکی از 4 گل برزیل برابر ایتالیا بود. نکته جالب درباره پریرا و زاگالو اینست که در جام جهانی 1970 پریرا به عنوان شاگرد زاگالو بازی می کرد و قهرمان شد و 24 سال بعد یعنی در جام جهانی 1994 زاگالو به عنوان دستیار پریرا قهرمان جهان شد.

پریرا با 2 عنوان قهرمانى جام ملت‌های آسیا در سال‌های 1980 با کویت و 1988 با عربستان پرافتخارترین مربى غیر آسیایی در تاریخ این مسابقات نیز به شمار می رود.
وی یک رکورد جالب دیگر نیز دارد که البته با بورا میلوتینویچ شریک است؛ هدایت 5 تیم مختلف در جامهای جهانی البته با یک قهرمانی که بورا این یکی را ندارد. پریرا سابقه سرمربیگری تیم‌های ملی کویت،‌ امارات، عربستان، آفریقای جنوبی و برزیل در جام جهانی را دارد.

به گزارش مشرق، بازیکنان سرشناس دیگری نیز بوده اند که شاید در فهرست بالا قرار نمی گیرند اما رکوردهایی شبیه رکورد مذکور دارند و جا دارد نامی هم از آنها برده شود:

**رونالدو: مهاجم سرشناس برزیل در 4 جام جهانی حضور داشته (1994، 1998، 2002 و 2006) و موفق شده 2 قهرمانی و یک نایب قهرمانی کسب کند که اگر در دو قهرمانی برزیل وی به عنوان کاپیتان جام را بالای سر می برد جاودانه تر می شد هر چند تا کنون نیز رکوردی قابل احترام دارد. البته رونالدو در جام جهانی 94 به عنوان یار ذخیره حضور داشت. رونالدو با 15 گل زده در 3 جام جهانی رکورددار بیشترین گل زده است.

**لوتار ماتیوس و کافو ستارگان سرشناس تیم های ملی آلمان و برزیل کاپیتانهایی هستند که رکورددار بیشترین حضور در جام جهانی را با 5 دوره حضور دارند و البته قهرمان جهان هم شده اند؛ کافو 2 بار در سالهای 1994 و 2002 و ماتیوس یک بار در سال 1990.

**بلینی و مائورو راموس دو بازیکن منحصر به فرد برزیلی هستند که دوبار پیاپی یعنی در سالهای 1958 و 1962 قهرمان جام جهانی شده اند که سرنوشتی مشابه دارند؛ بلینی درحالی درسال 1958 به عنوان کاپیتان کاپ قهرمانی را روی سر برد که مائورو راموس یک دقیقه هم بازی نکرد و کل بازی ها را روی نیمکت نشست، اما در جام جهانی بعدی سرنوشت دو بازیکن کاملا برعکس شد و این راموس بود که کاپ را به عنوان کاپیتان روی سر برد و بلینی یک دقیقه هم فرصت حضور پیدا نکرد!

**ویتوریو پوتسو سرمربی تیم ملی ایتالیا هم که دوبار در سال‌های 1934 و 1938 ایتالیا را به قهرمانی رساند عنوان پرافتخارترین مربی را یدک می کشد.

**کارلوس بیلاردو سرمربی سرشناس آرژانتینی هم مانند فرانتس بکن باوئر در دو جام جهانی پیاپی (1986 و 1990) به فینال رسید و به یک قهرمانی و یک نایب قهرمانی دست یافت.


دکتر کارلوس بیلاردو در کنار دیگو مارادونا جام جهانی 1986
حال باید تا پایان جام جهانی 2014 منتظر بمانیم و ببینیم ایگر کاسیاس که به احتمال زیاد به عنوان کاپیتان تیم ملی اسپانیا بازی خواهد کرد می تواند برای دومین بار پیاپی جام قهرمانی را بالای سر ببرد یا رویای کسب دو جام قهرمانی توسط یک کاپیتان تحقق نیافته باقی خواهد ماند؟